Για τους φίλους του τένις τίποτα δεν ήταν τόσο “απρόσμενο”. Ο “προβοκάτορας” του σύγχρονου ATP, ο Νικ Κύργιος είπε κάτι προκλητικό, ανοιχτά και προκάλεσε αίσθηση. Και είχε δίκιο. Κανένα νέο. Ο ιταλός Σίνερ, το “νέο σπουδαίο ταλέντο” που έγινε νούμερο 1, πρώτα και πάνω από πολλούς άλλους της γενιάς του, πιάστηκε δυο φορές ντοπαρισμένος. Επίσης κανένα “τεράστιο σοκ”. Ο Ιταλός ήταν πολύ μεγάλο ταλέντο, είναι ακόμα πολύ νέος (δεν μόλις την Παρασκευή έκλεισε τα 23 του), λίγοι περίμεναν το μεγάλο του ξεπέταγμα τον τελευταίο χρόνο (στην κορυφή του κόσμου), αλλά πολλοί καταλάβαιναν πως η αλλαγή στην προπόνηση του και τη σωματοδομή του είχε σίγορα να κάνει με την επιτυχία του. Όσο για την σιωπή της παγκόσμιας ομοσπονδίας και την… αθώωση του κορυφαίου τενίστα στον κόσμο, ε, δεν είναι η πρώτη φορά που προστατεύει κάποιο “χρυσό παιδί” της από μια “λακούβα”. Για τους “παροικούντες την Ιερουσαλήμ” με τις ρακέτες, επίσης καμία έκπληξη.
Παγκόσμια Ομοσπονδία Τένις: Ένας Διαιτητής με Πορσελάνινο Σφυρί
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο Σίνερ βρέθηκε θετικός στη χρήση κλοστεβόλη δύο φορές τον Μάρτιο, μια ουσία που συχνά χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη μυϊκής μάζας. Και ενώ τα δεδομένα ήταν αδιαμφισβήτητα, η απόφαση της επιτροπής να τον απαλλάξει από οποιαδήποτε τιμωρία – πέρα από την αφαίρεση των βαθμών και των χρημάτων που κέρδισε στο Indian Wells – προκαλεί έντονο προβληματισμό. Η αιτιολογία του Σίνερ ότι η ουσία εισήλθε στον οργανισμό του μέσω μιας θεραπευτικής κρέμας που χρησιμοποιήθηκε από τον φυσιοθεραπευτή του σε ανοιχτές πληγές του φαντάζει εύθραυστη, σαν ένα γυάλινο πύργο που ραγίζει με την παραμικρή πίεση. Και όμως, η παγκόσμια ομοσπονδία τένις επέλεξε να στηρίξει αυτό το αφήγημα.
Και εδώ έρχεται η παρέμβαση του Κύργιου, που δεν μάσησε τα λόγια του: “Είναι γελοίο. Είτε έγινε κατά λάθος είτε σκόπιμα, όταν βρίσκεσαι θετικός δύο φορές σε απαγορευμένη ουσία, θα πρέπει να αποκλείεσαι για δύο χρόνια. Η απόδοσή σου έχει ενισχυθεί.” Αυτή η δήλωση είναι το τέλειο παράδειγμα της σύγκρουσης του Νικ με το κατεστημένο. Κάποιοι ίσως θεωρούν ότι η αντίδρασή του είναι υπερβολική ή ακόμη και επιθετική. Αλλά αυτό που βλέπει ο Κύργιος – και όσοι τον υποστηρίζουν – είναι ένα άθλημα που γίνεται ολοένα και πιο επιλεκτικό ως προς το ποιοι θα τιμωρηθούν και ποιοι θα παραμείνουν αλώβητοι.
Πόσες φορές δεν έχουμε δει αθλητές να τιμωρούνται αυστηρά για ανάλογες ή και ελαφρύτερες παραβάσεις; Η ανισότητα αυτή είναι τόσο εμφανής όσο και η αδυναμία του συστήματος να χειριστεί ισότιμα τους πρωταγωνιστές του. Και εδώ βρίσκεται η μεγάλη ειρωνεία: το τένις, ένα άθλημα που υπερηφανεύεται για την αριστεία και την εντιμότητα, καταλήγει να παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι με την ίδια του την αξιοπιστία.
Και αν αναλογιστούμε την ουσία της υπόθεσης, η κλοστεβόλη, μια ουσία που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει τη δύναμη και την αντοχή, αντιλαμβανόμαστε ότι η “εξήγηση” του Σίνερ δεν είναι απλώς αδύναμη, είναι προσβολή στη νοημοσύνη όλων όσων παρακολουθούν το άθλημα. Αντί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πράξης του, ο Σίνερ και η ομάδα του επέλεξαν να υφάνουν μια ιστορία που, στα μάτια της κοινής λογικής, φαντάζει περισσότερο σαν αμήχανο άλλοθι παρά σαν αξιόπιστη υπεράσπιση.
Όταν μάλιστα η ίδια η Διεθνής Ομοσπονδία Αντιντόπινγκ (WADA) δηλώνει ότι θα επανεξετάσει την απόφαση και διατηρεί το δικαίωμα να ασκήσει έφεση, γίνεται φανερό ότι η δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε πλήρως. Το “χρυσό αγόρι” του παγκόσμιου τένις φαίνεται να προστατεύεται πίσω από μια ασπίδα που δεν θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί για όλους.
Ο Νικ Κύργιος, με όλη του την αυθεντικότητα και την προκλητική στάση, βλέπει κάτι που πολλοί αποφεύγουν να παραδεχτούν: το τένις, παρά την άψογη βιτρίνα του, παραμένει ένα άθλημα που εξαρτάται υπερβολικά από τους δικούς του “αγαπημένους” και αγνοεί τους κανόνες όταν αυτοί δεν ταιριάζουν στους στόχους του. Το γεγονός ότι ένας παίκτης σαν τον Σίνερ μπορεί να ξεφύγει χωρίς ουσιαστική τιμωρία, αποτελεί πρόκληση όχι μόνο για τον Κύργιο, αλλά και για κάθε αθλητή που αγωνίζεται με τιμιότητα.
Σε έναν κόσμο όπου το χρήμα και η δημοτικότητα μοιάζουν να υπερισχύουν της ηθικής, η υπόθεση Σίνερ δεν είναι παρά μια υπενθύμιση ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Και αυτό, είναι το μεγαλύτερο παράσημο για έναν παίκτη σαν τον Κύργιο, που θα συνεχίσει να σηκώνει τη φωνή του ενάντια στην αδικία, όσο και αν του κοστίσει αυτό στο τέλος της ημέρας.
Σε έναν κόσμο γεμάτο χρυσαφένιες προσδοκίες και ασημένιες υποσχέσεις, ο Κύργιος συνεχίζει να φωνάζει την αλήθεια του, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνει για πάντα το μαύρο πρόβατο ενός συστήματος που τρέμει την αλλαγή. Και ίσως, τελικά, να είναι αυτός ο μόνος πραγματικός πρωταθλητής σε ένα άθλημα που κρύβει τις ρωγμές του κάτω από το χαλί.
