Οποιαδήποτε συζήτηση για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, είναι περιττή χωρίς την γνώμη του Αχιλλέα Μπέου. Περιμέναμε λίγες ημέρες, λέγαμε ‘δε μπορεί, θα φανεί’. Ανησυχήσαμε και λίγο, να πούμε την αλήθεια, δεν ήμαστε συνηθισμένοι στην απουσία του. Ε, με τα πολλά ο Μπέος εμφανίστηκε και έδωσε και συγχαρητήρια στον Οικονομόπουλο για τις πρόσφατες δηλώσεις του, όπου μεταξύ άλλων είπε να πάρει το κρίμα στον λαιμό του ο νομοθέτης.
«Εγώ δεν συμφωνώ, αλλά αυτό είναι η άποψή μου. Είναι ένα κομμάτι το οποίο εγώ προσωπικά δεν το δέχομαι. Θες να έχει να κάνει με το θέμα της πίστης, είναι θέμα δικό μου. Πιστεύω ότι ένα παιδί χρειάζεται τη μαμά και τον μπαμπά, αυτό έχει ορίσει η φύση μας. Από εκεί και έπειτα, τους νόμους στα χαρτιά τους βάζουν οι άνθρωποι, οπότε ας πάρει το κρίμα στον λαιμό του ο οποιοσδήποτε», είχε πει για την ακρίβεια.
Και ποιος θα συμφωνούσε 100%; Ο Μπέος, ο οποίος αποκάλεσε τον τραγουδιστή «μέγα μάγκα», γράφοντας συγκεκριμένα: «Στο στόχαστρο των γνωστών ‘προοδευτικών’, πολιτικά ορθών μπήκε και ο Νίκος ο Οικονομόπουλος γιατί τόλμησε να πει την άποψή του που είναι αρνητική για την τεκνοθεσία από ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Μέγας μάγκας και μπράβο του. Όχι γιατί έχει τη συγκεκριμένη άποψη, αλλά γιατί δεν φοβήθηκε να τη διατυπώσει δημόσια, παρά την τρομοκρατία που από μια ομάδα, ένα κύκλωμα, που ελέγχει ΜΜΕ και social media, ασκείται σε βάρος όποιου διαφωνήσει μαζί τους.
Σε πείσμα κάθε λογικής, σε αντίθεση με κάθε έννοια Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα ο πολιτικός κόσμος, δεν ασχολείται με τα πραγματικά και ιδιαίτερα δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, και έχει επιδοθεί με μια ζέση που πραγματικά ξενίζει στην προσπάθεια να μας πείσει ότι δεν υπάρχουν γαμπρός και νύφη και, κυρίως, πατέρας και μητέρα, αλλά…
Αυτά τα ζητήματα τα έχει προνοήσει ο Θεός που πιστεύουμε, τα έχει λύσει η ίδια η φύση και τέτοια τερτίπια και κοινωνικά τερατουργήματα, κατασκευάσματα ανθρώπων, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Όχι, απ’ όσους τουλάχιστον μεγαλώσαμε με τις ελληνορθόδοξες αρχές και αξίες. Αλίμονο δηλαδή αν έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να πούμε ότι είμαστε γνήσιοι άντρες και να εκφράζουμε την άποψή μας».