Χρόνια μετά τον θάνατο του Μάξιμου από τα χέρια του θείου του, ο Λούσιος πρέπει να μπει στο Κολοσσαίο, αφού οι αυτοκράτορες – τύραννοι της Ρώμης έχουν κατακτήσουν το σπίτι του. Με την οργή στην καρδιά του και το μέλλον της αυτοκρατορίας να διακυβεύεται, κοιτάζει στο παρελθόν για να βρει τη δύναμη και την τιμή που χρειάζονται για να επιστρέψει τη δόξα της Ρώμης στον λαό της.
Αυτό είναι η επίσημη περιγραφή του sequel Ο Μονομάχος, της ταινίας που σάρωσε βραβεία και έσπασε ταμεία το 2000. Το καστ του Μονομάχος 2 είναι ονειρικό: Πέντρο Πασκάλ, Πολ Μέσκαλ, Ντένζελ Ουάσιγκτον, Τζόζεφ Κουίν, Κόνι Νίλσεν. Την ταινία υπογράφει ο Ρίντλεϊ Σκοτ και οι προσδοκίες δεν θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερες.
Κι όμως…
Οι πρώτες κριτικές για την ταινία δεν είναι αυτό που ακριβώς περιμέναμε, καθώς αρκετοί κριτικοί θεωρούν πως παρά το εντυπωσιακό θέαμα που προσφέρει -ίσως με λίγη τραβηγμένη χρήση CGI, το σενάριο είναι αδύναμο, στα όρια του προβλέψιμου.
Δεν αποτελεί, άλλωστε, κάποιο επτασφράγιστο μυστικό, πως πολλές από τις εικόνες και τις σκηνές ξεπήδησαν από τη φαντασία του Ρίντλεϊ Σκοτ, χωρίς να υπάρχει κάποια ιστορική αναφορά. Σύμφωνα με τους ΝΥΤ ο Σκοτ αντικατέστησε το στυλό και το χαρτί με έναν υπολογιστή, για να σχεδιάσει και να δημιουργήσει σκηνές που είχε στο μυαλό του και να υλοποιηθούν τελικά από την ομάδα του στην οθόνη.
Κάπως έτσι φτάνουμε και στη σκηνή, όπου το Κολοσσαίο είναι πλημμυρισμένο με νερό -όχι λόγω προβλήματος στις αποχετεύσεις, αλλά μιας επικής «ναυμαχίας». Δύο πλοία – το ένα γεμάτο με Ρωμαίους στρατιώτες και το άλλο με Μονομάχους – θα κάνουν ελιγμούς το ένα γύρω από το άλλο και θα συγκρουστούν καθώς καρχαρίες μέσα στο νερό καραδοκούν για το γεύμα τους.
Στο Rotten Tomatoes ο Μονομάχος 2 πιάνει μέχρι στιγμής 76%. Αντίστοιχα στο IMDB το sequel του Μονομάχου φτάνει το 7,1.
Μονομάχος 2, Οι Κριτικές
«Μακράν η καλύτερη ταινία ποπ κορν της χρονιάς» γράφει η Κάριν Τζέιμς στην κριτική της στο BBC. «Ο Μέσκαλ, μια αντιφατική επιλογή δεδομένων των ευαίσθητων ρόλων του στα Normal People και Aftersun, είναι το μαγευτικό κέντρο της ταινίας, κρατώντας το με την ίδια δύναμη και μαγνητισμό που έφερε ο Ράσελ Κρόου στο πρωτότυπο. Ο Μονομάχος 2 έχει μια λιγότερο τέλεια ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και δράσης από τον πρώτο, με αποκεφαλισμούς και ξιφομαχίες σχεδόν να κατακλύζουν, αλλά πλησιάζει αρκετά τον πρώτο».
«Η επιστροφή του Σκοτ στη ρωμαϊκή αρένα είναι κάτι σαν επανάληψη, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα συναρπαστικό θέαμα και ο Μέσκαλ ένας δεινός πρωταγωνιστής. Μας ψυχαγώγησε» σημειώνει ο Πίτερ Μπρόντσο για τον Guardian.
Αυτή φαίνεται να είναι η διαφορά του πρωτότυπου Μονομάχου από το sequel. «Ο Μονομάχος 2 δεν φτάνει στα ίδια συναισθηματικά ύψη με την πρωτότυπη ταινία. Ωστόσο, παρ’ όλη την άκρως διασκεδαστική τρέλα που έχει, αυτή η κληρονομιά συνεχίζει να αξίζει» γράφει ο Άντριου Τζ. Σάλαζαρ για το Discussingfilm.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γουίλ Μάβιτι. «Ο Μονομάχος 2 δεν έχει την εστίαση και τη συναισθηματική γροθιά του πρωτότυπου και ο Μέσκαλ δεν είναι τόσο συναρπαστικός εδώ όσο ο Κρόου στο πρωτότυπο. Αλλά είναι γεμάτο από αξέχαστη δράση και έχει τον Ντένζελ να κλέβει την παράσταση. Σύντομα θα είναι μια από τις πιο εμβληματικές ερμηνείες του».
Αυτές είναι οι κριτικές που συνοψίζουν εν ολίγοις τις απόψεις των κριτικών για τον Μονομάχο. «Είναι καλή, λίγο χειρότερη από το πρωτότυπο, εξαιτίας του σενάριου» εναντίον στους «επένδυσε κυρίως στο θέαμα και όχι στην ουσία».
Πέρα από το ερώτημα, αν ο Μέσκαλ μπορεί να σηκώσει στους ώμους του την κληρονομικά του Κρόου, όλοι συμφωνούν πως η πιο εμβληματική σκηνή της ταινίας ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Ντένζελ Γουάσιγκτον.
Όχι, Spoilers, δεν θα κάνουμε.
Ευτυχώς, οι κριτικές για τον Μονομάχο 2 δεν είναι τόσο αρνητικές όσο στην προηγούμενη δουλειά του Ρίντλεϊ Σκοτ, του Ναπολέων. Ήταν τόσο επικριτικές που η ταινία πάτωσε κυριολεκτικά. Φαίνεται πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί με το sequel μιας ταινίας που δεν ξέρω κατά πόσο ήταν αναγκαίο.
