Την ώρα που, ως άλλοι ιθαγενείς, (υποτίθεται ότι θα έπρεπε να) πανηγυρίζουμε για την αύξηση του κατώτατου μισθού, έρχεται αυτός ο ΟΟΣΑ να χαλάσει τη σούπα του αφηγήματος. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, του οποίου οι εκτιμήσεις βασίζονται σε ακριβή και παγκόσμια στοιχεία, μας προειδοποιεί για τις ανισότητες στην Ελλάδα αλλά και των επίπεδο διαβίωσης με βάση τους μισθούς. Δηλαδή τη φτώχεια, για να ακριβολογούμε.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού,  η Ελλάδα καταγράφει τις χειρότερες επιδόσεις στα μισθολογικά, όπως προκύπτει από την έκθεση για την ευζωία σε 34 χώρες μέλη του. Παρουσιάζονται τα πιο πρόσφατα στοιχεία με βάση 80 δείκτες ευημερίας, ενώ επικεντρώνεται σε 11 διαφορετικούς τομείς: Εισόδημα και πλούτος, στέγαση, εργασία και ποιότητα απασχόλησης, υγεία, γνώση και δεξιότητες, ποιότητα περιβάλλοντος, υποκειμενική ευημερία, ασφάλεια, ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής,  κοινωνικές σχέσεις και συμμετοχή στα κοινά.

Βεβαίως από την έκθεση απουσιάζει (και δικαίως) η λεγόμενη… μαύρη οικονομία. Η οποία δεν είναι δυνατό ούτε να αποτιμηθεί με ακριβείς όρους, ούτε και να προσδιοριστεί. Αλλά είναι τουλάχιστον οξύμωρο να υποστηρίζει κάποιος ότι ο Έλληνας ζει καλύτερα απ’ όσο τον παρουσιάζουν οι διεθνείς δείκτες επειδή δεν υπολογίζονται τα… μαύρα λεφτά που κατέχει ή βγάζει, με διάφορους τρόπους.

Δεν "νιώθεις" φτώχεια, ζεις στη φτώχεια, λέει μέχρι κι ο ΟΟΣΑ, δηλαδή δεν μας λέει αλήθεια ο Άδωνις τόσο καιρό;

Τα στοιχεία που αφορούν στα μισθολογικά θέματα είναι αποκαρδιωτικά: Η Ελλάδα έχει τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη και καταγράφει τον τρίτο χειρότερο μισθό ανάμεσα σε στα κράτη-μέλη, μετά το Μεξικό και την Κολομβία. Στις 20, μάλιστα, από τις 35 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ οι πραγματικοί μισθοί (λόγω πανδημίας και πληθωρισμού) μειώθηκαν το 2023, σε σχέση με το 2019. Στην Ελλάδα οι πραγματικοί μισθοί καταγράφουν την μεγαλύτερη επιδείνωση μεταξύ 2010-2019, αλλά και χειροτέρευση μεταξύ 2019 – 2022.

Την ίδια ώρα η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό πολιτών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, πίσω από το Μεξικό, τη Σλοβακία και την Τουρκία, με πάνω από το  65% να περιγράφουν οικονομικές δυσχέρειες ακόμα και στην καθημερινότητά τους.

Ο ΟΟΣΑ εστιάζει στους διαθέσιμους πόρους που είναι αναγκαίοι για τη μελλοντική ευημερία της χώρας, όπως το φυσικό, οικονομικό και κοινωνικό κεφάλαιο. Υπάρχει μια βελτίωση όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών ρύπων, από τους 10.700 τόνους στους 7.300 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά κάτοικο. Αυξήθηκε, επίσης, θεαματικά η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της χώρας. Από 8,6% το 2010 υπερδιπλασιάστηκε στο 16,6%.

Δεν "νιώθεις" φτώχεια, ζεις στη φτώχεια, λέει μέχρι κι ο ΟΟΣΑ, δηλαδή δεν μας λέει αλήθεια ο Άδωνις τόσο καιρό;

ΟΟΣΑ: Στο κοινωνικό κεφάλαιο είστε στην τελευταία ταχύτητα

Στην τελευταία ταχύτητα των χωρών του ΟΟΣΑ κατατάσσεται η Ελλάδα στο κοινωνικό κεφάλαιο. Η χώρα μας έχει σταθερά απογοητευτικές  επιδόσεις στην ισότητα εκπροσώπησης των δύο φύλων στην πολιτική, καθώς μόλις το 21% των μελών του κοινοβουλίου και των αιρετών στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι γυναίκες, ένα ποσοστό που παραμένει αναλλοίωτο από το 2010. Σε χαμηλά ποσοστά είναι η εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις, τους 7 στους 10 να μην την εμπιστεύονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό είναι ίδιο με αυτό του 2011, όταν η χώρα όδευε ολοταχώς προς τα μνημόνια.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι η Ελλάδα μένει στάσιμη, ή τέλος πάντων κάνει πολύ αργά βήματα προς εκεί που άλλες χώρες, έχουν κατευθυνθεί ήδη με πολύ καλύτερες προοπτικές. Ακόμα κι αν αφήσουμε απ’ έξω τις ανεπτυγμένες χώρες-κολοσσούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον ΟΟΣΑ βρίσκονται και χώρες όπως η Κόστα Ρίκα, η Νότια Κορέα και η Χιλή ή ακόμα και η Νέα Ζηλανδία και η Ισλανδία, που δεν έχουν ούτε τη δική μας γεωπολιτική ισχύ, αλλά ούτε και το πληθυσμιακό δυναμικό ή τις πηγές για να αναπτύξουν την οικονομία τους. Οι λίστες του ΟΟΣΑ μας δίνουν μια πολύ καλύτερη εικόνα για το πού ακριβώς βρισκόμαστε με βάση όχι μόνο την «προηγμένη» Ευρώπη, αλλά το παγκόσμιο περιβάλλον.

Όσον αφορά τις ανισότητες, δεν περιμέναμε βέβαια τον ΟΟΣΑ για να τις βιώσουμε, αλλά έχει σημασία που ένας παγκόσμιος οργανισμός τις αναδεικνύει. Και από τα στοιχεία του προκύπτει ότι η ψαλίδα δεν κλείνει, αλλά ανοίγει όλο και περισσότερο.