Όταν καταθέτει κάποιος μια αγωγή ενάντια σε κάποιον άλλο, είναι είδηση. Όταν ο ένας «κάποιος» είναι η Αφροδίτη Λατινοπούλου και ο «κάποιος άλλος» ο Κυριάκος Βελόπουλος, δεν είναι μόνο είδηση, είναι και μήνυμα. Ο αναβρασμός στα δεξιότερα διαμερίσματα της δεξιάς πολυκατοικίας, ο οποίος καλά κρατεί τον τελευταίο καιρό, φαίνεται ότι ζήλεψε το μάλε-βράσε που γίνεται στα αριστερά διαμερίσματα και φροντίζει να πάρει το δικό του μερίδιο από την πίτα της επικαιρότητας.

Όχι, βέβαια, εκεί που πρέπει, δηλαδή στην άσκηση σοβαρής αντιπολίτευσης, αλλά σε κάθε είδους πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα και κουτσομπολίστικα που έχουν να κάνουν με παρα-πολιτική και όχι με πολιτική. Κοινώς, πάρτε ποπ-κορν και καθίστε αναπαυτικά, διότι τα επεισόδια που πρόκειται να δούμε αναμένονται πολλά και συναρπαστικά.

Η πρόεδρος της Φωνής Λογικής Αφροδίτη Λατινοπούλου κατέθεσε αγωγή κατά του προέδρου της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκου Βελόπουλου, ζητώντας 300.000 ευρώ καθώς και δημοσίευση επανόρθωσης στην ιστοσελίδα του κόμματος αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μίλησε για ηθική βλάβη, για ενορχήστρωση από τον Βελόπουλο μιας προσπάθειας για την πολιτική της εξόντωση και τον κατηγορεί ότι την ημέρα των πρόσφατων Ευρωεκλογών του Ιουνίου έστελνε ψευδή sms που την εμφάνιζαν να κολυμπάει με επιχειρηματία στην Αίγινα. Όπως επίσης για υπονοούμενα που άφησε εναντίον της, ότι για λίγα ευρουδάκια μπορεί να γίνει ρεζίλι.

Ουσιαστικά όλες αυτές οι κινήσεις τορπιλίζουν στη γέννησή της την οποιαδήποτε ιδέα συμπόρευσης όλων των υπερ-δεξιών κομμάτων και κομματιδίων, τα οποία συγκέντρωσαν ποσοστό περίπου 20% στις πρόσφατες Ευρωεκλογές και, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, θα μπορούσαν ενωμένα να δημιουργήσουν έναν ισχυρό πόλο. Εξαρχής κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, αφ’ ενός επειδή η ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού βαδίζει τον δικό της δρόμο και δεν δείχνει καμία προσπάθεια συνεννόησης, κι αφ’ ετέρου επειδή Βελόπουλος και Λατινοπούλου ενεργούν τόσο υπερφίαλα, που θεωρούν και οι δύο ότι αυτοί θα πρέπει να ηγούνται του σχήματος και όχι να υπάρχει κάποια συναρχηγία, φερ’ ειπείν.

Γίνεται, λοιπόν, μια προσπάθεια να σπρώξει ο ένας τον άλλο για να καταλάβει περισσότερο χώρο. Ο Βελόπουλος, ως ο πιο παλιός ένοικος των υπερδεξιών διαμερισμάτων, θεωρεί αυτοδικαίως ότι αυτός είναι το πρόσωπο που μπορεί να συσπειρώσει γύρω του όλο το δεξιό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας που δεν μπορεί να συγχωρήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι ενεργοποίησε σε κορυφαίες θέσεις πρόσωπα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ή ψήφισε νόμους που δεν έχουν σχέση με τη δεξιά ιδεολογία, όπως π.χ. ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών.

Έχει προοπτική, θεωρεί, η Λατινοπούλου

Η Λατινοπούλου, βέβαια, θεωρεί ότι παρ’ ότι καινούργια στο χώρο, έχει την προοπτική να αυξήσει περισσότερο τις δυνάμεις της. Η Φωνή Λογικής από ένα… απόκομμα που λίγο απείχε από την γραφικότητα (εξ ου και οι προσπάθειες συνεργασίας στο παρελθόν με πρόσωπα όπως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος) όχι μόνο κατάφερε να εξασφαλίσει έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις έχει καταφέρει να διατηρήσει τις δυνάμεις της με αυξητική τάση.

Επειδή το συγκεκριμένο κοινό είναι συγκεκριμένο, ο Βελόπουλος δείχνει να ενοχλείται ιδιαίτερα απ’ αυτές τις εξελίξεις. Τα μηνύματα την ημέρα των Ευρωεκλογών, αλλά και η ενστάσεις που υπέβαλλε για επανακαταμέτρηση των ψήφων (δεδομένου ότι η Φωνή Λογικής ξεπέρασε για ελάχιστες ψήφους το όριο του 3% για την εκπροσώπησή της στο Ευρωκοινοβούλιο) ήταν το πρώτα επεισόδια της κόντρας τους. Το δεύτερο ήταν το βέτο που έβαλε η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου στην προσπάθεια της Φωνής Λογικής να ενταχθεί στην δεξιά ευρωομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών-Μεταρρυθμιστών, στην οποία βρίσκεται το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία, αλλά και το κόμμα Βελόπουλου. Τελικά η Λατινοπούλου εντάχθηκε στην ευρωομάδα Πατριώτες για την Ευρώπη της Μαρίν Λεπέν και του Βίκτορ Όρμπαν.

Το τελευταίο επεισόδιο της διαμάχης, το οποίο φέρεται να πυροδότησε και το ξέσπασμα Βελόπουλου, ήταν η πρόθεση της Λατινοπούλου να ενεργοποιηθεί περισσότερο στη βόρεια Ελλάδα με το να ανοίξει επίσημα γραφεία του κόμματός της στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου και κατάγεται. Οι περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης θεωρούνται προνομιακός χώρος για τον Βελόπουλο, εκεί συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά το κόμμα του και από εκεί εξαρτάται το όποιο πολιτικό του μέλλον. Οπότε είναι σίγουρο πως δεν θα καθόταν με σταυρωμένα χέρια να περιμένει τη Λατινοπούλου να προσπαθεί να δελεάσει τους ψηφοφόρους του.

Τα επεισόδια αυτά οπωσδήποτε θα συνεχιστούν στο μέλλον. Κι όσο κι αν υπάρχουν άνθρωποι που (για τα δικά τους συμφέροντα) συστήνουν και στους δύο ψυχραιμία, ώστε να μην καταντήσει η κόντρα τους να θυμίζει το μπάχαλο του ΣΥΡΙΖΑ στα αριστερά, η ψυχοσύνθεση των συγκεκριμένων προσώπων και οι αντιδράσεις τους σε προηγούμενες τέτοιες πρακτικές μας διαβεβαιώνει για ένα πράγμα: Ότι δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα.

Όσο για τον χώρο αυτόν, που κάποιοι (επίσης για δικά τους συμφέροντα) τον ονειρεύονται ενωμένο και δυνατό, φαίνεται ότι θα παραμείνει διασπασμένος σε τρία τουλάχιστον μέρη. Μπορεί το ακροατήριο να είναι ομοειδές, όμως το προφίλ που προσπαθούν να καλλιεργήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί του χώρου είναι τελείως διαφορετικό, προκειμένου να περιχαρακώσουν τις δυνάμεις τους.

Illustration: Πέγκυ Δαδάκη