Ο Τραμπ πέρασε ένα απόγευμα σ’ ένα εστιατόριο της Πενσιλβάνια (πού αλλού; Εκεί που καίγονται όλοι να εξασφαλίσουν μέχρι και την τελευταία ψήφο) και δεν δίστασε, εκτός από το να ψήσει, να… σερβίρει κιόλας τους δημοσιογράφους που καλύπτουν την προεκλογική του εκστρατεία, αλλά και απλούς πελάτες. Όταν λέμε ότι ένας υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ οφείλει «να τα δίνει όλα» στις τελευταίες μέρες της προεκλογικής του εκστρατείας, ειδικά αν αφορούν πολιτείες που κρίνουν το αποτέλεσμα (τις λεγόμενες swing states), το εννοούμε.
Είναι συνηθισμένα αυτά τα λαϊκίστικα τρικ, που φέρνουν τους υποψήφιους προέδρους κοντά στο λαό. Τα’ χαμε δει και στην Ελλάδα, τις αλήστου μνήμης εποχές προ 20ετίας, όταν ο Κώστας Καραμανλής και η Νατάσα Παζαϊτη έφτιαχναν ποτά και σέρβιραν τους δημοσιογράφους σε μπαρ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους. Δεν γνωρίζουμε, βέβαια, αν αυτά τα πλάνα μπορούν να πείσουν κάποιους να ψηφίσουν τον Τραμπ, επειδή θα τον θεωρήσουν «δικό τους παιδί», αλλά είναι σίγουρο ότι η επιλογή του εστιατορίου, αλλά και ο τόπος, δεν ήταν τυχαία.
Ο Τραμπ κάνει πάντα, ό,τι μπορεί. Κι ακόμα περισσότερα. Και χαμηλότερα
Ο Τραμπ έχει κρεμαστεί τις τελευταίες ημέρες από μια δήλωση της Χάρις, ότι πριν γίνει δικηγόρος έχει δουλέψει μέχρι και σε ΜcDonalds για βιοποριστικούς λόγους. Στις δηλώσεις του επέμεινε ότι έχει επικοινωνήσει τέσσερις φορές (!) με τη διοίκηση των McDonald’s και έχει ζητήσει στοιχεία από το αρχείο τους για το αν η Κάμαλα Χάρις ήταν ποτέ υπάλληλός τους και τον έχουν διαβεβαιώσει ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Βεβαίως, δεν είναι το πρόβλημα αυτό των ΗΠΑ, το αν κάποιος υποψήφιος πρόεδρος έχει δουλέψει ή όχι σε φαστ φουντ πριν από 40 χρόνια, αλλά ο Τραμπ περισσότερο θέλει να αναδείξει «την ευκολία της Κάμαλα Χάρις να λέει ψέματα», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Το απόγευμα της Κυριακής 20 Οκτωβρίου ο Τραμπ επισκέφθηκε το συγκεκριμένο εστιατόριο, το οποίο ήταν ήδη περικυκλωμένο από φανατικούς οπαδούς του και ψηφοφόρους του. Έγινε ξενάγηση στους χώρους που προετοιμάζονται τα φαγητά και ο Τραμπ ζήτησε ο ίδιος, λέει, να φορέσει μια ποδιά του εστιατορίου και να αναλάβει υπεύθυνος στις φριτέζες, όπου τηγανίζονταν οι πατάτες! Στην ουσία δεν έκανε τίποτα, δηλαδή, απλά έβλεπε τις πατάτες να τηγανίζονται, μετά έβγαλε τις φριτέζες από το λάδι και πέταξε τις πατάτες στις ειδικές μεταλλικές θήκες και γέμισε καμιά δεκαριά χάρτινα σακουλάκια, για να τα προσφέρει στους δημοσιογράφους και τους πελάτες.
Η όλη ιστορία δεν ξεπέρασε το ένα τέταρτο της ώρας, αλλά ο Τραμπ το εκμεταλλεύθηκε βέβαια. «Ήθελα να το κάνω από μικρό παιδί αυτό», είπε. «Και τις τελευταίες μέρες ήθελα ακόμα περισσότερο να το κάνω, επειδή εκείνη δεν το’ χει κάνει ποτέ. Υπερηφανεύομαι τώρα ότι έχω δουλέψει στα McDonald’s 15 λεπτά περισσότερα από την Κάμαλα Χάρις». Το πλήθος ούρλιαζε από ενθουσιασμό την ώρα που ο Τραμπ έβγαζε την μαύρη ποδιά και αποχωρούσε.
Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το ίδιο πρωί ο Τραμπ, σε μια σπάνια ένδειξη αβροφροσύνης προς την αντίπαλό του για την προεδρία των ΗΠΑ, δεν ξέχασε να της ευχηθεί χρόνια πολλά για τα γενέθλιά της. Επειδή, όμως, το θέμα της ηλικίας τον πονάει, καθώς βαδίζει στα 78 και χθες η υποψήφια των Δημοκρατικών έκλεισε τα 60 της χρόνια, βρήκε τον τρόπο να μεταφερθεί αλλού το κύριο θέμα της ημέρας κι όχι στη διαφορά ηλικίας.
H Πενσιλβάνια έχει 19 εκλέκτορες που αποφασίζουν για τον πρόεδρο των ΗΠΑ και προφανώς θα επιλεγούν από τους εκπροσώπους του κόμματος που θα πλειοψηφήσει στην πολιτεία. Τα ποσοστά είναι πολύ κοντά για την ώρα (από 44% έχουν) με τους αναποφάσιστους να είναι ένα κρίσιμο 10%. Οι 19 εκλέκτορες μπορεί να φαίνονται λίγοι σε σχέση με τους 538 που αποφασίζουν για τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή ακόμα και τους 270 που χρειάζονται για να ανακηρυχθεί κάποιος πλανητάρχης, ωστόσο οι πολιτείες που αλλάζουν χέρια και «βγάζουν πρόεδρο» κάθε φορά δεν υπερβαίνουν τις 10-12 και οι υποψήφιοι επικεντρώνονται εκεί. Με όλους τους τρόπους. Ακόμα και με το να τηγανίσουν πατάτες.
