Το πρόσωπό του Γιώργου Παπαπαύλου είναι ένας καμβάς. Αν τον έχετε δει στο θέατρο (και είστε τυχεροί γιατί είναι ένα ιδιαίτερα ταλαντούχος ηθοποιός που επιλέγει πολύ προσεκτικά τις παραστάσεις του και σέβεται τον θεατή) θα το έχετε καταλάβει. Μεταμορφώνεται. Τρανή απόδειξη ο μονόλογος του “Η αποθέωση της τρέλας”. Η ερμηνεία του ήταν καθηλωτική.
Επίσης, είναι ένας ηθοποιός που δεν κάνει θόρυβο για να πάρει πέντε δέκα likes στα social. Φέτος, παίζει σε μια παράσταση που κάνει επιτυχία στόμα με στόμα. Πραγματικά πρωτοποριακή, το Pomona, ένα σουρεαλιστικό θρίλερ που προσέλκυσε το κοινό του “Dungeons and Dragons” και το σκηνοθετεί ο Θωμάς Μοσχόπουλος. Και, αν ανήκατε στο φανατικό κοινό της τηλεοπτικής σειράς “Έρωτας Μετά” δεν τον συμπαθούσατε όσο έπαιζε τον ρόλο του κακού.
Ο Γιώργος Παπαπαύλου θέλει να βάζει δοκιμασίες στον εαυτό του. Για να έχει νόημα η ζωή και η καριέρα του. Ήθελε να κάνει ξανά τηλεόραση φέτος, αλλά, ήθελε να κάνει τον Ντίνο, έναν άντρα που εμφανίζεται ως γυναίκα στο Όνειρο. Είχε πάθει “εμμονή” με αυτό το ρόλο. Μας εξηγεί το παρασκήνιο γελώντας. “Τέλος Φλεβάρη περνάω από ένα δοκιμαστικό για το ρόλο του Ντίνου στο Αυτή η νύχτα μένει. Είδαν πάρα πολλά πρόσωπα για τον συγκεκριμένο ρόλο. Έφτασα στους δύο τελευταίους. Και πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να τα λέω αυτά αλλά δυσκολεύτηκαν να αποφασίσουν αν θα δώσουν το ρόλο σε εμένα ή τον άλλο ηθοποιό. Και τελικά τον έχασα. Ήμουν ok με αυτό. Είχα το θέατρο, διδάσκω σε σχολή και κάνω το μεταπτυχιακό μου. Εννοείται ότι τον ήθελα το ρόλο αλλά σε αυτή τη δουλειά έτσι είναι. Ο ηθοποιός που θα έπαιζε τον Ντίνο είχε άπειρες πρόβες και τελικά δεν μπορούσε να βρει χρόνο. Και ξεκίνησαν εκ νέου οι συζητήσεις. Ήθελα αυτό τον ρόλο από τότε που διάβασα την πρώτη σκηνή στο δοκιμαστικό. Ήταν να γίνει. Είναι εξαιρετικά καλογραμμένος. Αναζητώ στην καριέρα μου τους ρόλους που θα με βάλουν σε μια διαδικασία μεταμόρφωσης. Ένα από τα πράγματα που αποφεύγω στη δουλειά μου είναι η τυποποίηση. Ο Ντίνος είναι ένας σπάνιος ρόλος, μου δίνει την ευκαιρία να δείξω μια διαφορετική πλευρά μου, είναι μια ωραία συγκυρία αυτή τη στιγμή που όλοι -επιτέλους- μιλάμε για αυτά τα πράγματα (εννοεί την κατασκευή φύλου, τις κοινωνικές ταυτότητες και την έννοια της συμπερίληψης) να συμμετάσχει και η τηλεόραση στη συζήτηση. Θεωρώ ότι το ελληνικό τηλεοπτικό κοινό είναι πλέον πιο ώριμο να δει και να συγκινηθεί με τέτοιους ρόλους. Μπορεί πλέον η ελληνική κοινωνία να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα και να συμπεριλάβει τη διαφορετικότητα. Το πιστεύω γιατί τα μηνύματα που έλαβα και τα σχόλια που διάβασα για το ρόλο στο Twitter ήταν θετικά.”
Ο ρόλος του Ντίνου αποτίει φόρο τιμής στον Μάριο Βεάνο, ένα πραγματικό πρόσωπο που έχει το δικό του κεφάλαιο στο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή, ήταν τραγουδιστής από τη Βέροια που εργάστηκε σε πολλά μπουζουκτζίδικα στην επαρχία κι εμφανιζόταν ως γυναίκα στην πίστα. “Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από τον Μάριο αλλά δεν είναι βιογραφικός ο ρόλος. Ο Ντίνος είναι ίναι ένας άντρας με ρευστή ταυτότητα φύλου. Δεν βγαίνει στην πίστα ως Ντίνα, παραμένει Ντίνος. Μπορεί κάποιος να πει ότι είναι μια drag περσόνα. Μελέτησα πολύ για αυτό το ρόλο, διάβασα για την κατασκευή φύλου. Με ελκύουν οι χαρακτήρες που κουβαλούν τη φορετή ταμπέλα “περιθωριακοί”. Θέλω να τους συναναστρέφομαι. Για να χτίσω το ρόλο είχα πολλές αναφορές, από την Μπέτυ Βακαλίδου μέχρι τις ηρωίδες του Αλμοδόβαρ, μίλησα και με τον Μάριο στο Facebook, έβλεπα βίντεο στο YouTube της Λίτσας Διαμάντη. Ήθελα πραγματικά να βγάλω όλα τα στερεότυπα και τα κλισέ που έχουν φορτώσει στο drag, η κοινωνία στο παρελθόν είχε εκχυδαΐσει την drag κουλτούρα. Το ζητούμενο μου ήταν να φωτίσω την μοιραιότητα του ρόλου, είναι τρομερά ελκυστικός ο Ντίνος”.
Για να γίνει Ντίνος ο Γιώργος Παπαπαυλού χρειάζεται σχεδόν μιάμιση ώρα στο μακιγιάζ. Το καλύτερο σχόλιο που του έκαναν οι φίλοι του είναι ότι “είναι ίδιος η μάνα του”. Νιώθει πραγματικά τυχερός που συναντήθηκε με τον Ντίνο. Μου ζητά να τονίζω τον τρόπο που τον υποδέχτηκαν οι συνάδελφοι του στη σειρά, “Με τόση χαρά, γενναιοδωρία και με πραγματικό νοιάξιμο. Είμαι ευγνώμων”.
Τον ρωτάω αν νιώθει ότι μετά την πανδημία οι ηθοποιοί ενώθηκαν για να διεκδικήσουν τα εργασιακά δικαιώματά τους. “Φυσικά, απαιτούμε τα δικαιώματά μας. Ο δικός μας χώρος ήταν αυτός που πρωτοστάτησε στο #MeToo. Πρέπει να γίνουν κι άλλα βήματα, τουλάχιστον, κάναμε την αρχή και θα τα καταφέρουμε. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τη συλλογική σύμβασή μας”.
Πώς νιώθει που η ελληνική μυθοπλασία γίνεται κι εξαγώγιμο προϊόν; “Ήξερα ότι έχουμε καλούς ηθοποιούς. Πλέον η παραγωγή δίνει χρόνο στην τηλεοπτική μυθοπλασία να τους αναδείξει. Και αυτό το βλέπουμε στην περίπτωση του Χριστόφορου με το Maestro. Η ελληνική μυθοπλασία ανθίζει. Οι ελληνικές σειρές το αποδεικνύουν”.
Ο Γιώργος Παπαπαύλου είναι διαρκώς στο δρόμο, στο τρέξιμο για να πάει να διδάξει υποκριτική, να είναι στη σχολή του να κάνει το μεταπτυχιακό του στις παραστατικές τέχνες, να κάνει την προετοιμασία πριν την παράσταση στο θέατρο Πόρτα. Κι όσο περπατάει στο δρόμο προσέχει τους ανθρώπους, αναζητά κάτι από τον Ντίνο, ένα βλέμμα, ένα μειδίαμα, μια περπατησιά για να την ενσωματώσει στο ρόλο του. Ο Ντίνος είναι συνεχώς στο μυαλό του Γιώργου Παπαπαύλου. Κι αν υπήρχαν ελληνικά τηλεοπτικά βραβεία, ένα θα άνηκε δικαιωματικά στον Ντίνο/ Γιώργο. Που δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη έπαρση και σκορπίζει με υπερηφάνεια τη λάμψη του για να φωτίσει τα σκοτάδια μας.
Info: “Αυτή η νύχτα μένει” προβάλλεται κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 22:40 στον Alpha.
Διαβάστε ακόμη στο Provocateur:
Ο Τάσος Λέκκας έχει φάει βρίσιμο στο δρόμο για το ρόλο του στο “Αυτή η νύχτα μένει”
Ο Γιάννης Τσορτέκης δεν χρειάστηκε να γίνει πρωταγωνιστής για να κλέψει την παράσταση
10 αθάνατα καψουροτράγουδα που ακούσαμε στο “Αυτή η νύχτα μένει”
