Συναντήσαμε τη Μαρίζα Ρίζου στο σπίτι της. Μάς άνοιξε την πόρτα της, φρόντισε να βολευτούμε στην τραπεζαρία της και μας μίλησε, εντελώς ακομπλεξάριστα, εντελώς αφιλτράριστα και παντελώς ξυπόλιτη. Όπως εμφανίζεται και στη σκηνή. “Πλέον δεν φοράω καν παπούτσια όταν βγαίνω, αφού θα τα βγάλω σε λίγη ώρα ούτως ή άλλως”, μάς είπε.
Μάς μίλησε για τον νέο της δίσκο, το “Χωριό”, το οποίο είναι το δικό της προσωπικό συμπέρασμα μετά από μια προσωπική διαδρομή που την έφερε πιο κοντά στον πυρήνα της. Το Χωριό είναι το δικό μου προσωπικό συμπέρασμα μετά από μια προσωπική διαδρομή. Έφτασα στο συμπέρασμα πως το Χωριό, οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι, είναι σπουδαίο πράγμα στη ζωή”, μάς εξήγησε.
Η Μαρίζα Ρίζου είναι γνωστή για την προστατευτική της προσέγγιση απέναντι στον προσωπικό της χρόνο, τις στιγμές που μάς έχουν μάθει να αντιμετωπίζουμε ενοχικά. Μάς μίλησε για το δικαίωμα στην τεμπελιά, αυτό το εμποτισμένο με ενοχές σε μια κοινωνία που όλο τρέχει. “Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν άνθρωπο, που να μπορεί να κάτσει στην παύση. Χωρίς κινητό. Όταν βγήκε ο δίσκος είπα στους ανθρώπους ‘θα σας παρακαλέσω μόνο για ένα πράγμα. Ακούστε τον δίσκο ολόκληρο, με το κινητό σε airplane mode. Να είμαστε λίγο παρόντες”, ανέφερε.
Με αφορμή μια παλιά της δήλωση πως δεν πολυαντέχει τη μιζέρια του έρωτα, τη ρωτήσαμε αν είναι μίζερος ο έρωτας. “Ό,τι έχει σκοταδάκι δεν είναι έρωτας. Είναι νεύρωση”, μας είπε και κάπως ξεδιάλυνε τα θολά σημεία.
Για την τηλεοπτική παρουσία της νιώθει ευγνώμων, γιατί μέσα από την ίδια, βρήκε τη θέση του σε ένα mainstream μέσο ολόκληρο το ρεπερτόριό της.
Δες ολόκληρη τη συνέντευξη της Μαρίζας Ρίζου στο Provocateur εδώ:
