Στην πρώτη ακρόαση του νέου τραγουδίου της Χριστίνας Ψύχα στο Spotify, ένιωσα αμέσως το χαρούμενο vibe του ρυθμού. Η σκέψη μου άρχισε να χάνεται σε χαρούμενες εικόνες, με λαμπερά χρώματα, ήλιους, ουράνια τόξα, σε αγκαλιές, σε αγάπες και σε ανέμελα ταξίδια. Και μετά η παιχνιδιάρικη φωνή της με έκανε ασυναίσθητα να χορεύω. Και μετά το ρεφρέν, στο δεύτερο κουπλέ, συγκεντρώθηκα στους στίχους, που μιλούν για ανθρώπους που αν και θέλουν τόσο να συναντηθούν και να επικοινωνήσουν, δεν έμαθαν τελικά πως να το κάνουν.

Το «Δε μάθαμε πως» είναι η αρχή μιας νέας μουσικής διαδρομής της καλλιτέχνιδας, προάγγελος της νέας της δισκογραφικής δουλειάς που αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2024. Εμείς μιλήσαμε μαζί της για να μας αποκαλύψει τι θα ακούσουμε στον δίσκο της, για τον ρόλο που παίζει η μουσική στη ζωή της και για τα όνειρά της.

Χριστίνα Ψύχα, γιατί δεν μάθαμε πως να συναντηθούμε με αυτούς που περιμένουμε τόσο καιρό να συναντήσουμε;

Χμ.. Δεν το θελήσαμε αρκετά; Δεν προσπαθήσαμε όσο έπρεπε; Τουλάχιστον προσπαθούμε βέβαια.

Το νέο σου τραγούδι «Δεν μάθαμε πως» είναι προάγγελος και του νέου σου δίσκου. Τι περιμένουμε να ακούσουμε; Ποιες οι επιρροές σου αλλά και ποιους πειραματισμούς θα ανακαλύψουμε σε αυτόν;

Οι επιρροές είναι πάντα πολλές από διαφορετικά μεταξύ τους ηχητικά περιβάλλοντα. Σίγουρα ο τζαζ ήχος δε μπορεί να λείπει, όπως και τα λάτιν στοιχεία που μου αρέσουν πολύ, αλλά με ενορχηστρώσεις πιο απλές και μελωδίες πιο άμεσες σε σχέση με τον πρώτο μου δίσκο. Κατά βάση αυτή θα είναι η κατεύθυνση, αλλά θα έχει και κάπως πιο «δύσκολα» τραγούδια.

Σε αυτή τη δουλειά προσπαθώ να συνδυάσω τα φυσικά όργανα που έχω συνηθίσει ως τώρα, με ηλεκτρονικά στοιχεία που για πρώτη φορά καταπιάνομαι. Αφήνω αρκετό χώρο στην εξαιρετική παραγωγό μου Νεφέλη Μπερή και τις δημιουργικές της ιδέες.

Είσαι μια καλλιτέχνιδα που τη μουσική σου διακρίνουν στοιχεία αναγεννησιακής, βυζαντινής και σύγχρονης δυτικής μουσικής. Τι σε τράβηξε σε αυτά τα είδη μουσικής;

Στη βυζαντινή και αργότερα στην αναγεννησιακή μουσική με μαγεύει η δύναμη της μελωδίας. Όλη η σύγχρονη μουσική βασίζεται σε αυτό το ισχυρό θεμέλιο. Για αυτό έχω επιλέξει η βάση της μελέτης μου να είναι εκεί πίσω, κι έτσι αναπόφευκτα η μουσική που γράφω έχει στοιχεία από εκεί. Στη σύγχρονη δυτική μουσική (εννοώντας κυρίως την τζαζ μουσική) με ελκύει η διάσταση που παίρνει ο ρυθμός (το γκρουβ). Η κατανόηση των δυο αυτών κόσμων νομίζω μπορεί να ανοίξει τους ορίζοντες σε έναν μουσικό και να τον απογειώσει δημιουργικά.

Και τελικά, πως αντιλαμβάνεσαι τη μουσική σε συνάρτηση με τη ζωή σου;

Ανάλογα με τη διάθεση και τη στιγμή. Είναι αλλιώς σε περιόδους χαράς ή θλίψης, κούρασης ή ανεμελιάς κτλ. Αλλάζει πρόσωπα και ρόλους αλλά παραμένει παρούσα.

Υπήρχε πάντα κάποια ανάγκη μέσα σου που σε οδήγησε να ασχοληθείς με τη μουσική;

Υπήρχε αυτή η ανησυχία που στην τέχνη εκτονώνεται συχνά με ασφάλεια. Εγώ διάλεξα τη μουσική γιατί τραγουδούσα καλά από μικρή και άρχισα έτσι γρήγορα να βρίσκω τον εαυτό μου μέσα της.

Έχεις κάποιο μουσικό πρότυπο ή κάποιον καλλιτέχνη που θαυμάζεις πολύ και ξεχωρίζεις;

Είναι πολλοί και από διαφορετικές χρονικές περιόδους και ποτέ δε μπορώ να ξεχωρίσω μόνο έναν άνθρωπο. Συνήθως όταν ανακαλύπτω κάποιον πολύ ενδιαφέρον, ψάχνω τις αναφορές του για να μπω ακόμα πιο βαθιά και αναπόφευκτα η ομπρέλα ανοίγει. Το κοινό στοιχείο που με εμπνέει σε όλους είναι η πίστη στο δικό τους μοναδικό καλλιτεχνικό αποτύπωμα.

Όταν έχεις ανάγκη να πάρεις απόσταση από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ποια είναι η διαφυγή σου;

Οι γονείς μου, τα αδέρφια μου και γενικώς οι δικοί μου άνθρωποι. Μαζεύω αγκαλιές! Αν έχω την πολυτέλεια να λείψω περισσότερο πάω στο βουνό επίσης μια βόλτα.

Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον; Προσωπικά και επαγγελματικά.

Θα ήθελα να συνεχίσω να ζω μέσα στη μουσική και να παραμείνω χαρούμενη και δημιουργική. Να δίνω κάτι καινούριο κάθε φορά και να αγγίζω περισσότερο κόσμο. Επαγγελματικά θα ήθελα καλύτερες συνθήκες εργασίας σίγουρα και περισσότερο χώρο για δημιουργικά πρότζεκτς.