Το “Α Τribute to Leonard Cohen με την Nalyssa Green, την Sugahspank! και την Lou is” είναι ένα ζωντανό μουσικό πρότζεκτ το οποίο γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2017. Τρεις νέες τραγουδίστριες ερμηνεύουν τα τραγούδια που έχει σφραγίσει ο Λέοναρντ Κοέν με τη χαρακτηριστική βαριά φωνή του, με τη συνοδεία τριών εξαιρετικών μουσικών.
Η εύθραυστη αθωότητα της Nalyssa Green, η βαθιά εκφραστική φωνή της Sugahspank! και η καλλιεργημένη και ευέλικτη φωνή της Lou, πλαισιωμένες από τον βιρτουόζο ντράμερ Σεραφείμ Μπέλλο, τον μαέστρο Γιώργο Δελλή στα πλήκτρα, και τον λακωνικά μελωδικό ‘Αδωνι Γουλιέλμο στην κιθάρα (Swing Shoes) συναντιούνται στη σκηνή και δημιουργούν μία μοναδική ζωντανή σύμπραξη προς τιμήν του μεγάλου Λέοναρντ Κοέν.
Μιλήσαμε με τις υπέροχες ερμηνεύτριες για τον καλλιτέχνη που δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να πει ότι δεν του αρέσει. Για τον ποιητή των ρομαντικών ψυχών.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι του Λέοναρντ Κοέν και γιατί;
Nalyssa Green: Κάθε φορά που τραγουδάω ή ακούω το Suzanne γεμίζω όλη άσπρο φως. Σα να έκανα διαλογισμό και κατάφερα μια απλή χαμογελαστή συνειδητότητα του γεγονότος ότι όλα είναι ένα. Με απλότητα και συγκίνηση.
Sugahspank!: Καθαρά για προσωπικούς λόγους είναι το Anthem. Δεν θέλω όμως να το πολύαναλύσω, είναι μυστικό!
Lou is: Δεν έχω ένα αγαπημένο. Το Hallelujah είναι τέλειο, το Anthem είναι μεγαλειώδες , το If it be your will βαθύτατα ταπεινό, το Take this waltz γλυκόπικρο και νοσταλγικό, το Famous Blue Raincoat σπαρακτικό… ό,τι χρειάζομαι το δίνει ο Λέοναρντ Κοέν.
Είναι αυτό το live σας η συνήθεια που έγινε λατρεία; Ένα προσυνεννοημένο ραντεβού ρομαντικών αγνώστων;
Nalyssa Green: Είναι ένα ταξίδι στο οποίο αγαπάμε να επιστρέφουμε, και εμείς που παίζουμε, και όλα τα άτομα που έρχονται για να συνυπάρξουμε στον κοινό τόπο όπου μας πάνε οι λέξεις και οι νότες του Λέοναρντ Κοέν.
Sugahspank!: Δεν νομίζω να συνηθίσαμε ποτέ αυτό το αφιέρωμα. Φιλία όμως και αγάπη, τρυφερή κ γυναικεία σίγουρα αναπτύχθηκε, και λίγο σαν, όποτε έχουμε παράσταση, να κερδίζουμε κ έναν κοινό μπαμπά στον ουρανό. Ναι, το κοινό ναι σίγουρα Ανώνυμοι Ρομαντικοί.
Lou is: Συνήθεια δύσκολο να το πούμε καθώς έχουμε παίξει λίγες φορές μέσα σε πέντε χρόνια. Τελευταία φορά ήταν το καλοκαίρι του 2020 εν μέσω πανδημίας και μεγάλης κρίσης. Μετά από τρία χρόνια μάλλον λαχτάρα θα το έλεγα. Για εμάς που ξαναβρισκόμαστε στη σκηνή με κάτι που δουλέψαμε πολύ και στο οποίο δίνουμε την ψυχή μας και για τον κόσμο που αναζητά τη μαγεία της συναυλίας ακόμα κι αν δεν είναι ο ίδιος ο Λέοναρντ Κοέν εκεί. Είναι τόσο σπουδαίος και το κοινό του τον αγαπάει τόσο βαθιά που έρχονται στις εμφανίσεις μας για να βιώσουν ξανά κατα κάποιο τρόπο τη μέθεξη που προσφέρει σε όλους μας αυτός ο καλλιτέχνης. Ρομαντικοί μπορεί να είναι και άγνωστοι επίσης, όμως όσοι αγαπούν κι έχουν νοιώσει το λόγο του βαθιά μέσα τους έχουν ενωθεί ήδη σε ένα άλλο επίπεδο.
Αλλάζει η αφήγηση της ιστορίας των τραγουδιών του Κοέν όταν τα ερμηνεύουν γυναικείες φωνές;
Nalyssa Green: Ναι, γιατί δημιουργούνται και άλλες νοητικές συνδέσεις και νέα οπτική, άλλα παράλληλα όχι (ή ακόμα μεγαλύτερο ναι;), γιατί η αλλαγή του φύλου το πρώτου προσώπου κάνει πολύ σαφές ότι αυτά για τα οποία μιλάει ο δημιουργός είναι πανανθρώπινα, ανεξαρτήτως φύλου.
Sugahspank!: Στα πιο πολλά θα πω πως όχι. Τα ίδια τα τραγούδια έχουν τη δύναμη να το πετυχαίνουν αυτό, λόγω της οικουμενικότητας τους. Κι όταν συμβαίνει σε σημεία έχει εξίσου ενδιαφέρον η μεταμόρφωση τους.
Lou is: Κάποια ναι και κάποια όχι. Το Who by fire, το The future, το If it be your will για παράδειγμα δεν αλλάζουν παρά μόνο στο ότι δεν τα λέει ο ίδιος ο Κοέν. Πιστεύω πως μόνο όσα έχουν πολύ έντονη την ανδρική του ταυτότητα, τη λατρεία και την έντονη ερωτική επιθυμία για το γυναικείο φύλο όπως το I’m your man είναι ίσως κάπως παράξενο να τα τραγουδά γυναίκα όμως προσωπικά μετά από τόσο καιρό νοιώθω να «μπαίνω στα παπούτσια του»που λένε.
Τι άλλαξε από το Σεπτέμβριο του 2017 μέχρι το φετινό καλοκαίρι που θα ξανακάνετε το αφιέρωμά σας;
Nalyssa Green: Άλλαξε κάπως ο κόσμος. Γίναν πολλά. Μπήκαμε, βγήκαμε, ξαναμπήκαμε. Ξαναβγήκαμε μάλλον. Ζήστηκαν ζωές. Πάντως είναι φοβερό ότι το αίσθημα για αυτά τα τραγούδια δεν άλλαξε.
Sugahspank!: Όσον αφορά το αφιέρωμα και τη διαχρονικότητα του Κοέν τίποτα σχεδόν. Απλώς ο ιδιος έγινε ακόμα πιο επίκαιρος όσον αφορά τις πιο καταστροφολογικες του αφηγήσεις. Αλλά όσο και να θεωρούμε τον Κοέν γκουρού, προφήτη , κι εγώ δεν ξέρω τι , πάντα ελπίζω στο ότι όλος αυτός ο ζόφος που ζούμε τελευταία χρόνια θα είναι παροδικός. Ακόμα κι ο Κοέν άνθρωπος ήταν και αυτός κ έκανε πολλά λάθη, λαθάρες.
Lou is: Ο κόσμος όλος άλλαξε. Πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα τα στερηθήκαμε σε τεράστιο βαθμό. Χάσαμε συνανθρώπους, επανεκτιμήσαμε αξίες, ζήσαμε δυσκολίες που δε φανταζόμασταν καν και γίναμε μάρτυρες εικόνων πολέμου, πείνας και κακουχίας που μας τάραξαν συθέμελα.
Όλα αυτά εντείνουν την ανάγκη για μέθεξη, την ανάγκη να βρεθούμε όλοι μαζί ξανά μέσα στην αγκαλιά του ποιητή Λέοναρντ Κοέν, να τραγουδήσουμε, να κλάψουμε, να προσευχηθούμε, να χορέψουμε, να αγαπηθούμε.
Έχω την αίσθηση ότι οι Αθηναίοι (και μαζί οι τουρίστες) βγαίνουν πλέον μόνο σε συναυλίες, επιβεβαιώνετε;
Nalyssa Green: Και στα μπαρζ τους βλέπω.
Sugahspank!: Εγώ θα πω οτι και τα τέκνο πάρτυ καλά κρατούν. Αλλά ναι, είναι φοβερό ότι γίνονται τόσο πολλές κ μεγάλες φεστιβαλικού τύπου συναυλίες. Λείπουν όμως τα μικρά λαιβ.
Lou is: Δε νομίζω. Σίγουρα βγαίνουν Αθηναίοι και τουρίστες σε συναυλίες κι αυτό είναι θαυμάσιο όμως προσωπικά βλέπω μπαρ και καφέ συνεχώς γεμάτα. Στη γειτονιά μου πριν τις 12 τα μεσάνυχτα δεν παρκάρεις ποτέ.
Ποια είναι η δική σας αγαπημένη καλοκαιρινή συναυλία, εκείνη που θυμάστε το χειμώνα και κάπως αισθάνεστε χαρούμενες;
Nalyssa Green: Οι πρώτες μετακαλοκαιρινές συναυλίες του Παύλου Παυλίδη, συνήθως τη μέρα ακριβώς που γυρίζω από διακοπές. Κάπως κλείνουν μέσα τους ολόκληρα καλοκαίρια μου.
Sugahspank!:Θα πω για μια δική μας γιατί καλοκαίρι, τον καιρό που δεν έχω συναυλιες, προτιμώ να είμαι απομονωμένη σε καμία νησάρα. Καλά, φοβερό ήταν σίγουρα το πρώτο αφιέρωμα στον Κοέν στον Κήπο του Μεγάρου. Sold Out, κόσμος να έχει κλείσει εντελώς το πεζοδρόμιο της Βασ. Σοφιας και μια μεγάλη ήρεμη σκοτεινή θάλασσα από χαρούμενα κεφαλάκια να κυμματιζει φωτίζοντας με αναπτήρες και κινητά την ωραια βραδιά, φοβερή γλύκα. Δεν θα το ξεχάσω ποτε. Όπως κ όταν παίξαμε στο κάστρο των Ιπποτών στη Ροδο, γιατί με αυτο το κάστρο είμαι πορωμενη από παιδάκι, έχω πάει 100 φορές και δεν το πίστευα ότι τραγουδούσαμε εκεί! Έχουμε πάει σε τόσα ωραια μέρη με τον Leonard…
Lou is: Η συναυλία στην οποία θα χορέψω, θα τραγουδήσω και θα νοιώσω πάλι έφηβη, θα ξεχάσω προβλήματα και θα εμπνευστώ για να γράψω καινούρια τραγούδια. Ένα καλοκαίρι ήταν ο Sting, ένα άλλο οι Sigur Ross, πέρσι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, το 2008 ο Λέοναρντ Κοέν…
Είναι το κοινό του Κοέν boomers και μεσήλικες σε κρίση ή έρχονται και παιδιά της Gen Z;
Nalyssa Green: Νομίζω δεν έχει ηλικία ο ακροατής που μπορεί να εκτιμήσει τον Κοέν αλλά έχω μια αίσθηση ότι είναι κυρίως μεγαλύτεροι άνθρωποι. Δεν παρατηρώ κάποια κρίση αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Sugahspank!: Εγώ θα πω κυρίως gen x και millennials, ε, και boomers σίγουρα (όχι φουλ γιατί είναι ανοιχτή συναυλία, δεν έχει τραπέζια) και στο ξέμπαρκο βλέπεις και κάμποσα gen z , τα μισά απλώς μουσικόφιλα, τα υπόλοιπα nalyssagreenόφιλα! Δεν ειναι θέμα ageism πάντως, ολες τις ηλικίες τις θέλουμε!
Lou is: Εγώ που ανήκω; Θα πήγαινα σίγουρα. Όλους τους βλέπουμε, ευτυχώς!!!
Πείτε μας ένα λόγο που αξίζει να έρθουμε στον Κήπο του Μεγάρου το Σάββατο.
Nalyssa Green: Για να βυθιστείτε στο έργο ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές και μουσικούς της ιστορίας, δοσμένο από από μουσικούς που αγαπάνε αυτά τα τραγούδια και τα κοιτάζουν με αλήθεια μέσα από τα δικά τους μάτια.
Sugahspank!: Δεν μπορώ να βρω έναν λόγο να μην έρθετε, εκτός αν πραγματικά για κάποιο λόγο μισείτε τον Κοέν. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα περάσετε καλά και θα φύγετε καλύτερα. Άσε που, και να μισείτε τον ίδιο, μπορεί να αλλάξετε γνώμη γιατί τα τρία κορίτσια είμαστε θεάρες, Ε Leonard;
Lou is: “So come my friends, be not afraid, we are so lightly here. It is in love that we are made, in love we disappear”.
Info: A Tribute to Leonard Cohen with Nalyssa Green, Sugahspank! & Lou is, Σάββατο 1 Ιουλίου, Κήπος Μεγάρoυ Μουσικής. Ώρα έναρξης: 21.00 Προπώληση εισιτηρίων εδώ.
