Ήταν Ιανουάριος του 2024 όταν μία από τις πιο γνωστές φιγούρες των 90s και 00s στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ο Σουηδός προπονητής Σβεν Γκόραν Έρικσον, αποκάλυπτε πως ο χρόνος του στη γη εξαντλείται.
Στις 26 Αυγούστου 2024 η οικογένειά του δημοσιοποίησε μια ανακοίνωση:
«Μετά από μακρά ασθένεια, ο SGE (Sven-Goran Eriksson) πέθανε το πρωί στο σπίτι έχοντας κοντά του τα μέλη της οικογένειάς του» ενώ σημείωνε στο τέλος, «Η οικογένεια ζητά να σεβαστούν την επιθυμία της να θρηνήσει ιδιωτικά και να μην επικοινωνήσουν μαζί της».
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του ο Σβεν Γκόραν Έρικσον, ο οποίος έπασχε από καρκίνο στην τελευταία φάση του, φρόντισε να κάνει πράγματα που απολάμβανε: Κάθισε για πρώτη και μοναδική φορά στον πάγκο της αγαπημένης του ομάδας, της Λίβερπουλ, έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του (με τίτλο Sven), τιμήθηκε από τις πρώην ομάδες του, Γκέτεμποργκ και Μπενφίκα, ενώ περνούσε χρόνο με την οικογένειά του στο σπίτι του, το οποίο αγόρασε το 2001, στη λίμνη Φράικεν, απολαμβάνοντας την παρέα της οικογένειάς του. Στα νερά της συγκεκριμένης λίμνης ζήτησε να αφεθούν οι στάχτες του.
«Είχα μία καλή ζωή. Νομίζω ότι όλοι φοβόμαστε τη μέρα που θα πεθάνουμε, αλλά η ζωή είναι και θάνατος. Πρέπει να μάθεις να το αποδέχεσαι όπως είναι.
Ας ελπίσουμε ότι στο τέλος οι άνθρωποι θα πουν, ναι, ήταν καλός τύπος, βέβαια, δεν θα το πουν όλοι.
Ελπίζω να με θυμάστε ως έναν θετικό τύπο που προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε.
Μη λυπάστε, να χαμογελάτε. Σας ευχαριστώ για όλα, προπονητές, παίκτες, κόσμο, ήταν φανταστικό. Φροντίστε τον εαυτό σας και φροντίστε τη ζωή σας. Και ζήστε το. Αντίο».
Αυτός είναι ο αποχαιρετισμός του, μέσα από το ντοκιμαντέρ που ετοίμασε για τη ζωή του και είναι διαθέσιμο στο Amazon Prime. Εκείνος είχε προλάβει να ζήσει μια ζωή γεμάτη μεγάλα ταξίδια και λυσσαλέες φουρτούνες.
Σβεν Γκόραν Έρικσον: Βαδίζοντας δίπλα σε Γίγαντες
Στη 41 χρόνων θητεία του, ο Έρικσον είτε προπόνησε, είτε ήρθε αντιμέτωπος με πλήθος ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Συνήθισε να ξεχωρίζει τον Μαραντόνα.
«Ήταν ένας απλός άνθρωπος, με την καλή έννοια», έλεγε ο Σουηδός προπονητής. «Είχα δειπνήσει μαζί του μερικές φορές, την τελευταία όταν ζούσε στο Ντουμπάι. Νομίζω ότι επηρεάστηκε από κακούς ανθρώπους σε όλη του τη ζωή. Ως παίκτης, ήταν ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών».
Σε μια συνέντευξη για την Daily Telegraph ρωτήθηκε με ποιον τρόπο θα τον προπονούσε. Η απάντηση για εκείνον ήταν απλή. «Ο Μαραντόνα είναι ο Μαραντόνα. Μερικοί παίκτες πρέπει απλώς να αφήνονται ελεύθεροι».
Στο βιβλίο του, Sven: My Story, ο Έρικσον γράφει ότι ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ήταν ο πιο ταλαντούχος παίκτης που έχει προπονήσει ποτέ. Αργότερα πρόσθεσε και τον Γουέιν Ρούνι. Τι έκανε το Μπάτζιο τόσο ξεχωριστό;
«Είχε τα πάντα: απίστευτη τεχνική, όραμα, ρυθμό. Θυμάμαι ένα από τα πρώτα μας παιχνίδια, ήταν ένα εκτός έδρας εναντίον της Μίλαν του Αρίγκο Σάκι και περάσαμε μόλις δύο φορές τη μεσαία γραμμή. Σκοράραμε δύο φορές. Ο Μπάτζιο έβαλε το ένα γκολ και έφτιαξε το άλλο. Και δεν αντιμετώπιζε μια οποιαδήποτε άμυνα, αλλά τον Μπαρέζι, τον Μαλντίνι, τον Κοστακούρτα, τον Τασότι».
Όταν ο Έρικσον πήγε στη Λάτσιο, οι Γαλάζιοι της Ρώμης είχαν να κερδίσουν το πρωτάθλημα από το 1974. Ο Σουηδός ένιωθε πως πρέπει να αλλάξει τη νοοτροπία ολόκληρου του club, η οποία πίστευε πως προσωποποιούταν στον σταρ επιθετικό της, Μπέμπε Σινιόρι (ο οποίος έπαιξε στον Ηρακλή τη σεζόν 2004-5). Παρά τα 105 γκολ που είχε πετύχει συνολικά με τη φανέλα της Λάτσιο στο καμπιονάτο από το 1992, ο Σινιόρι είχε τη συνήθεια να παραπονιέται για τα πάντα μέσα στον σύλλογο.
Σύμφωνα με τον Έρικσον, μια αγαπημένη ατάκα του Σινιόρι ήταν «αυτό δεν θα συνέβαινε στη Γιουβέντους ή στη Μίλαν» όποτε συνέβαινε ένα οργανωτικό σφάλμα. «Δεν μπορούσα να τον έχω στο club. Πολύ καλός επιθετικός, αλλά είχε αρνητική στάση», σημείωνε ο Έρικσον.
Ο Έρικσον ήξερε ότι έπρεπε να παραχωρήσει τον Σινιόρι και παρά τις επιφυλάξεις του ιδιοκτήτη της ομάδας, Σέρτζιο Κρανιότι, και την αρχική αναταραχή που προκάλεσαν οι φανατικοί Λάτσιαλι, ο επιθετικός δόθηκε δανεικός στη Σαμπντόρια τον Ιανουάριο του 1998. Από τότε, η Λάτσιο έφτασε σε δύο τελικούς κυπέλλου. Κέρδισε το Κύπελλο Ιταλίας, αλλά έχασε το -τότε- Κύπελλο UEFA. Ήταν το πρώτο τρόπαιο έπειτα από πολλά χρόνια…
Ένας άλλος ποδοσφαιριστής που γοήτευε τον Έρικσον ήταν ο Σίνισα Μιχαήλοβιτς. «Είχε τόση αυτοπεποίθηση… Νόμιζε ότι ήταν ο καλύτερος σε όλα. Είχε το καλύτερο αριστερό πόδι, το καλύτερο δεξί πόδι, το καλύτερο σουτ, ήταν ο πιο γρήγορος. Ακόμα κι όταν δεν ήταν έτσι, εκείνος το πίστευε, και αυτό είναι καλό».
Ο Μιχάιλοβιτς ισοβαθμεί με τον Αντρέα Πίρλο στην κορυφή της λίστας της Serie A με τα περισσότερα γκολ από εκτελέσεις φάουλ (28 γκολ). «Όταν οι παίκτες κέρδιζαν φάουλ κοντά στη μεγάλη περιοχή, ούρλιαζαν πως είναι πέναλτι, αλλά ο Σίνισα έλεγε «τι ανησυχείς; Θα σκοράρω» και συνήθως το έκανε!».
Όταν ανέλαβε την Εθνική Αγγλίας – Σκανδαλίζοντας το Λονδίνο
Ο Σβέν Γκόραν Έρικσον ήταν ο πρώτος μη Άγγλος προπονητής που κάθισε στον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας (ακολούθησε δυο χρόνια αργότερα, ο Φάμπιο Καπέλο). Ο Ντέιβιντ Ντάιν, ο πρώην αντιπρόεδρος της FA που έπαιξε βασικό ρόλο στον διορισμό του Έρικσον, ισχυρίστηκε πρόσφατα στην αυτοβιογραφία του ότι ο Σουηδός ήταν «επιτυχημένος», αλλά είχε «ψεγάδια», κάτι με το οποίο συμφωνεί και ο ίδιος ο Έρικσον, τουλάχιστον μέχρι ενός βαθμού.
«Τι θα πει ψεγάδια; Είπαν ότι η αδυναμία μου ήταν ότι μου άρεσαν οι γυναίκες. Σε ποιον δεν αρέσουν;» είναι η απάντηση του Έρικσον σε συνέντευξη που παραχώρησε στην The Daily Telegraph, τον Νοέμβριο του 2022. «Είναι δύσκολο για έναν Σουηδό που ζει στην Πορτογαλία ή την Ιταλία να καταλάβει ότι αν βγεις έξω με μια γυναίκα θα πρέπει να είναι σκάνδαλο.
»Στην Ιταλία σου λένε “συγχαρητήρια, έχεις μια όμορφη γυναίκα”. Οι γυναίκες που έβγαινα δεν ήταν παντρεμένες, ούτε εγώ ήμουν παντρεμένος. Είχα σχέσεις που ήταν θυελλώδεις.
»Ακόμα κι αν είσαι προπονητής της εθνικής Αγγλίας, μπορείς να βγεις έξω και να γνωρίσεις μια γυναίκα. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου αυτό δεν θα ήταν καθόλου πρόβλημα. Δεν έχασα καμία προπόνηση ή αγώνα κάνοντας αυτό».
Όπως σωστά αντιλαμβάνεστε, ο Έρικσον γνώρισε με τον χειρότερο τρόπο τι θα πει «βρετανικά ταμπλόιντ». Αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο που του προκάλεσε αυτή η «γνωριμία».
Ακόμη και σήμερα, ο Έρικσον δεν μπορεί να καταλάβει τον ντόρο που συνόδευε την ιδιωτική του ζωή κατά τη διάρκεια της περιόδου που ήταν προπονητής της εθνικής Αγγλίας. Το κινητό του τηλέφωνο είχε χακαριστεί για περισσότερα από τρία χρόνια. Εκείνος, χρόνια αργότερα, θα παρείχε στοιχεία στην Έρευνα Λάβισεν για τις πρακτικές και την ηθική του βρετανικού Τύπου μεταξύ 2011 και 2012.
(Απαραίτητη σημείωση: Η Έρευνα Λάβισεν ήταν μια δημόσια δικαστική έρευνα σχετικά με την κουλτούρα, τις πρακτικές και την ηθική του βρετανικού Τύπου μετά το σκάνδαλο της News International για το χακάρισμα τηλεφώνων προσώπων του δημόσιου βίου. Μια σειρά από δημόσιες ακροάσεις διεξήχθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011 και το 2012).
«Λίγα χρόνια αφότου έφυγα από την Αγγλία, πήγα στο Λονδίνο και η Scotland Yard ζήτησε να με συναντήσει», εξιστορούσε ο Έρικσον στην ίδια συνέντευξη, για την Daily Telegraph.
«Όταν μου είπαν [για το χακάρισμα] είπα “ουάου, αυτό εξηγεί πολλά ”. Εκείνοι μου απάντησαν “όλοι έτσι αντιδρούν”. Δεν καταλαβαίνεις πώς είναι δυνατόν (τα media) να γνωρίζουν τα πάντα. Οι παπαράτσι έφταναν πριν από εμένα στο εστιατόριο. Όταν πήγαινα διακοπές, ούτε ο αδερφός μου δεν γνώριζε πού είχα πάει, αλλά οι παπαράτσι ήταν εκεί και με περίμεναν στο αεροδρόμιο.
Θυμόταν και τη φρενίτιδα που τον διακατείχε. »Υποψιαζόμουν όλους τους κοντινούς μου ανθρώπους. Κατηγορούσα τους φίλους και την οικογένειά μου. Ποτέ δεν κατάλαβα την προσοχή που συγκέντρωνα, αλλά πρέπει να ζήσεις με αυτήν αλλιώς θα φύγεις».
Το σκάνδαλο με τον… Σεΐχη
Και αν νομίζετε πως αυτό ήταν το κορυφαίο που βίωσε στην Αγγλία, κάνετε λάθος. Τον Ιανουάριο του 2006, λίγους μήνες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Σβεν Γκόραν Έρικσον βγαίνει μαζί με τον μανάτζερ του και έναν Σεΐχη που θα αγόραζε την Άστον Βίλα για να δειπνήσουν και να εξετάσουν την προοπτική να παραιτηθεί ο Σουηδός από τον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας και να καθίσει σε εκείνον της Άστον Βίλα.
Όπως αποδείχθηκε αργότερα από το ρεπορτάζ, ο Σεΐχης ήταν ψεύτικος, δεν είχε ποτέ την πρόθεση να αγοράσει την Άστον Βίλα. Και ακόμη χειρότερα, ήταν δημοσιογράφος της σκανδαλοθηρικής εφημερίδας News of the World, του διαβόητου Ρούπερτ Μέρντοχ.
Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εθνικής Αγγλίας, Μπράιαν Μπάργουικ, ενημέρωσε τον Έρικσον ότι θα έφευγε από τον πάγκο της Εθνικής μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο…
«Ήταν μια παγίδα, αλλά ήταν καλοστημένη από πλευράς τους. Απολύθηκα εξαιτίας αυτής της παγίδας» υποστήριξε αργότερα ο Έρικσον.
«Δεν πρέπει να παραπονιέμαι. Έχουν φερθεί χειρότερα σε άλλους ανθρώπους, όπως τη βασιλική οικογένεια. Θυμάμαι τους δύο πρίγκιπες, τον Γουίλιαμ και τον Χάρι… Όποτε έβγαιναν για μια μπύρα ήταν σκάνδαλο».
Η αλήθεια είναι πως ο Έρικσον δεν τα πήγε κι άσχημα στον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας. Έχασε μόνο πέντε επίσημα παιχνίδια με την Αγγλία και πριν από την πρόσληψη του Σάουθγκεϊτ, είχε βαθμολογηθεί ως ο πιο επιτυχημένος προπονητής μετά τον Άλφ Ράμσεϊ από την FA.
