Βασίλης Καρράς, ο απόλυτος εκφραστής του λαϊκού νταλκά – «Άρχοντα της καψούρας» τον είπανε, σωστά. Μια φωνή αναγνωρίσιμη στη στιγμή, ένα μέταλλο πολύ ξεχωριστό. Και βεβαίως αυτή η βαθιά εισπνοή ανάμεσα στις νότες, κανείς άλλος δεν μπόρεσε να την βγάλει τόσο μελωδική. Λαϊκοί τραγουδιστές ήρθαν, θα ‘ρθουν κι άλλοι. Σαν και αυτόν κανένας άλλος…
Φάγαμε χρόνια ολάκερα να βάζουμε ταμπέλες στους τραγουδιστές, να τους χωρίζουμε σε κατηγορίες. «Έντεχνοι Vs Λαϊκοί» ήταν κάποτε το δίλλημα της πόλωσης. Λες και η τέχνη περιορίζεται. Όταν μάλιστα ο ορισμός αυτής, είναι η γνησιότητα και η ελευθερία στην έκφραση.
Και ο Βασίλης Καρράς αυτήν ακριβώς την αυθεντικότητα υπηρέτησε στο ακέραιο. Αυτό εισέπραξε και ο κόσμος, που χαζός δεν είναι, καταλαβαίνει ποιος τον κοιτάει στα μάτια, και ποιος άλλος πάει να τον κοροϊδέψει.
Βασίλης Καρράς: Η βραδιά που γκρεμίστηκε το ψέμα και νίκησε η αγάπη
Το 2017, για τα 40 του χρόνια στο τραγούδι, τα σύνορα των αχρείαστων και επίπλαστων διαχωρισμών γκρεμίστηκαν οριστικά. Μελίνα Ασλανίδου, Γιάννης Ζουγανέλης, Κώστας Μακεδόνας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μίλτος Πασχαλίδης, Μάκης Σεβιλόγλου, Μπάμπης Στόκας, Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης ήταν οι καλλιτέχνες που τον συντρόφεψαν στις δύο του συναυλίες, στο Θέατρο Πέτρας στην Αθήνα, και στη Θεσσαλονίκη. Δεν υπήρχε πια έντεχνο, δεν υπήρχε μήτε «σκυλάδικο». Μόνο μουσική. Μια φωνή που έσπασε σίδερα…
Βούρκωσε ο Βασίλης Καρράς εκείνο το βράδυ, όταν άκουσε τόσο κόσμο να φωνάζει ρυθμικά το όνομά του. Κι αν είχε χορτάσει αγάπη και αποδοχή στις πίστες. Ήταν, όμως, μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή αυτή, ξεπερνούσε και συμπύκνωνε τα προηγούμενα. Σαν ταινία θα πέρασαν από τα μάτια του μπροστά όλες οι στιγμές…
Βασίλης Καρράς: Η πορεία προς την επιτυχία
Τότε που ξεκινούσε εν πρώτοις, ως Βασίλης Κεσογλίδης όπως είναι το κανονικό του όνομα, να βρει το δρόμο του, τον προορισμό του. Ήταν 16 ετών, το 1969, όταν πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στο νυχτερινό κέντρο «Πρόσφυγας» στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Είχε πει τη «Μανόλια», του Στέλιου Καζαντζίδη.
Έτρεμε και ίδρωναν τα χέρια του από το στρες, αλλά τα πήγε περίφημα. Ποτέ, κατά δήλωσή του, δεν μπόρεσε να αποβάλει πλήρως το άγχος που τον συνόδευε πριν βγει στη σκηνή. Η τελετουργία ήταν πάντα η ίδια: Έκανε το σταυρό του, άναβε ένα καντήλι και έβγαινε να τραγουδήσει – άνθρωπος της πίστης…
Στα νιάτα του και για να ανταπεξέλθει οικονομικά, έκανε κι άλλες δουλειές. Ένα σωρό του ποδαριού, πριν γίνει μηχανικός αυτοκινήτων – μεγάλη του «τρέλα» τα αμάξια. Αργότερα, που έκανε λεφτά, μπόρεσε και δημιούργησε μια συλλογή με πάνω από 20 αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, παλιά, σπάνια μοντέλα. Καμάρωνε…
Είχε δουλέψει και στο μηχανοστάσιο του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη, γεγονός που αποτύπωσε κάποτε σε μια συνέντευξή του με πολύ ωραίο τρόπο: «Οι “μουτζούρηδες” είναι παραπονιάρηδες, έχουν αισθήματα, είναι ωραίοι τύποι».
Στα πρώτα χρόνια της πορείας του ήταν μάλλον ένα underground φαινόμενο της νυχτερινής σαλονικιώτικης ζωής. Γνωστός στους μύστες, στους κοινωνούς των after καταστάσεων. Πήγαινε όπου τον φωνάζανε, σε γλέντια και πανηγύρια, όργωνε τη βόρεια Ελλάδα. Ποντιακά, της καταγωγής του, λαϊκά, δημοτικά, η φωνή του ήταν φτιαγμένη για όλα τούτα.
«Ρε συ, έχεις ακούσει αυτόν τον Καρρά;», άρχισε το σούσουρο. Το «μυστικό» δεν μπορούσε να μείνει για καιρό τέτοιο. Ο κόσμος, το πάμε, το ξαναλέμε, αγαπάει και προωθεί αυτούς που νιώθει δικούς τους. Και ο Βασίλης Καρράς τραγουδούσε για τα συναισθήματά τους. Η φωνή του, ήταν η δική τους. Η παρέα τους τα βράδια στις ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες, που μύριζαν καπνό και αλκοόλ.
Το 1980 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος, ενώ από το 1986 οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Ειδικά μετά το «Νύχτα Ξελογιάστρα» δεν υπήρχε επιστροφή. Το σουξέ το μεγάλο, αυτό που θα τον απογείωνε, είχε μόλις έρθει. Ο Βασίλης Καρράς ήταν πλέον «Βασιλιάς» – ακόμα ένα από τα παρατσούκλια του. Μαζί και το «Ψυχολόγος» επειδή μιλούσε στις καρδιές των ανθρώπων, ειδικά των καψούρηδων.
Δείτε όλο το αφιέρωμα στο Intronews.gr
