Οι ατελείωτες ώρες ραστώνης στις ακρογιαλιές κάτω από τα αλμυρίκια, οι βουτιές από τα βράχια, τα τζιτζίκια, οι βόλτες με φίλους όλη μέρα, οι στιγμές που ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον τι μέρα ήταν και γελούσαμε γιατί ο χρόνος είχε σταματήσει στο νησί και δεν θυμόμασταν, φαντάζουν μια μακρινή ανάμνηση. Η επιστροφή στην πραγματικότητα – και δη στην ελληνική πραγματικότητα που η λέξη ζοφερή είναι λίγη για να την χαρακτηρίσει- είναι δύσκολη και ο χειμώνας διαφαίνεται μακρύς και δυσοίωνος. Μα, όσοι είχαμε την ευχέρεια, -γιατί περί ευχέρειας μιλάμε πλέον-, να πάμε μερικές μέρες του καλοκαιριού διακοπές, νιώθουμε ευγνωμοσύνη που τουλάχιστον είχαμε τη δυνατότητα να ζήσουμε μερικές μέρες και στιγμές ξεγνοιασιάς.
Οι καλοκαιρινές διακοπές όμως φέτος δεν ήταν κάτι το αυτονόητο για όλους. Για τους εργαζόμενους στον τουριστικό τομέα είναι απαγορευτική και μόνο η σκέψη. Η ακρίβεια που παρατηρήθηκε φέτος στα νησιά, στα ακτοπλοϊκά και στα καταλύματα, σε συνάρτηση με το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, ήταν εμπόδιο για αρκετά άτομα στο να κάνουν διακοπές.
Τέσσερις εργαζόμενοι μοιράζονται τη δική τους ιστορία, που λόγω της ακρίβειας που παρατηρείται στα ελληνικά νησιά και της γενικότερης ακρίβειας της καθημερινής ζωής – από το ενοίκιο, την βενζίνη, τα είδη πρώτης ανάγκης και τους λογαριασμούς, δεν μπόρεσαν να αποδράσουν σε κάποιο νησί όπως πολύ θα ήθελαν.
Μπορεί να βρήκαν μια εναλλακτική στο πατρικό που είναι στην επαρχία ή να κατάφεραν να πάνε κάπου για ένα ΣΚ, αλλά σε προορισμό που να μην ήταν της επιλογής τους (ήταν απλώς φτηνός) ή επιλέγοντας αναγκαστικά την πιο οικονομική λύση του κάμπινγκ. Η αδυναμία λόγω οικονομικής δυσχέρειας να σχεδιάσεις τις διακοπές σου αν όχι όπως τις θες -έστω όμως περίπου όπως της θες, δεν είναι καινούργια, τείνει ωστόσο να γίνει μια “κανονικότητα” για όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, ειδικά του νεότερου.
Ιωάννα, 32 ετών, αναπληρώτρια νηπιαγωγός
«Η δουλειά μου έχει πολλά θετικά, όμως υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, καθώς κάθε καλοκαίρι βρισκόμαστε άνεργοι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ο αναπληρωτής λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Εγώ φέτος δεν κατάφερα να πάρω το επίδομα και έτσι βρέθηκα τελείως ξεκρέμαστη σε μία χώρα που όλα είναι στα ύψη.
Πέρυσι όπως και φέτος δεν πήγα διακοπές έτσι όπως το έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας. Ο σύντροφός μου έχει ένα σπίτι στην Καλαμάτα και για να γλυτώσουμε κάποια έξοδα, αποφασίσαμε να πάμε εκεί και τις δύο χρονιές. Δεν νιώθω απογοητευμένη, αλλά μία μικρή στεναχώρια. Γιατί αν είχαμε την οικονομική άνεση, θα μπορούσαμε να δούμε κι άλλα μέρη. Τόσα όμορφα μέρη έχει η χώρα μας αλλά λόγω του κόστους των ακτοπλοϊκών ή αεροπορικών και της διαμονής μας εκεί, θα ξεφεύγαμε πάρα πολύ από το budget μας οπότε αποφασίσαμε να κινηθούμε στα ίδια με πέρυσι.
Είμαι ευγνώμων πάντως που έστω και αυτή τη μία εβδομάδα μπορέσαμε και πήγαμε κάπου μαζί, από την άλλη όμως ήθελα και κάτι παραπάνω. Νιώθω ότι δεν ξέφυγα από τη ρουτίνα μου και ότι το μυαλό μου δεν ξεκουράστηκε. Χρειαζόμουν να αλλάξω παραστάσεις κάτι το οποίο δυστυχώς δεν έγινε.
Θεωρώ ότι οι τιμές στα νησιά ξεφεύγουν πολύ από το μέσο μισθό ενός Έλληνα πολίτη. Στο βωμό του κέρδους όλοι έχουν βάλει ως πρωταρχικό στόχο τα χρήματα και όχι να προσφέρουν στον Έλληνα και τον ξένο τουρίστα μία ποιοτική εμπειρία από την Ελλάδα. Ζούμε με 650 ευρώ…με 1.000 ευρώ! Πέρυσι για παράδειγμα με πήραν αναπληρώτρια στη Μύκονο και πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Για καλή μου τύχη, πήρα μετάθεση, αλλά βίωσα την εμπειρία ενός μη βιώσιμου νησιού, που όχι μόνο για χάρη της δουλειάς μου δεν θα μπορούσα να αντέξω οικονομικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να το επιλέξω για διακοπές».
Δήμητρα 27 ετών, ιδιωτική υπάλληλος σε γραφειο Λογοθεραπειας και Ειδικής Αγωγης.
«Ζω στην Δράμα, σε σπίτι της οικογένειας και δεν χρειάζεται να πληρώνω ενοίκιο, ωστόσο, έχουν αυξηθεί τα πάντα στην καθημερινότητα, οπότε δυσκολεύομαι και πάλι να ανταπεξέλθω οικονομικά.
Φέτος το καλοκαίρι δεν κατάφερα να πάω διακοπές λόγω της διαμονής των ξενοδοχείων, που ήταν πολύ ακριβότερη σε σχέση με πέρσι και των ακριβότερων ακτοπλοϊκών. Το γεγονός αυτό με επηρέασε αρκετά όπως και το να βλέπω συνεχώς αναρτήσεις στα social media όσων πήγαν διακοπές. Δουλεύω ασταμάτητα όλον τον χρόνο και περιμένω το καλοκαίρι ώστε να περάσω όμορφα, να ξεκουραστώ και να αλλάξω παραστάσεις. Φέτος λοιπόν δεν κατάφερα να κάνω μια απόδραση. Προσπάθησα να το διαχειριστώ ψύχραιμα γνωρίζοντας ότι υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις αυτήν την στιγμή.
Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι το αυξημένο κόστος διαβίωσης των Ελλήνων όπου οι ανατιμήσεις στα βασικά αγαθά, οι “φουσκωμένοι” λογαριασμοί και οι χαμηλοί μισθοί σε σχέση με την φετινή ακρίβεια σε καταλύματα και ακτοπλοϊκά ανάγκασαν τον μέσο έλληνα να βλέπει τις διακοπές ως άπιαστο όνειρο. Τελικά αναρωτιέμαι ζούμε για να δουλεύουμε μόνο;»
Αλεξάνδρα, 29 χρονών, αναπληρώτρια εικαστικών σε σχολεία ειδικής αγωγής
«Οι λόγοι που φέτος δεν πήγα διακοπές ήταν οι τιμές στα ακτοπλοϊκά και τα καταλύματα, καθώς και το γεγονός ότι μαζί με τον σύντροφό μου προσπαθούμε να εξοικονομήσουμε κάποια χρήματα ούτως ώστε να ετοιμάσουμε τον γάμο μας για τον χρόνου τον Σεπτέμβριο. Οπότε, έπρεπε να θυσιάσουμε τις διακοπές μας.
Είχα την ανάγκη να επισκεφθώ και να δω ένα νέο μέρος, να πάω σε ένα μικρό νησί απλά για να ξεκουραστώ, γιατί ο χειμώνας ήταν πολύ δύσκολος, λόγω των δύο δουλειών που κάνω. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα έτσι όπως θα ήθελα. Είναι απαράδεκτο εμείς που ζούμε σε αυτή την χώρα να μην μπορούμε να πάμε σε ελληνικά νησιά και την ίδια ώρα να είναι πιο φθηνοί οι προορισμοί του εξωτερικού από ότι του εσωτερικού.
Δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο ζόρι να βλέπεις έναν μισθό, ο οποίος παραμένει στα ίδια, ενώ την ίδια ώρα όλα ακριβαίνουν, οπότε πρέπει συνέχεια να βρίσκουμε τρόπους να μειώνουμε τα κόστη. Είδα πολύ έντονα παράπονα στα social media για την ακρίβεια στα νησιά. Από την άλλη απορώ και με όλους αυτούς που «κλαίγονται» για την ακρίβεια και εν τέλει ανεβάζουν χιλιάδες story από πολλούς και ακριβούς προορισμούς».
Ιορδάνης, 27 χρονών, ιδιωτικός υπάλληλος σε πολυεθνική εταιρία
«Όπως για πολλούς, έτσι και για μένα, οι τιμές φέτος στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και στα καταλύματα, ήταν ανέγγιχτες. Συνεχώς ψάχνουμε εναλλακτικές λύσεις για να τα βγάλουμε πέρα, οπότε και εγώ πέρασα τις περισσότερες μέρες της αδείας μου στο πατρικό μου. Λόγω της παρέας μου, που είναι μυημένη σε έναν αρκετά οικονομικό τρόπο διακοπών, αυτό του κάμπινγκ, τους ακολούθησα 3 μέρες και έτσι έκανα μια μικρή απόδραση. Ωστόσο ήταν κάτι ξένο για μένα, που μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήμουν καθόλου σίγουρος για το αν θα το δοκιμάσω και αν είχα την οικονομική δυνατότητα για κάποιο κατάλυμα, θα το έκανα. Αλλά οι τιμές στα καταλύματα ήταν εξωφρενικές. Για να βρεις ένα αξιόλογο δωμάτιο για πέντε μέρες, έπρεπε να διαθέσεις έναν ολόκληρο μισθό. Χώρια τα ακτοπλοϊκά.
Συνολικά η ακρίβεια έχει επηρεάσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, επομένως το να πάνε διακοπές γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Για έναν άνθρωπο με βασικό ή μέσο μισθό ή μια οικογένεια με παιδιά, είναι απαγορευτική η σκέψη για διακοπές. Σαφώς η τουριστική βιομηχανία είναι σημαντική, αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται να γίνουν κάποιες κινήσεις στήριξης που θα απευθύνονται σε μεγαλύτερη μερίδα των Ελλήνων. Ο Τουρισμός Για Όλους, μόνο για όλους δεν ήταν, ενώ ο Κοινωνικός Τουρισμός θα μπορούσε να συμπεριλάβει περισσότερους πολίτες.
Κάποιος που εργάζεται σε μια δουλειά πλήρους απασχόλησης και δεν μπορεί να κάνει διακοπές έτσι όπως θα ήθελε, σίγουρα επηρεάζει ψυχολογικά. Οι νεότερες γενιές που πλέον εργάζονται πολύ σκληρά, έχουν εγκαταλείψει πλήρως το όνειρο να δημιουργήσουν το οτιδήποτε καινούργιο, όπως το να αγοράσουν ένα σπίτι, όπως έκαναν οι προηγούμενες γενιές ή το να ξεκινήσουν μια δική τους επιχείρηση. Έχουν απλά περιοριστεί στην σκληρή δουλειά, προκειμένου να επιβιώνουν, να νοικιάσουν με το ζόρι ένα σπίτι ή να πάνε κάπου διακοπές. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε ότι για έναν νέο, ούτε αυτά είναι εφικτά. Φέτος το καλοκαίρι είδαμε ότι το να κάνουμε διακοπές σε ένα ελληνικό νησί δεν είναι εφικτό. Χρόνο με τον χρόνο, οι νεότερες γενιές δουλεύουν όλο και πιο σκληρά για να κάνουν όλο και λιγότερα πράγματα και αυτό είναι ανησυχητικό για όλους μας γιατί δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει. Φέτος δεν μπορούσαμε να πάμε καν διακοπές. Του χρόνου;».
