Δουλειά δεν έχουμε να κάνουμε, ή έχουμε και βαριόμαστε, και κάπως έτσι ένα μη θέμα έγινε… θέμα, καυτό trend στα social media. Η Μαρία Σάκκαρη βρίσκεται στο στόχαστρο κάποιων που θεωρούν πως ενδεχομένη επιλογή της ως (συν)σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι θα ήταν αποκλειστικά και μόνο λόγω της σχέσης της με το περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Υπάρχουν τόσα (μα τόσα….) πράγματα για να γκρινιάξει κανείς, να θυμώσει, με την κυβέρνηση. Όχι ΚΑΙ αυτό. Από πού και ως πού θα ήταν σκάνδαλο ή αναξιοκρατία να επιλεχθεί η Ελληνίδα τενίστρια για να κρατήσει τη σημαία; Ειδικά από τη στιγμή που η (πλέον προφανής επιλογή) Κατερίνα Στεφανίδη, για τους δικούς της προσωπικούς λόγους, απάντησε αρνητικά στην κρούση που της έγινε από την ΕΟΕ.

Η Μαρία Σάκκαρη έχει διακρίσεις σε υψηλότατο επίπεδο σε ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό άθλημα όπως το τένις. Έχει υπάρξει Νο7 στον κόσμο σε ένα από τα πιο δημοφιλή παγκοσμίως σπορ. Μπορεί να είναι, μπορεί να μην είναι τελικά αυτή που θα επιλεγεί. Αλλά δεν είναι άδικο να είναι υποψήφια. Επίσης πολλοί από όσους εγείρουν θέμα εναντίον της, μην πούμε πού τη γράφουν τη σημαία – απλά θέλαμε να το προσθέσουμε και αυτό.  

Στην πραγματικότητα και δυστυχώς, το ζήτημα είναι πολιτικό. Γίνεται αφορμή για κομματική αντιπαράθεση, τοξική και διχαστική. Για να βγάλουν κάποιοι τα απωθημένα τους. Δεν είναι όμως σωστό απέναντι σε μια αθλήτρια που πρέπει να κρίνεται με βάση το ποια είναι στο χώρο που κινείται, όχι με το ποιους κάνει παρέα. Είναι άδικο, είναι μετατόπιση της συζήτησης σε συγκεκριμένες ατζέντες.

Μόλις χθες λέγαμε πως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα ήταν μια εξαιρετική επιλογή για άνδρας σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Προσοχή, δεν είπαμε ποτέ, ούτε κατά διάνοια, πως ο Μίλτος Τεντόγλου θα ήταν κακή (επιλογή). Θετική χροιά είχε η προσέγγισή μας. Και για τον έναν και για τον άλλον. Απλά ο πρωταθλητής του μήκους αρνήθηκε αυτήν την προοπτική και άρα δεν μπαίνει στη συζήτηση με δική του, απολύτως σεβαστή, πρωτοβουλία.

Ενδεχόμενη επιλογή του σταρ των Μιλγουόκι Μπακς άλλα πράγματα θα προτάξει ως μήνυμα. Είναι ο συμβολισμός πάνω και περισσότερο από όλα. Κι αυτό ακριβώς μας έκανε να πάρουμε συγκεκριμένη υπέρ του θέση. Γιατί αλλιώς και προφανώς δεν έχει διάκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο παρελθόν (πώς να γίνει αλλιώς, πρώτη φορά θα πάει), όπως και η Σάκκαρη βεβαίως.

Σε τελική ανάλυση, και ο Giannis να (μην) είναι ο «εκλεκτός» τελικά, και η Σάκκαρη  να (μην) είναι, δεν (θα) είναι ζήτημα που θα πρέπει να μετατρέψουμε σε… εθνικό. Ηρεμία, όλοι για την ίδια σημαία θα παίξουν, θα τρέξουν και ούτω καθεξής στο Παρίσι. Στην αρχαία Ελλάδα, σταματούσαν πόλεμοι όταν άρχιζαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Και εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, τρωγόμαστε για το ποιος θα βγει μπροστά σε κάτι που θα έπρεπε να είναι μόνο χαρά, μια γιορτή έναρξης…