«Με βάφτισε ο Άγιος Τσαλίκης με τον πατέρα Κύριλλο, και στο νερό σχηματίστηκε ένας σταυρός από το λάδι. Ο Άγιος Τσαλίκης είπε στους γονείς μου: αυτός είτε Παπάς θα γίνει, είτε πολύ σπουδαίος». Οι εκμυστηρεύσεις του Στέφανου Κασσελάκη θα μπορούσαν να αποδοθούν σε έναν υφέρποντα ναρκισσισμό που εκδηλώθηκε σε μια κατ’ ιδίαν συζήτηση. Ένα τεράστιο ποσοστό ηγετών και ηγητόρων, άλλωστε, διαθέτουν μια δόση ναρκισσισμού. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, μάλλον υπάρχει στόχευση, η οποία έχει διαμορφωθεί λόγω δημοσκοπικών ευρημάτων…
Ο Κασσελάκης πάει… Δεξιά
Ποια είναι αυτά τα δημοσκοπικά ευρήματα; Η απογοήτευση των ψηφοφόρων που κινούνται μεταξύ λαϊκής και άκρας Δεξιάς είναι η κυρίαρχη τάση που αποτυπώνεται. Αυτό συμβαίνει με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τη σύγκρουση της ΝΔ με την Εκκλησία. Αν προσθέσουμε την ακρίβεια, για την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη επί δύο χρόνια αποτυγχάνει -ή δεν επιχειρεί καν, να τη θέσει υπό έλεγχο, η τάση αυτή μοιάζει εντελώς φυσιολογική.
Η συγκεκριμένη «δεξαμένη» ψηφοφόρων έχει δύο πολύ συγκεκριμένα κριτήρια για την ψήφο που συνοψίζονται στις έννοιες της θρησκείας και της Άμυνας. Η απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη να ντυθεί στα χακί, έστω και για πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα, θα μπορούσε να κριθεί ικανοποιητικό για τους ψηφοφόρους της συγκεκριμένης «δεξαμενής». Με τη διαρροή της συγκεκριμένης διήγησης, όμως, φαίνεται πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τους «κλείνει το μάτι». Όχι για να γίνουν κοινωνοί των θέσεων της Αριστεράς, αλλά για να τους προσφέρει την εναλλακτική μιας τιμωρητικής ψήφου στους απογοητευμένους ψηφοφόρους που κινούνται στα Δεξιά και θέλουν να επιδείξουν στη ΝΔ, όχι απλά την απογοήτευσή τους, αλλά τη διαμαρτυρία τους.
Κασσελάκης: Στο να χέρι το μαστίγιο, στο άλλο το καρότο
Βέβαια, ο Κασσελάκης το παράκανε. Φυσικά και έφερε σε αμηχανία τόσο τους ψηφοφόρους, όσο και τους επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ και έδωσε λαβή για ειρωνικά σχόλια από την ευρύτερη Αριστερά. Ο τρόπος ήταν άγαρμπος. Το γεγονός πως νιώθει ξεχωριστός και αυτό θέλησε να το επικοινωνήσει με όρους κατανοητούς στους συνομιλητές του, μοιάζει το πιο κοντινό στην αλήθεια. Για αυτό και στη συνέχεια θέλησε να μετριάσει τη δήλωση, χωρίς να απεμπολεί το δικαίωμά του στη θρησκευτική πίστη. Χρυσώνοντας το χάπι, υπενθύμισε πως πιστεύει στο διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας. Όλα αυτά μιλώντας ως ένας «προοδευτικός άνθρωπος» όπως τόνισε.
Θα δούμε, λοιπόν, τον Κασσελάκη να επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να προσεγγίσει ένα ακροατήριο πολύ μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ και εντελώς «άγνωστο» προς εκείνον; Πολύ πιθανό! Με τις δημοσκοπικές επιδόσεις να δείχνουν πως όχι μόνο έχει αποφευχθεί η κατάρρευση και η απώλεια της δεύτερης θέσης, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σχετικά πέριξ των ποσοστών των προηγούμενων εκλογών, είναι λογικό ο Κασσελάκης να νιώθει έτοιμος να κάνει μια δεύτερη υπέρβαση, μην έχοντας συμπληρώσει ένα χρόνο στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ -η πρώτη υπέρβασή του είναι η νίκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αν στο ένα χέρι θα κρατάει το καρότο, στο άλλο θα κρατάει το μαστίγιο. Όπως συνέβη στην περίπτωση του Δημήτρη Παπανώτα, τον οποίο ο Στέφανος Κασσελάκης έθεσε εκτός ευρωψηφοδελτίου, χωρίς να λάβει υπόψη του τη διορθωτική δήλωση του δημοσιογράφου.
Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι πλέον αν ο Κασσελάκης θα καταφέρει να ισορροπήσει με το ένα πόδι στη βάρκα του ΣΥΡΙΖΑ και το άλλο στη βάρκα της λαϊκής Δεξιάς, αλλά αν θα καταφέρει να περπατήσει στο νερό, προσπαθώντας να περάσει πάνω από τους υψηλούς στόχους που ο ίδιος έχει θέσει -νίκη στις Ευρωεκλογές και πορεία νίκης στις Εθνικές εκλογές. Μόνο έτσι, θα δικαιώσει και την προφητεία του Αγίου Τσαλίκη.
