«Θα γίνει ο νέος Καραμανλής» συμπέραινε ο ένας, «θα μιλάει μόνο μέσω τρίτων». «Θα επανέλθει όταν γύρω του δεν θα υπάρχει κεντροαριστερά» προέβλεπε ένας άλλος. «Θα πάει Ευρώπη και θα ζήσει τη ζωή του», έλεγε με απάθεια ένας τρίτος. Αυτές ήταν οι τρεις κυρίαρχες τάσεις στην παρέα, κάθε φορά που προσπαθούσαμε να «διαβάσουμε» το μέλλον του Αλέξη Τσίπρα.
Κανείς από τους τρεις, όμως, δεν είχε προβλέψει πως ο πρώην πρωθυπουργός θα έβγαινε τόσο επιθετικά, τόσο γρήγορα. Γιατί και η παρέμβαση του πριν το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε εξελίξεις, αλλά και η αυτοκριτική του για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του προκάλεσε πλήθος σχολίων. Τόσο, που έθεσε σε κίνηση διάφορα σενάρια. Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή:
Ο Αλέξης Τσίπρας συζήτησε με τη δημοσιογράφο Ξένια Κουναλάκη στο συνέδριο της εφημερίδας Καθημερινής, «Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά». Προτίμησε να κάνει μια γενναία αυτοκριτική σε ένα forum που διοργανώνει η εφημερίδα – ναυαρχίδα της Κεντροδεξιάς και όχι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Τι περιλάμβανε αυτή η αυτοκριτική; Ας το δούμε συνοπτικά:
-Αποτυχία του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας
-Ατυχής διαχείριση του «σκανδάλου Novartis»
-Ατυχής διαχείριση του θέματος των τηλεοπτικών αδειών
Πόσο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ο Αλέξης Τσίπρας;
Δεν θα ήταν παρακινδυνευμένο να ισχυριζόταν κανείς πως ο Τσίπρας δεν συνειδητοποίησε αυτά τα λάθη σε αυτήν την περίοδο της εννιάμηνης αγρανάπαυσής του. Τα γνώριζε από πολύ πριν, αφού αυτά συνέβησαν την περίοδο της διακυβέρνησης μεταξύ του 2015 και του 2019. Παρακινδυνευμένη δεν θα είναι και η υπόθεση πως όντας αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα μπορούσε καν, να τα ψελλίσει αυτά, αφού το εχθρικό περιβάλλον των συστημικών media θα τον είχε κατασπαράξει -περιβάλλον που εκείνος διαμόρφωσε έτσι. Άρα γιατί να κάνει τώρα μια δημόσια αυτοκριτική απευθυνόμενος σε ένα κεντροδεξιό ακροατήριο;
Πολλοί «σύντροφοί» του δεν έκρυψαν την ενόχλησή τους για τη συγκεκριμένη του επιλογή. Θα μπορούσε να κάνει αυτή την αυτοκριτική στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο και δεν παρευρέθηκε, προτιμώντας το forum της Καθημερινής. Ήταν μήπως ένα ξεκάθαρο μήνυμα για τον τρόπο που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη; Ενδεχομένως! Πώς θα μπορούσε να είναι απών από ένα συνέδριο το οποίο είχε φροντίσει ο ίδιος να βάλει μπουρλότο; Κι όμως… Για πρώτη φορά στην ιστορία ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να μην είναι πλέον συνώνυμο του Αλέξη Τσίπρα.
Πάμε για άλλες πολιτείες;
Είναι ολοφάνερο πλέον πως ο Αλέξης Τσίπρας οικοδομεί ένα νέο προφίλ, πολύ πιο μετριοπαθές από αυτό του αριστερού ριζοσπάστη. Για αυτό άλλωστε δεν ήταν τυχαία η εμφάνιση αλλά και η αυτοκριτική του. Ο under construction «Αλέξης Τσίπρας 2.0» είναι πιο μετριοπαθής, αναγνωρίζει αποτυχίες και εσφαλμένες αποφάσεις. Όμως αυτή η πορεία του re-branding του περνάει μέσα από κεντρώα μονοπάτια, τα οποία απαιτούν «εξομολόγηση» και «συγχώρεση». Οι αμαρτίες που κουβαλάει σύμφωνα με τους κεντρώους είναι «βαριές», αλλά η αναβάπτιση απαιτεί πρώτα την παραδοχή των σφαλμάτων.
Αυτό το νέο «ταξίδι», όμως, θα πρέπει να έχει και έναν προορισμό. Προς το παρόν, δεν φαίνεται αυτός ο προορισμός του Αλέξη Τσίπρα 2.0 να είναι η Κουμουνδούρου. Με την κεντροαριστερά κατακερματισμένη, το ΠΑΣΟΚ να παλεύει για τα ψίχουλα του ΣΥΡΙΖΑ, η ευκαιρία για τη δημιουργία κάτι νέου παραμένει πάντοτε γοητευτική. Μένει να δούμε αν θα είναι και πειστική.
