Πριν καλά-καλά χωνέψουμε τη στυγερή δολοφονία της 41χρονης εγκύου, σε μια ακόμη γυναικοκτονία, πριν καλά-καλά μας φύγει αυτό το μούδιασμα, ήρθε ένα επιπλέον έγκλημα να μαυρίσει την ψυχή μας. Κυρίως για το τι συμβαίνει στον κόσμο, τι συμβαίνει στην διπλανή πόρτα. Από την ώρα που έγινε γνωστό το έγκλημα στον Βόλο, τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά. Η πλειοψηφία των ανθρώπων τάσσεται υπέρ του δολοφόνου – πόσα ‘καλά του έκανε του μ@λ@κα’ διαβάσατε;-, και κυρίως οι γονείς που είναι και οι μοναδικοί που μπορούν να μπουν στη θέση του. Οι υπόλοιποι μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Ένα what if που δεν θα θέλαμε να έρθουμε αντιμέτωποι ποτέ, γιατί κανείς μας δεν ξέρει τι θα έκανε. Η οργή τροφοδοτεί τη σκέψη, και όταν υπάρχει οργή καμία απόφαση δεν είναι σωστή.
Ο επίλογος της τραγωδίας -μιας τραγωδίας όπου η 18χρονη ζούσε επί 9 χρόνια την σεξουαλική κακοποίηση από τον 33χρονο αδερφό της μητριάς της, γράφτηκε από τον πατέρα. Η νεαρή κοπέλα αποφάσισε να μιλήσει στον 50χρονο για τους βιασμούς που υπέστη από τον κουνιάδο του, αλλά και τις απειλές που δεχόταν. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, στα 12 της ξεκίνησε και να τη βιντεοσκοπεί και να τη φωτογραφίζει σε άσεμνες στάσεις, κρατώντας αυτό το υλικό για να την εκβιάζει είτε για χρήματα, είτε για να κρατήσει το στόμα της κλειστό.
Η 18χρονη αποφάσισε να τα βγάλει από μέσα της. Πώς τα λες όλα αυτά και πόση ψυχραιμία μπορεί να έχει ένας γονέας ακούγοντάς τα. Εξού και φέρεται πως ο πατέρας της τής είπε «θα το τακτοποιήσω» και το τακτοποίησε. Πήρε την καραμπίνα και έδωσε ραντεβού θανάτου στον κουνιάδο του. Ζήτησε από τη σύζυγό του να πάει ο αδερφός της να τον βοηθήσει, προφασιζόμενος πως είχε μηχανική βλάβη στο αυτοκίνητο του. Μόλις ο 33χρονος έφτασε στο σημείο, λογομάχησαν αρχικά, ενώ στη συνέχεια ο 50χρονος τον χτύπησε με την κάννη της καραμπίνας στο πρόσωπο. Όταν ο πρώτος επιχείρησε να πάρει το όπλο, 0 50χρονος τον πυροβόλησε τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.
Διάφορες λεπτομέρειες θα βγουν στο φως της δημοσιότητας, ωστόσο θα επικεντρωθούμε στο κομμάτι της δικαιοσύνης. Αυτή που ο ίδιος ο πατέρας απέδωσε, παίρνοντας τον νόμο στα χέρια του. Μια απόφαση που όπως προείπαμε, είχε θετική ανταπόκριση από τον κόσμο. Όλοι συμφώνησαν, όλοι θα έκαναν το ίδιο. Όμως, δεν είναι κάπως τρομακτικό όλο αυτό; Φανταστείτε να ακολουθήσουν όλοι το ίδιο παράδειγμα. Η σκέψη να τον σκοτώσεις τον άλλο, σίγουρα θα περνούσε από το μυαλό των περισσοτέρων. Η Μάγδα Φύσσα δεν θα σκέφτηκε το ίδιο νομίζετε; Ή μήπως οι γονείς της Ελένης Τοπαλίδου δεν θέλησαν να πράξουν κάτι αντίστοιχο; Σίγουρα. Όμως άφησαν τη δικαιοσύνη να πράξει τα δέοντα. Μια δικαιοσύνη που έχει αφήσει πολλές πληγές, αλλά είναι αυτή που πρέπει να καθορίζει τις ποινές, που ναι, πρέπει να είναι αμείλικτες. Κι αυτό είναι μια συζήτηση που θα μπορούσε να ανοίξει.
