Το μήνυμα των παιδιών του «Ράδιο Αρβύλα» με βρήκε, όπως όλα τα κακά νέα απροετοίμαστη. Η Σαρδέλα, η σκυλίτσα-σύμβολο που υιοθετήθηκε απο τον Στάθη Παναγιωτόπουλο και που πιστή στο καθήκον της υποδεχόταν με τεράστια χαρά τους καλεσμένους της εκπομπής κουνώντας την ουρά της, η Σαρδέλα που θύμιζε σε όλους μας ότι ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα πλάσματα αυτά, η Σαρδέλα που με τα «κοντινά πλάνα» που της έδινε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κοσμόπουλος θύμιζε  σε όλους την σημασία της αφοσίωσης, της εμπιστοσύνης και της αγάπης δίχως αντάλλαγμα, περνάει δύσκολες στιγμές, με αποτέλεσμα ν’ απέχει από το τηλεοπτικό πλατό.

Εύκολα μπορείτε να σκεφτείτε «εδώ πεθαίνουν άνθρωποι…» .Το έχω ακούσει πολλές φορές και το μόνο που έχω ν’ απαντήσω είναι ότι όσοι κάνουν προβολή στον ανθρώπινο πόνο για να υποβαθμίσουν το «δέσιμο» με πλάσματα που η προσφορά τους στην πορεία του ανθρώπου προς τον «πολιτισμό» μετράει χιλιάδες χρόνια, είναι εκείνοι που δεν διαθέτουν ανθρώπινα αισθήματα ούτε για τους συνανθρώπους που πάσχουν.


[fullimage]20273[/fullimage]


Γράφω, λοιπόν, σήμερα για την Σαρδέλα, γιατί λείπει από το τηλεοπτικό πλατό, πολύ… Το ανθρώπινο, βελούδινο βλέμμα της, ήταν πολλές φορές το σχόλιο που μόνο η σκυλίσια συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να προσφέρει και που μόνο όσοι έχουν αναπτύξει σχέσεις ζωής με αυτά τα πλάσματα κατανοούν.


 

Τα παιδιά κάνανε εξαιρετικά που ενημερώσαν τον κόσμο για τα πάρα πολλά προβλήματα που έχει η «ψυχή» της παρέας.  Σε μια εποχή που γαβγίζουν οι άνθρωποι, η επικοινωνία με τα ζώα δεν είναι απλά θεραπευτική. Είναι λυτρωτική…

 

https://www.youtube.com/watch?v=Sw3-UmI7zrI


Τα παιδιά, δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην Σαρδέλα, διέδωσαν όσα θα έπρεπε να επικοινωνούν για τα ζώα στα παιδιά οι γονείς και οι δάσκαλοι μαζί. Τα σκυλάκια δεν είναι λούτρινα. Πεινάνε, διψάνε, πονάνε, αγαπάνε, περιμένουνε, υποδέχονται… Τα σκυλάκια δεν μένουν κουτάβια. Μεγαλώνουνε. Δυστυχώς για πολλούς ανθρώπους, που νομίζουν ότι ένα κουτάβι είναι ένα ακόμη δώρο στην γιορτή του παιδιού τους και το επιλέγουν με τη «λογική» όταν θα μεγαλώσει να το στείλουν στην… ανακύκλωση.

Η ύπαρξη της σκυλίτσας, λοιπόν, εκεί, σε μια εκπομπή υψηλότατης τηλεθέασης, είμαι σίγουρη ότι επηρέασε τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα ζώα. Είμαι σίγουρη ότι πολλοί αποφάσισαν να υιοθετήσουν μη δεσποζόμενο ζώο και είμαι σίγουρη ότι πολλοί κατάλαβαν ότι ένας σκύλος, μπορεί να κάνει υπερβάσεις που πολλοί άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κάνουν… Όπως το να πειθαρχήσει μέσα σ’ ενα τηλεοπτικό πλατό ή αν θέλετε να σέβεται τους κανόνες «της αγέλης», δείχνοντας τρυφερότητα και διακριτικότητα την ίδια στιγμή που έκανε τα πάντα για να καταλάβουμε την υψηλή διάθεση φιλοξενίας που την χαρακτήριζε…

 

 

 

Διαβάστε το τόσο τρυφερό μήνυμα του Στάθη για την Σαρδέλα…

Πριν μερικά χρόνια, ο Στάθης Παναγιωτόπουλος βρήκε την Σαρδέλα στον δρόμο. Ο παρουσιαστής την πήρε μαζί του, την φρόντισε και μέσα από τους «Ράδιο Αρβύλα» έγινε γνωστή και αγαπητή σε όλους τους τηλεθεατές. Το τελευταίο διάστημα, η Σαρδέλα δεν κάνει την εμφάνισή της στο πλατό της εκπομπής και αρκετοί είναι εκείνοι που ρωτάνε. Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος μέσα από την ιστοσελίδα Πόρτα έγραψε ένα συγκινητικό μήνυμα για το «παρεάκι» του στο οποίο εξηγεί την κατάσταση της υγείας της.

“Επειδή τελευταία ρωτάνε πολλοί άνθρωποι για την υγεία της Σαρδέλας, του σκυλιού με το οποίο συγκατοικώ, κυρίως επειδή δεν τη βλέπουν πια στην τηλεόραση, καταχρώμαι το χώρο εδώ για μια σύντομη ενημέρωση.

Η Σαρδέλα, σκυλί ημίαιμο που βρέθηκε στο δρόμο και σώθηκε από σχεδόν βέβαιο θάνατο (το προσδόκιμο ζωής των αδέσποτων είναι 2 χρόνια κατά μέσο όρο) διανύει το 15ο έτος της ζωής της. Δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός τρόπος αντιστοίχισης της ηλικίας του σκύλου με αυτήν του ανθρώπου, σε κάθε περίπτωση όμως είναι πολύ γριά, με πολλά προβλήματα. Εχει καταρράκτη στο ένα μάτι, το εσωτερικό βλέφαρο του άλλου ματιού έχει χαλαρώσει φράζοντας το μάτι με συνέπεια να μη βλέπει καθόλου. Εχει χάσει σχεδόν ολοκληρωτικά την ακοή της, πάσχει από αρθρίτιδα και προβολή σπονδύλου προς τα πίσω πόδια, επίσης έχει καρκίνο του μαστού, ο οποίος ευτυχώς δεν είναι καθόλου επιθετικός και τα καρκινώματα παραμένουν μικρά.

 

 

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι έχει υποστεί δύο βαριά εγκεφαλικά επεισόδια και άλλα μικρότερα, με αποτέλεσμα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα να μη μπορεί να περπατήσει από τη ζάλη, κι αυτό σε συνδυασμό με την τύφλωση έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορεί πια να βγει βόλτα παρά μόνο με το λουρί. Ποια, η βασίλισσα της ζούγκλας που δε φόρεσε ποτέ της λουρί…

Οι συνέπειες της δυσκινησίας και των εγκεφαλικών αντιπετωπίζονται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Το γεγονός ότι δεν έχει πια ενέργεια δεν αντιπετωπίζεται, και η μόνη αντίδραση μπορεί να είναι η περισσότερη φροντίδα. Δεν πειράζει, τόσα χρόνια μας έκανε παρέα και μας διασκέδαζε, τώρα ήρθε η σειρά μας να της φανούμε χρήσιμοι και να τη φροντίζουμε κάθε μέρα και περισσότερο.

Θα την ξαναφέρω στην εκπομπή, είναι καλύτερα τώρα και της αρέσει να συγχρωτίζεται με κόσμο και να παίζει, όσο της επιτρέπουν οι δυνάμεις της.

Η πρόγνωση φυσικά και δεν είναι καλή, δεν της μένει πολλή ζωή ακόμη. Το καλό με τα εγκεφαλικά είναι ότι το ένα φέρνει το άλλο, κι έτσι υπάρχει ελπίδα να πάθει ένα βαρύ εγκεφαλικό στον ύπνο της και να πεθάνει ήρεμα. Διαφορετικά, αν δεν είναι σε θέση να κουνηθεί και να φάει και υποφέρει, θα την πάω στο γιατρό για τελευταία φορά. Είναι καθήκον του καθενός όταν έρθει εκείνη η ώρα να πάει μαζί με το σκυλί και να ζήσει όλη την πίκρα, όπως έζησε όλη τη χαρά, είναι θέμα ισοζυγίου.

Αυτά δεν τα γράφω επειδή είχατε καμιά σκασίλα αν ζει η Σαρδέλα ή πέθανε ή για το πως είναι στην υγεία της. Αυτά τα γράφω επειδή είναι λίγο-πολύ αναπόφευκτα για όλα τα σκυλιά, κι αν σκέφτεται κανείς να αποκτήσει σκύλο, καλό είναι να σκεφτεί ότι κάποτε, νομοτελειακά, θα περάσει τα ίδια και ίσως χειρότερα. Αυτά τα γράφω επειδή πολλοί νομίζουν ότι ο σκύλος είναι παιχνίδι ή εργαλείο κι όταν δεν παίζει ή δε δουλεύει τόσο καλά πια, τον πετάμε στα σκουπίδια ή τον παρατάμε στις ερημιές, όπως κάνουν οι κυνηγοί. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…”

Πηγή: iporta.gr