Διάβασα χθες για τη νέα βιογραφία του Anthony Bourdain και κάπως στεναχωρήθηκα. Θα κυκλοφορήσει στις 11 Οκτωβρίου, την υπογράφει ο Charles Leerhsen (χωρίς την συγκατάθεση της οικογένειας του Α.B.) και έχει τον τίτλο Down and Out in Paradise: The Life of Anthony Bourdain.

Με άγγιξε αυτή η είδηση, τα όσα διάβασα και τα όσα φαντάστηκα ότι θα διαβάσουν αυτοί που θα πληρώσουν ώστε να κρατήσουν στα χέρια τους τα λουστραρισμένα κουτσομπολιά για το κέρατο που έφαγε και έδωσε, για τις καταχρήσεις του, για την πληρωμένη παρέα του στο κρεβάτι, για το πώς ήθελε να γίνει φέτες στα 60+ και, φυσικά, για το λόγο που αποφάσισε να αυτοκτονήσει.

Κυρίως σε αυτά στέκεται το βιβλίο. Σε αυτά και το «μισώ του θαυμαστές μου» που έπαιξε στους περισσότερους τίτλους.

Με άγγιξε γιατί είμαι ένας από τους πολλούς. Παρακολουθώ συχνά τις εκπομπές του άσχετα αν ψάχνω στο Google πόση ώρα βράζουν ένα αβγό. Δεν ξέρω να μαγειρεύω, ξέρω να τρώω.

Pause: Οι εκπομπές του δεν έχουν να κάνουν μόνο με το φαγητό. Είναι πρωτίστως ταξιδιωτικές, εσωτερικές, συνειρμικές. Η παρουσίαση από τον Bourdain είναι ένα plus για όλους εμάς που δεν ξέρουμε τίποτα γύρω από αυτό και την παρασκευή του.

Play: Το βιβλίο θα μπορούσε να είχε τον τίτλο «Προσπαθώ να καταστρέψω την εικόνα του Anthony Bourdain». «Προσπαθώ» γιατί δε νομίζω ότι ένα βιβλίο μπορεί να καταστρέψει ό,τι άφησε πίσω του.

Ας σταθούμε λίγο σε αυτό, έχει τη σημασία του.

Οι πηγές του Leerhsen είναι άτομα που άφησε πίσω του ο Bourdain όσο ζούσε. Άτομα που τα ξέχασε, που τους φέρθηκε άσχημα από επιλογή ή εν αγνοία του. Δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη πηγή από έναν άνθρωπο που νιώθει προδομένος και θέλει να μοιραστεί την αλήθεια του -πέρα από τον πόνο του-, ειδικά όταν ένας δημοσιογράφος έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει την υπερβολή λόγω της αδικίας από το γεγονός.

​Συγγενείς και φίλοι επιμένουν ότι στις σελίδες του βιβλίου υπάρχουν ανακρίβειες. Ένας από αυτούς είναι και ο σεφ Eric Ripert, αυτός που βρήκε τον Bourdain νεκρό. Αυτό που του έκανε εντύπωση, ωστόσο, είναι οι λεπτομέρειες που είχε μοιραστεί με ελάχιστα άτομα και αφορούσαν τις τελευταίες ημέρες του φίλου στη Γαλλία. Τις είδε γραμμένες στο βιβλίο. Ούτε στο ντοκιμαντέρ Roadrunner (2021) δεν τις είχε αποκαλύψει.

Οπότε ναι, έχει ενδιαφέρον το βιβλίο του Leerhsen, δεν θα το κρύψω. Έχει ενδιαφέρον γιατί κλείνει το ένα μάτι και με το άλλο κοιτάζει μέσα από την κλειδαρότρυπα. Έχει ενδιαφέρον γιατί βάζει μια σφραγίδα σε αυτό που όλοι μας ντρεπόμαστε να παραδεχτούμε: η επιτυχία προηγείται της ηθικής και ρίχνει τα τείχη της όσο εύκολα θα πουληθούν και τα αντίτυπα του Down and Out in Paradise: The Life of Anthony Bourdain.

Οι περισσότεροι, άλλωστε, θέλουν να μάθουν το λόγο που αυτοκτόνησε και το κατά πόσο η Asia Argento θόλωσε την κρίση του. Το πού μεγάλωσε και γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μαγειρική, μπορούν να το μάθουν με μία απλή αναζήτηση. Σύμφωνα με τους NYTimes, πάντως, στο βιβλίο υπάρχει μια θεωρία πλαισιωμένη με «αποδείξεις», με τα μηνύματα που αντάλλαξε λίγο πριν σφίξει τη θηλιά αλλά και την συμπεριφορά του το προηγούμενο βράδυ.

Αντί για αυτές τις πληροφορίες, όμως, θα προτιμούσα να διαβάζω περισσότερα κείμενα για τις ταινίες που παρακολουθούσε, για τα βιβλία που του άλλαξαν τη ζωή, για τα τραγούδια που του άρεσε να ακούει όσο γυρνούσε τον κόσμο.

Και βρήκα ένα τέτοιο κείμενο πριν λίγο.

Τυχαία.

Τυχαία λοιπόν και εγώ θα μοιραστώ ένα κομμάτι από την λίστα με τα αγαπημένα τραγούδια του Anthony Bourdain. Ίσως αυτό έχει περισσότερη σημασία. Ίσως και όχι.

“And you may find yourself living in a shotgun shack
And you may find yourself in another part of the world
And you may find yourself behind the wheel of a large automobile
And you may find yourself in a beautiful house, with a beautiful wife
And you may ask yourself, “Well, how did I get here?”