Οι συντονισμένοι στον ANT1 τηλεθεατές, λογικά χθες το βράδυ, χωρίστηκαν σε δυο κατηγορίες άθελά τους και χωρίς να το γνωρίζουν. Το trailer της νέας σειράς του Μάρκου Σεφερλή έκανε την εμφάνισή του στους δέκτες, κα στη μια κατηγορία τηλεθεατών προκάλεσε συναισθήματα που έπαιξαν στην κλίμακα «αδιαφορία-γέλιο» και στην άλλη προκάλεσε αμηχανία.
Στο trailer εμφανίζονται δυο γκέι άντρες, οι οποίοι είναι ζευγάρι, και περιμένουν τη μητέρα του ενός από τους δυο, για να επισημοποιήσουν τη σχέση τους. Αμετανόητο spoiler alert: τη μητέρα υποδύεται ο Μάρκος Σεφερλής, ο οποίος στη σειρά μεταμορφώνεται σε “Super Mammy”, Χαρίκλεια. Ναι, δεν είναι πρόβλημα το γεγονός ότι δυο γκέι ρόλοι μπαίνουν σε νέα σειρά τηλεοπτικού σταθμού. Ούτε το γεγονός ότι ο Μάρκος Σεφερλής καταπιάνεται με αυτούς είναι πρόβλημα. Η εμπάθεια με δημόσια πρόσωπα δεν είναι το φόρτε μας. Το πρόβλημα είναι το πώς οπτικοποιούνται και μεταδίδονται για ακόμα μια φορά οι γκέι χαρακτήρες, οι γκέι άντρες, σαν καρικατούρες. Λες και άντρας που δεν μιλάει με ψιλή φωνή και δεν αποχωρίζεται το κιμόνο του, δεν είναι ομοφυλόφιλος.
Για τόσα χρόνια, η γκέι παρουσία στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο είναι αφενός σε πολύ μικρές, αραιές δόσεις, αφετέρου γίνεται με πολύ συγκεκριμένους όρους. Ο γκέι άντρας είναι καρικατούρα, έχει βιτριολικό χιούμορ, μιλάει καλιαρντά ή κάτι που της μοιάζει τέλος πάντων. Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο και να ερεθίσουμε το αισθητικό μνημονικό σου, ο γκέι άντρας στην ελληνική τηλεόραση ήταν ο Σπύρος Μπιμπίλας στη σειρά Κωνσταντίνου και Ελένης. Τότε ήταν 1999, τώρα είναι 2022. Αν κρίνουμε από το trailer, τα ημερολόγια δεν έχουν καμία σημασία εδώ. Οι γκέι άντρες μιλούν τσιριχτά και αυτός θεωρείται ο μοναδικός τρόπος να μπουν στο prime time όπως και να έχει.
Δεν θα ευλογήσουμε τα γένια διεθνών πλατφορμών και τηλεοπτικών δουλειών, στις οποίες οι ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες αρχικά υπάρχουν και έπειτα υπάρχουν χωρίς να μας οφείλουν να μας κάνουν να γελάμε με τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Σειρές και ταινίες στις οποίες ο σεξουαλικός προσανατολισμός αντιμετωπίζεται σαν ένα πρίσμα και κάπου εκεί σταματά να μας απασχολεί. Στην ελληνική τηλεόραση είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε κάτι τέτοιο, στην Τούρτα της Μαμάς. Εκεί δυο άντρες, ένας στρατιωτικός και ένας εκπαιδευτικός διατηρούν μια συντροφική, ερωτική σχέση. Το σενάριο δεν ταλαιπωρήθηκε να ψάχνει τρόπους να μας κάνει σαφή τη σεξουαλικότητά τους. Ας πούμε δεν τους έντυσε με βραχιόλια και εμπριμέ υφάσματα. Τους έφερε στους δέκτες μας με τρόπο καθημερινό και συμπεριληπτικό. Βλέπεις το να μην προβάλεις έναν πιο αρρενωπό γκέι χαρακτήρα ως τέτοιο είναι σαν να μη δέχεσαι ότι ένας γκέι άντρας μπορεί να δείχνει «ετεροκανονικός» εξαρχής. Και αυτό είναι πρόβλημα.
Στο Twitter δεν έλειψαν οι αντιδράσεις για το τρέιλερ. Οι χρήστες ανέπτυξαν ακαριαία δυσανεξία στην οπτικοποίηση της γκέι ταυτότητας που σπάει τον καρπό και κουνιέται ολόκληρη ακόμα και κάθε φορά που αναπνέει. Οι συγκρίσεις με το ζευγάρι της Τούρτας δεν έλειψαν και τα λοιπά και τα λοιπά. Τώρα θα ρωτούσαμε και πού είναι οι γκέι γυναίκες στην ελληνική μυθοπλασία, αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι είναι μάλλον πολύ νωρίς. Για εμάς. Γιατί εκεί έξω υπάρχουν και το Euphoria, που μια γυναίκα ερωτεύεται μια τρανς γυναίκα και δεν ανοίγει ρουθούνι.
