Τίτλος: ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Ρούμπεν Σεμέδο, κατηγορείται για βιασμό 17χρονης, αφού τη μέθυσε και την οδήγησε, με εμπλοκή ενός ακόμα άντρα, στο διαμέρισμά του.
Ουσία: ένας ακόμα άντρας, παρά τις φωνές, τις διεκδικήσεις, τις υπενθυμίσεις των αυτονόητων, το Me Too, παραβίασε το σώμα, τα όρια, τα θέλω, ενός κοριτσιού, θεωρώντας δεδομένο πως θα τη βγάλει καθαρή. Ναι, η επαγγελματική ιδιότητα, το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού του, τα χρώματα της φανέλας του στο γήπεδο, η εθνικότητά του, δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Το μόνο που έχει σημασία είναι πως μια νεαρή έφυγε κακοποιημένη σωματικά και ψυχικά από το διαμέρισμά του. Όπου και αν αυτό βρίσκεται. Μόνο που η ουσία δεν είναι αυτή για όλους, μιας και από το πρωί, στα σχόλια δημοσιεύσεων και στο σχετικό hashtag του Twitter, δεν πληκτρολογούνται μηνύματα συμπαράστασης, αλλά υπονοούμενα ευθύνης του θύματος και victim blaming. Γιατί για ακόμα μια φορά ξυπνήσαμε, ζητώντας τα ρέστα από το θύμα, αφήνοντας τον θύτη στην άκρη, να παρακολουθεί τη θυματοποίηση που προκάλεσε, να διαιωνίζεται. Εις τον αιώνα των αιώνων.
Τι γύρευε σε αυτό το μπαρ ένα 17χρονο; Αντί να ασχοληθούμε με την εγκληματική πράξη του να προσφέρουν επιχειρήσεις εστίασης αλκοολούχα ποτά σε ένα ανήλικο, ασχολούμαστε με το έλα-μωρέ-τώρα περιστατικό ενός βιασμού; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, η μαμά της; Η μαμά της δεν είδε πως η κόρη της μιλούσε με έναν ενήλικο άντρα που δεν είχε και τους καλύτερους των σκοπών; Στην τελική, τα ήθελε και αυτή. Το προφίλ της στο Instagram το έχεις δει; Ποιος ξέρει τι μπορεί να φορούσε εκείνο το βράδυ; Άμα δείχνετε τα μπούτια και τα β@ζιά σας, είναι δυνατόν να έχετε αξιώσεις από τους άλλους να σεβαστούν το «μην αγγίζετε» ; Εν τω μεταξύ, αυτή τι περίμενε όταν της πρότεινε να πάνε στο σπίτι του; Ότι θα της δείξει τη συλλογή γραμματόσημών του; Ήξερε πού πήγαινε και τι την περίμενε και μετά απλώς το εκμεταλλεύτηκε. Μαζί με τη μάνα της, γιατί δυο γυναίκες σε συνδυασμό, κόβουν δολοπλοκία και ράβουν ψέμα.
Ο άνθρωπος είναι Αφρικανός και τους Αφρικανούς δεν θα έπρεπε να τους αφήνουμε να κυκλοφορούν στην Ευρώπη. Δεν ξέρουν πώς να συνυπάρχουν με γυναίκες», γράφει κάποιος σε σχόλιο στο Facebook κάτω από την είδηση
Μετά ο ρατσισμός. Γιατί στην αποψιακή αρένα, περιμένει ο ένας τον άλλο στη γωνία. Σκάει ο βιασμός στα έκτακτα, και μπουμ: Ποιος θα προλάβει να πει, «τώρα που ο βιαστής είναι/δεν είναι Έλληνας δεν μιλάτε». Ένα στάδιο πιο κοντά στην αποσύνθεση, έχουμε τα σχόλια με αρχή, μέση και τέλος. Προβληματικά όλα τα στάδια. «Ο άνθρωπος είναι Αφρικανός και τους Αφρικανούς δεν θα έπρεπε να τους αφήνουμε να κυκλοφορούν στην Ευρώπη. Δεν ξέρουν πώς να συνυπάρχουν με γυναίκες», γράφει κάποιος σε σχόλιο στο Facebook κάτω από την είδηση. Ο Σεμέδο είναι Πορτογάλος, αλλά τι να εξηγήσεις και σε ποιόν. Το θέμα είναι, πως από τη μια, ο δράστης παύει να είναι βιαστής και γίνεται «αλλοδαπός». Από την άλλη, το θύμα θεωρείται έρμαιο της έμφυλης πάντα μοίρας του. Παράπλευρη απώλεια. «Δεν ξέρουν αυτοί πώς να συνυπάρχουν με γυναίκες», κατά το «ο τάδε δεν τα πάει καλά με τα ζώα». Η γυναίκα σε ρόλο οντότητας που χρήζει ιδιαίτερης διαχείρισης. Δεν είναι άνθρωπος, είναι κάτι άλλο. Κάτι με το οποίο μαθαίνεις να συμβιώνεις, ειδάλλως την πάτησε(ς).
Σήμερα για ακόμα μια φορά, η πατριαρχία σήκωσε το ανάστημά της. Όχι μόνο σε ένα διαμέρισμα της Γλυφάδας, αλλά σε κάθε γωνία, ψηφιακή και κυριολεκτική, με συνέχεια, θράσος, αμάθεια, βαθύ μισογυνισμό, victim blaming και χαμένα δάση, μπροστά σε δεντράκια που φαίνονται τεράστια σε κάθε έναν που βαριέται οικτρά να σκεφτεί το λογικό, το αυτονόητο, το μη διαπραγματεύσιμο. Σε κάθε ένα που τεμπελιάζει να βελτιωθεί. Το δάσος του «το όχι σημαίνει όχι» χάθηκε και πάλι μπροστά στο δεντράκι του «δεν μπορεί να λες όχι με αυτό το ντεκολτέ, με αυτό το μίνι, με αυτό το βλέμμα, με αυτό το χαμόγελο». Το δάσος του ότι μπορεί μια γυναίκα να πάει στο σπίτι ενός άντρα που φλερτάρει, χάθηκε στο δεντράκι του «τι περίμενε; Πως θα πήγαινε και δεν θα όφειλε να κάνει σεξ;».
Μια 17χρονη κοπέλα βιάστηκε, μπαίνοντας στη λίστα με όλες εκείνες τις θηλυκότητες που αντιμετωπίστηκαν σαν αντικείμενα, αναγκασμένες να απωλέσουν το δικαίωμά τους στην αισιόδοξη πεποίθηση πως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Να είμαστε δίπλα σε αυτό το κορίτσι και απέναντι σε όποιον την κοσκινίζει για ένα ψήγμα ευθύνης, για να ικανοποιήσει την ανάγκη του να βγάλει έναν ακόμα βιαστή αθώο.
