Όταν το κατιναριό έγινε mainstream εξώφυλλο περιοδικών, χάθηκε κάθε έννοια ευπρέπειας, φιλότιμου και δημοσιογραφικής αιδούς. Υπάρχει μια καραμέλα που πιπιλίζουν πανελίστες και γκοσιπάδες, ότι στις γυναικείες συνεργασίες κυριαρχεί η ζήλια, η ακόρεστη ματαιοδοξία και ο ανταγωνισμός. Όχι φίλε μου, στο μυαλό σου υπάρχουν πατριαρχικά στερεότυπα που επειδή δεν έχεις παιδεία και σε βολεύει το υπάρχον σύστημα, τα ανακυκλώνεις για να πουλήσεις τη μανιέρα σου και να πληρώσεις το νοίκι σου. Ο ανταγωνισμός κυρίως καλλιεργείται από την κεφαλή στους υπηκόους κατά το δόγμα “διαίρει και βασίλευε” (και μάντεψε ποιος κάθεται συνήθως στην κεφαλή). Οι γυναίκες έχουν μάθει να στηρίζουν η μία την άλλη γιατί γνωρίζουν πόσο σημαντικοί είναι οι σύμμαχοι στον αγώνα της ζωής. Δεν περνάει πλέον ο μηχανισμός της ποδηγέτησης στους ποδηγετούμενους. Σας μάθαμε κύριοι. Αυτοί είστε.
Τι είναι η πληροφορία; Για να την καταλάβεις πρέπει να δεις την επίδρασή της στις ζωές των ανθρώπων. Είναι ένα εργαλείο για κατασκευή ανθρώπων. Τόσο απλά. Ο σκοπός διαμορφώνει το εργαλείο. Άρα κάθε πληροφορία έχει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου που θέλει να κατασκευάσει. Δεν κατάλαβες; Θέλεις να γίνεις μηχανικός αυτοκινήτων; Δεν θα σε γράψω σε σχολή για να γίνεις κτηνίατρος. Τώρα κατάλαβες;
Οι πληροφορίες που δεχόμαστε, συναρθρώνονται στο κεφάλι μας και σχηματίζουν κρίσεις και πεποιθήσεις. Οι κρίσεις και οι πεποιθήσεις είναι μέρη του μηχανισμού που κατευθύνει τις πράξεις μας. Όσο συχνότερα κάνουμε πράξεις χωρίς να ξέρουμε τους λόγους, τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματά τους, τόσο συχνότερα γινόμαστε οι ίδιοι λόγος, προϋπόθεση και αποτέλεσμα των πράξεων άλλων. Όσο περισσότερο πιστεύουμε ότι είμαστε κύριοι πράξεων, των οποίων οι πραγματικοί κύριοι είναι άλλοι, τόσο περισσότερο θα είναι άλλοι οι κύριοί μας, λέει στο βιβλίο του το βιβλίο “Η κατασκευή υπηκόων – Πως κατασκευάζεται μια γνώμη σ’ ένα κεφάλι”, ο συγγραφέας Ερνστ Αλεξάντερ Ράουτερ. Κατάλαβες;
Τι θέλει ο κόσμος για να κλικάρει; Ίντριγκα και νεαρές με μπικίνι στη Μύκονο. Εγκλήματα με θύματα γυναίκες για να στέλνουν κάμερες να ακολουθούν μανάδες που κλαίνε το παιδί τους πάνω από το μνήμα τους. Παπάδες που αποτρελάθηκαν και ραίνουν άλλους παπάδες με βιτριόλι. Διχασμό των Ελλήνων με νεοταξικούς, μεταπανδημικούς όρους, σε εμβολιασμένους κι ανεμβολίαστους, οι νέοι προνομιούχοι και οι παρίες. Και ξεκατινιάσματα αναγνωρίσιμων ανθρώπων. Το ερώτημα είναι τα θέλει αυτά πραγματικά ο κόσμος ή αυτό το κατασκευασμένο κοινό που συντηρεί το κενό gossip τύπο; ΜΠΟΥΜ.
Διάβασε λοιπόν η καταξιωμένη, ταλαντούχα, χορτασμένη από χειροκρότημα κι επιτυχία Ελένη Ράντου ότι είναι “σφαγμένη” με τις συμπρωταγωνίστριες της στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ “Ζακέτα να πάρεις” κι αποφάσισε ότι δεν έχει χρόνο για την υποκουλτούρα του κουτσομπολιού. Κι απάντησε: «Κι ενώ τα γυρίσματα για την επόμενη σεζόν συνεχίζονται… μες τους 40 βαθμούς…Διαβάζω κάτι ανόητα σεξιστικά περί μαλλιοτραβηγμάτων….κι αναρωτιέμαι… Γιατί όταν συνεργάζονται γυναίκες πρέπει να υπάρχει πάντα ένα ξεκατίνιασμα κατά τους ανοήτως γράφοντες; Πόσο σεξιστικό! Πόσο παλιό… πόσο θλιβερή κι εξευτελιστική αντίληψη για τις γυναίκες! Όχι ρε φίλε! Δεν συμβαίνει έτσι!Μακάρι όλες οι συνεργασίες να ήταν σαν αυτή με τις ζακετούλες μου. Τόσο αλληλοϋποστηρίκτικες!»
Σε αυτό το κείμενο έχεις δυο ειδήσεις. Η μια είναι ότι οι γυναίκες μαλλιοτραβιούνται. Η άλλη είναι ότι οι γυναίκες είναι αλληλοϋποστηρίκτικες. Μια είναι fake news που υπηρετεί ένα πατριαρχικό σύστημα. Μια είναι η αλήθεια. Διάλεξε την πληροφορία που θα κάνει τη ζωή σου καλύτερη.
