Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ζει ή όχι σε ένα Κράτος Δικαίου;

Τον τελευταίο καιρό, οι παρανοήσεις και τα εύκολα λάθη σε τοποθετήσεις υπέρ ή κατά της απόφασης για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, είναι πολλές και πολλά. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έχει το συναίσθημα που λανθασμένα προηγείται της λογικής, η οποία, όπως και να το κάνουμε, είναι το θεμέλιο ενός Κράτους Δικαίου. Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, μετά την ενημέρωσή της για τη νέα απεργία του Δημήτρη Κουφοντίνα, δίψας αυτή τη φορά, απηύθυνε εκ νέου έκκληση προς την κυβέρνηση και εξηγεί όλα τα παραπάνω: «Η δημοκρατία θα πρέπει να επιβεβαιώσει ότι αναγνωρίζει ως ύψιστη αξία την ανθρώπινη ζωή, ακόμη και ενός ανθρώπου που την υποτίμησε ασυγχώρητα. Ο θάνατος απεργού πείνας είναι μια βαθιά πληγή για την ελληνική δημοκρατία. Ας πρυτανεύσει -επιτέλους η λογική και το κράτος δικαίου».

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα φτάναμε ποτέ στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, αν απλά είχε εφαρμοστεί ο νόμος. Ναι, είναι τόσο απλό. Ο φωτογραφικός νόμος της κυβέρνησης, ώστε να μην εκτίσει την ποινή του στις αγροτικές φυλακές, ορίζει τη μεταγωγή του κρατούμενου στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη, δηλαδή τον Κορυδαλλό. Αντί, λοιπόν, ο Δημήτρης Κουφοντίνας να μεταφερθεί πίσω στον Κορυδαλλό, όπως ορίζει ο νόμος, μεταφέρθηκε στις φυλακές Δομοκού. Επαναλαμβάνω, είναι τόσο απλό και ας φαίνεται τόσο δύσκολο λόγω των ψευτοδιλημμάτων που διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες.

Είναι σύννομο το αίτημά του; Είναι. Αφού είναι, γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος, είναι το αλυσιδωτό ερώτημα; Γιατί η περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα λογίζεται ως διαφορετική από τις άλλες ενώ δεν θα έπρεπε, είναι η απάντηση. Άρα, για ποιο Κράτος Δικαίου μιλάμε, όταν ένας κρατούμενος ο οποίος έχει καταδικαστεί και εκτίει κανονικά την ποινή του, βλέπει τα δικαιώματά του να καταπατούνται; Ζούμε σε μια χώρα με νόμους που εφαρμόζονται ή σε μια χώρα με εκδικητικές τάσεις; Αν ισχύει το δεύτερο, τότε αυτόματα αναιρείται το πρώτο. Για την ώρα, πάντως, ολισθαίνουμε προς τις εκδικητικές τάσεις.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι σημαντικό: ακόμα και αν ο ίδιος ο Δημήτρης Κουφοντίνας ήταν αντίθετος λόγω της ιδεολογίας του στους νόμους της χώρας μας, αυτό δε σημαίνει ότι αυτοί δεν υφίστανται. Οι κρατούμενοι έχουν δικαιώματα, είτε αυτοί είναι ναζί είτε πρώην τρομοκράτες είτε ληστές τράπεζας. Ο καθένας μπορεί να διαχωρίσει στο μυαλό του τις περιπτώσεις και να τους προσθέσει το ειδικό βάρος σύμφωνα με το σκεπτικό του, αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να διαχωρίζονται και οι περιπτώσεις των κρατουμένων από άλλες όταν φτάνει η ώρα της αντικειμενικής επιβολής του νόμου. 

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί για τις πράξεις του, μην το ξεχνάμε αυτό. Όσοι στηρίζουν το δίκαιο αίτημά του, δε σημαίνει ότι ταυτίζονται μαζί του και με την δράση του, ζητούν απλά να λειτουργήσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα που οφείλει να παρέχει ίσα δικαιώματα στους κρατούμενους. Τα δικαιώματα, κρίνονται στα όριά τους και εκεί αποδυκνύεται το Κράτος Δικαίου. Οι απόψεις και ιδέες του, δεν έχουν καμία σημασία μπροστά σε αυτό και λάθος προσπαθούν κάποιοι να βρουν τη σύνδεση μεταξύ τους. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Αν ο Δημήτρης Κουφοντίνας πεθάνει, τότε θα μιλάμε για μια αποτυχία του κράτους μας και σίγουρα, η λέξη «δικαίου» δεν θα το ακολουθεί. Ο Αριστείδης Χατζής, γνωστός για τις φιλελεύθερες ιδέες του, έγραψε ότι ο δεν πρόκειται για μια υπόθεση με θεατρινισμούς και εκβιασμούς. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας θα πεθάνει, δεν υποκρίνεται. Άλλωστε, κανείς δεν εκβιάζει όταν διακινδυνεύει τη ίδια του τη ζωή.

Και κάτι τελευταίο. Τις τελευταίες ώρες βλέπουμε πως το Facebook διαγράφει και σε κάποιες περιπτώσεις μπλοκάρει χρήστες οι οποίοι αναφέρουν στις προτάσεις τους το όνομα του Δημήτρη Κουφοντίνα. Στο σύνολό τους, αυτοί οι χρήστες είναι δημοσιογράφοι. Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει πώς ο αλγόριθμος του Facebook επέλεξε και «κόβει» όσους αναφέρονται στον γνωστό απεργό πείνας και δίψας;