Η Le Monde, είναι χωρίς αμφιβολία μια απ’ τις πιο σοβαρές εφημερίδες στη Γαλλία. Οπωσδήποτε είναι και μια απ’ τις πιο επιτυχημένες. Το κύριο χαρακτηριστικό της Le Monde ωστόσο, είναι η μαχητικότητά της. Συνεχώς ερευνά, αποκαλύπτει πραγματικά σκάνδαλα (όπως οι πωλήσεις όπλων στην Υεμένη) και συχνά δημοσιογράφοι της έχουν βρεθεί ενώπιον του ανακριτή γι’ αυτό. Πώς κατάφερνε η Le Monde να διατηρείται τόσο αγνά μάχιμη όλα αυτά τα χρόνια; Μα πολύ απλά, γιατί ήταν ανεξάρτητη!
Η ιστορία είναι η εξής: Ως το 2010, οι εργαζόμενοι κατείχαν το 53% της εφημερίδας. Κανένα αφεντικό δεν μπορούσε να τους αναγκάσει να σταματήσουν την έρευνά τους. Τότε ο κίνδυνος πτώχευσης άνοιξε την πόρτα σε επιχειρηματίες κι οι εργαζόμενοι έχασαν το πλειοψηφικό τους πακέτο. Ωστόσο συνεχίζουν να είναι μέτοχοι, και ζήτησαν εκ νέου προσφάτως απ’ τους επιχειρηματίες (με αφορμή την αγορά του 49% απ’ τον Τσέχο Ντανιέλ Κρετίνσκι), να υπογράψουν μια ρήτρα της Ομάδας Ανεξαρτησίας της εφημερίδας, σύμφωνα με την οποία οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι θα μπορούν επιτρέπουν ή όχι την είσοδο νέων επενδυτών με δικαίωμα ελέγχου στη λειτουργία της εφημερίδας.
Μέσα σε μια μεγάλη ανακοίνωσή τους λοιπόν, οι εργαζόμενοι αναφέρουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα και πολύ σημαντικά πράγματα, κυρίως σε επίπεδο δημοσιογραφικής δεοντόλογίας: “Οι ειδήσεις για εμάς δεν αντιμετωπίζονταν ποτέ ως απλό προϊόν ή πηγή κέρδους. Κατά τα τελευταία δέκα χρόνια, ο αριθμός των δημοσιογράφων αυξήθηκε σε 450 άτομα. […] Δεν υποκύψαμε ποτέ στο να μην υπερασπιζόμαστε συλλογικά τις αρχές και τις αξίες μας. Διατηρήσαμε τον πλήρη έλεγχο των κειμένων και των φωτογραφιών μας“.
Εμείς απ’ τη μεριά μας, μπορούμε μόνο να σταθούμε με θαυμασμό πλάι στους ανθρώπους της Le Monde, που μάχονται για τα πιο βασικά δικαιώματα της δημοσιογραφίας. Για να μπορούν να κυνηγάνε, να αποκαλύπτουν, να γράφουν και να φωτογραφίζουν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Για να μην είναι αλήτες, να μην είναι ρουφιάνοι, για να είναι δημοσιογράφοι!
Μπράβο σας ρε μάγκες! Στο πλάι σας και μαζί σας.
