Έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με τους Αρχαίους Έλληνες και αυτό γιατί, αν δεν μάθουμε καλά το παρελθόν μας, πώς θα προχωρήσουμε σωστά στο μέλλον; Για παράδειγμα, μάθαμε τις αηδιαστικές τους συνήθειες μόνο και μόνο για να τις αποφύγουμε στις μέρες μας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όσο περνούν τα χρόνια, μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για τους προγόνους μας. Ούτε για το σεξ ξέραμε, τελικά διαβάσαμε και γι’ αυτό.
Χρόνο και διάθεση να έχουν οι επιστήμονες και οι μελετητές για να μας γυρίζουν στα αρχαία χρόνια. Κάθε ταξίδι στις ρίζες μας έχει το ενδιαφέρον του. Ενδιαφέρον επίσης έχει και μια νέα μελέτη DNA η οποία μας έκανε γνωστό ότι πολλά μέρη της αρχαίας Ελλάδας ενθάρρυναν τους πολίτες της να παντρεύονται τα πρώτα ξαδέρφια τους. Δεν το λέμε εμείς, το λέει το Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck.
Το ινστιτούτο που εδρεύει στη Γερμανία, ανέλυσε 102 διαφορετικά ανθρώπινα γονιδιώματα από την εποχή του χαλκού στην Ελλάδα και βρήκε ότι η Μινωική Κρήτη και η Μυκηναϊκή Ελλάδα, ήταν από τις πρώτες χώρες που εφάρμοσαν γάμους μεταξύ ξαδέρφων. Όχι, μην μας πιέζετε, δεν θα αναφέρουμε τις γνωστή ελληνική ρήση που ακούγεται στα καφενεία.
Χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό από ανθρώπους που είχαν ταφεί κοντά ο ένας στον άλλον, η ομάδα των μελετητών μπόρεσε να ανασυνθέσει ένα πρόχειρο περίγραμμα ενός οικογενειακού δέντρου. Σύμφωνα με την έρευνά τους, περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους της αρχαίας Κρήτης παντρεύονταν τις ξαδέλφες τους, ενώ μόνο το ένα τρίτο των χωρικών στην ηπειρωτική χώρα ακολουθούσε το ίδιο παράδειγμα.
Οι συν-συγγραφείς της μελέτης Philipp Stockhammer και Ειρήνη Σκουρτανιώτη πιστεύουν ότι οι οικείες ενώσεις είχαν οικονομικό κίνητρο, αναφέρει η πάντα(;) αξιόπιστη nypost.
“Ίσως αυτός να ήταν ένας τρόπος να αποτραπεί η ολοένα και μεγαλύτερη διαίρεση των κληρονομημένων αγροτικών εκτάσεων. Σε κάθε περίπτωση, αυτό εξασφάλιζε μια ορισμένη συνέχεια της οικογένειας σε ένα μέρος, η οποία αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την καλλιέργεια της ελιάς και του κρασιού, για παράδειγμα”, ανέφερε σε δήλωσή του ο Stockhammer, καθηγητής αρχαιολογίας. Όλα για τα χωράφια τα έκαναν δηλαδή, τίποτα δεν άλλαξε από τότε.
Σε αντίθεση με την Εποχή του Χαλκού στην Ευρώπη, όπου οι γυναίκες συχνά ταξίδευαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να παντρευτούν, η Stockhammer υποστήριξε ότι στην Ελλάδα υπάρχει πολύ λίγος χώρος για μετακινήσεις και καλλιέργεια της γης.
Οι κοινές καλλιέργειες της περιοχής, όπως τα σταφύλια και το ελαιόλαδο, μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να καλλιεργηθούν με επιτυχία, έτσι ο γάμος μεταξύ των μελών της οικογένειας θα εξασφάλιζε ότι η γη θα παραμείνει στους μελλοντικούς απογόνους.
