O αγαπημένος ηθοποιός και πρωταγωνιστής στη σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια» μιλά στο GREEKBOOKER για το πώς βιώνει τα Χριστούγεννα ως γονιός, το στρατηγικά μελετημένο σχέδιο για να τοποθετήσει κάτω από το δέντρο τα δώρα, χωρίς να το αντιληφθεί κανείς, αλλά και για τις προσωπικές του αναγνωστικές προτιμήσεις για τις φετινές γιορτές.
Πώς είναι να βιώνετε τα Χριστούγεννα ως γονιός; Ανακαλύψατε πτυχές τους που δεν γνωρίζατε ή που παραβλέπατε έως τώρα;
Νομίζω ότι όταν είσαι γονιός τα Χριστούγεννα αποκτούν ξανά νόημα γιατί τα βλέπεις με τα μάτια ενός μικρού παιδιού, κάτι το οποίο από την εφηβεία και μετά το είχες ξεχάσει. Το μόνο λυπηρό γεγονός για μας τους ηθοποιούς είναι ότι τα Χριστούγεννα μπορείς να τα χαρείς μέχρι το απογευματάκι, όταν και θα φύγεις για το θέατρο. Είναι κάτι πολύ σκληρό για την οικογένεια, αλλά αναγκαίο για τη δουλειά μας.
Πράγματι, τα Χριστούγεννα ο κόσμος πηγαίνει περισσότερο στο θέατρο. Είναι σαν μια άτυπη παράδοση. Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχετε ως ηθοποιός από τα Χριστούγεννα;
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία χρονιά που είχα διπλή παράσταση. Για να είμαι στην ώρα μου στο θέατρο, είχα φύγει από το σπίτι νωρίς το μεσημέρι, ενώ καλά καλά δεν είχε τελειώσει το γιορτινό τραπέζι,σκασμένος από το φαΐ. Νομίζω ότι το μαρτύριο που πέρασα παίζοντας διπλή παράσταση και παλεύοντας να μη μου ανέβει το φαγητό στον λαιμό ήταν ένας Γολγοθάς, τον οποίο ακόμα θυμάμαι.
Είναι το θέατρο ο τρόπος μας να διατηρούμε την παιδικότητά μας, να συνομιλούμε με το παιδί που κρύβουμε μέσα μας;
Πιστεύω ότι αυτή είναι στο βάθος η ουσία του θεάτρου. Να έχεις, δηλαδή, την αγνότητα του παιχνιδιού, τη χαρά ενός μικρού παιδιού. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει πολύ συχνά, αλλά όταν συμβεί είναι σωτήριο και για τον ηθοποιό και για τον θεατή.
Διάβασε τη συνέχεια στο GreekBooker
