Παράξενη Τετάρτη η σημερινή και θα γίνει ακόμα πιο παράξενη υποθέτουμε. Σε άλλα νέα, υπάρχουν ενδείξεις πως οι άποροι άνθρωποι στον Καναδά που δεν μπορούν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους έχουν κάνει αιτήσεις στο πρόγραμμα “Medical Assistance in Dying”. Μετάφραση: σε πρόγραμμα ευθανασίας.
Η κυβέρνηση του Τζάστιν Τριντό έχει εκφράσει την υποστήριξή της σε ό,τι αφορά την επέκταση του προγράμματος αυτού σε άτομα που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες για τις δεν υπάρχει θεραπεία. Ωστόσο, οι συνέπειες αυτής της στήριξης στην επιλογή, έχουν εγείρει ηθικές ανησυχίες και μια μεγάλη συζήτηση.
Το 2016, με την έγκριση του νομοσχεδίου C-14, ενός νόμου που επιτρέπει την ιατρική ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία με βοήθεια γιατρού, το Κοινοβούλιο αποφάσισε πως το καναδικό κράτος θα καλύψει τα έξοδα της ευθανασίας για τα άτομα που πάσχουν από ανίατη ασθένεια, με προβλέψιμο φυσικό θάνατο και που δεν έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν οικονομικά τη διαδικασία.
Τον Μάρτιο του 2021, οι νομοθέτες κατάργησαν την απαίτηση που έθετε ως προϋπόθεση το να είναι ανίατη η ασθένεια και βέβαιος ο επερχόμενος θάνατος του ασθενή, με αποτέλεσμα άτομα που πάσχουν από κάποια ασθένεια ή αναπηρία και που δεν μπορούν να ανακουφιστούν μέσα από αποδεκτές συνθήκες, να υποβάλλουν αίτηση για ευθανασία.
Μιλώντας στο The Spectator, ο ερευνητής του Oxford Nuffield College, Yuan Yi Zhu, δήλωσε: «Ο Καναδάς έχει μερικές από τις χαμηλότερες δαπάνες κοινωνικής περίθαλψης από οποιαδήποτε βιομηχανοποιημένη χώρα, η παρηγορητική φροντίδα είναι προσβάσιμη μόνο σε μια μειοψηφία και οι χρόνοι αναμονής στον δημόσιο τομέα της υγείας μπορεί να είναι αφόρηροι». Αυτό ενδεχομένως εξηγεί γιατί πολύ φτωχοί πολίτες δεν μπορούν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους και καταλήγουν να θεωρούν την ευθανασία τη μοναδική τους διαφυγή.
Μια γυναίκα στο Οντάριο, για παράδειγμα, επέλεξε για ευθανασία επειδή τα επιδόματα στέγασης δεν της επέτρεπαν να αποκτήσει ένα σπίτι για να ζήσει και να αποφύγει τις ακρωτηριαστικές αλλεργίες. «Η κυβέρνηση με βλέπει ως αναλώσιμη, κλαψιάρα, άχρηστη, απόβρασμα», δήλωσε αυτή η γυναίκα, η οποία άφησε επιστολές-αποδείξεις μιας απεγνωσμένης αναζήτησης βοήθειας από την κυβέρνηση για πάνω από δυο χρόνια.
Ο Νόμος για την Ευθανασία του 2016 απαγόρευε τον υποβοηθούμενο θάνατο μόνο στην περίπτωση ατόμων που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες. Τον Φεβρουάριο, ωστόσο, η κυβέρνηση Τριντό πρότεινε ότι οι Καναδοί με προβλήματα γνωστικής εξασθένησης θα πρέπει να δικαιούνται να κάνουν ευθανασία. Έθεσε επίσης την επιλογή οι πολίτες που φοβούνται ότι θα διαγνωστούν με αυτό το είδος ασθένειας μπορούν να υποβάλουν αιτήματα για πρόωρο υποβοηθούμενο θάνατο.
Η Καναδική Ένωση Ψυχικής Υγείας δήλωσε τη βαθιά απογοήτευσή της από αυτή την κυβερνητική προσέγγισηερνητική προσέγγιση: «Μέχρι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να ανταποκριθεί επαρκώς στις ανάγκες ψυχικής υγείας των Καναδών, ο υποβοηθούμενος θάνατος δεν θα πρέπει να αποτελεί επιλογή», ανέφερε.
Πηγή: telesurenglish.net