Για πάμε να δούμε λίγο τι έχει δημιουργηθεί σήμερα στο υπέροχο κέντρο της Αθήνας και στα καταπληκτικά ελληνικά σοσιάλ μίντια. Συμφωνούμε όλοι ότι το κυκλοφοριακό που έχει προκαλέσει ο Μεγάλος Περίπατος του Κώστα Μπακογιάννη είναι η καθημερινή φρίκη όλων όσων αναγκάζονται να περνούν καθημερινά από την Πανεπιστημίου και στο Σύνταγμα.
Όπως, συμφωνούμε ομόφωνα, ότι δέκα χημικές τουαλέτες στην Ακαδημία είναι ένα θέαμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μιλάμε για installation και μια πράξη εθνικής αυτογνωσίας. Ήταν μια ακόμη αισθητική παρέμβαση του Δημάρχου Αθηνών; Τι δουλειά έχουν δέκα χημικές τουαλέτες στην απόχρωση του φλογερού κόκκινου ακριβώς μπροστά από τα Προπύλαια;
Το μυστήριο έλυσε η εφημερίδα Αυγή. Κι όμως, οι χημικές τουαλέτες στην Ακαδημία μπήκαν από το ΠΑΜΕ. Οι δέκα χημικές τουαλέτες τοποθετήθηκαν από χθες το βράδυ με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ στο πλαίσιο της κινητοποίησης των συνταξιούχων. Με 384€ κατώτατη σύνταξη δεν ζεις.
Οι συνταξιούχοι με πρωτοβουλία των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων πραγματοποίησαν σήμερα συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία διεκδικώντας αυξήσεις στις συντάξεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν το σφοδρό κύμα ακρίβειας που έχει γονατίσει τα νοικοκυριά.Όπως είπε στο avgi.gr ο υπεύθυνος της εταιρείας geon.wc, Νίκος Νίκου, το ΠΑΜΕ επικοινώνησε μαζί τους και ζήτησε την τοποθέτηση των χημικών τουαλετών για τους πολίτες που θα πήγαιναν στη συγκέντρωση και το απόγευμα θα αφαιρεθούν από το σημείο.Οι τουαλέτες τοποθετήθηκαν για τις ανάγκες των συνταξιούχων στα πλαίσια της σημερινής κινητοποίησης διαμαρτυρίας.Ήδη, βασικά, ξεστήθηκαν από την Ακαδημίας.
Κι ενώ όλοι ασχολούμαστε με τις δέκα χημικές τουαλέτες, ίσως, είναι αυτό μια καλή ευκαιρία να ασχοληθούμε με τους συνταξιούχους μας, που κατέβηκαν μέσα στον καύσωνα στο κέντρο της Αθήνας να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, το δικαίωμα στη ζωή. Ένας βουλευτής να εμφανιστεί και να ζήσει όχι με την εθνική σύνταξη των 384€ (δεν θέλουμε να διοργανώσουμε Squid Games) έστω με τα 768€ το μήνα. Ντράπηκε πλέον και η ντροπή σε αυτή τη χώρα. Οι ιαπωνικές κερασιές μας μαράνανε.
