Πας ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό για τέσσερις μέρες και επιστρέφεις στην Αθήνα με μισή καρδιά. Αναρωτιέσαι τι παραπάνω έχουν στην κεντρική Ευρώπη και δεν βρίζουν στο τιμόνι (οδηγική παιδεία); Γιατί πηγαίνουν στα πάρκα τους και κάνουν πικ νικ (γιατί έχουν); Γιατί περιμένουν στις διαβάσεις να περάσουν οι πεζοί (σεβασμό στον συνάνθρωπο); Γιατί δεν μένουν σε ισόγεια χωρίς θέρμανση 21τμ για 450€ το μήνα (έχουν μισθάρες); Πώς πάει το κλισεδάκι «όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»; Αυτό. Και μην ακούσω ξανά το πολυφορεμένο για τον ήλιο και τον καιρό της Ελλάδας, κλιματική αλλαγή λέγεται και σε Παρίσι, Λονδίνο, Βρυξέλλες και Βερολίνο χτυπάνε 30+ οι θερμοκρασίες. Έχουν και παραλίες. Εντάξει, δεν είναι σαν τις Κυκλάδες, βέβαια, πιο φθηνά πας στις δικές τους παρά στην Αμοργό. Τι δεν αντέχω στην Αθήνα, ο δεκάλογος του αγανακτισμένου πολίτη:

Τις αργοπορίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς

Αν έχεις χρησιμοποιήσει τα λεωφορεία και τα τρένα για να μετακινείσαι καθημερινά για να φτάσεις στη δουλειά σου τότε α) έχεις ψυχοσωματικά ή αγχώδη διαταραχή, β) νιώσει πιο φτωχός από εκείνο το αγοράκι στις ελληνικές ταινίες που καθάριζε παπούτσια και γ) συναντήσει κάποιο τρελό που μιλάει για το τέλος του κόσμου. Όλα αυτά θα ήταν ανεκτά αν ερχόταν στην ώρα του. Αν δεν περνούσες ώρες στη στάση να περιμένεις να περάσει το 550, πιθανότατα φίσκα, πιθανότατα λίγο πριν χαλάσει και περιμένεις να περάσει το επόμενο. Ξέρεις ότι ζεις στην Αθήνα αν έχεις βγάλει κιρσούς περιμένοντας το λεωφορείο. Και bonus για τους επιβάτες ακούς τις μουσικές από το κασετοφωνάκι οδηγού ή τον ίδιο να χαλβαδιάζει με τις κοπέλες του στο τηλέφωνο. Ενώ οδηγεί. Περνώντας τα κόκκινα φανάρια.

Τους τουρίστες

Πιθανότατα, οι πιο ενοχλητικοί τουρίστες του κόσμου, με τα περισσότερα νεύρα και ψυχολογικά, θα έρθουν στην Αθήνα. Είναι αγενείς, είναι άξεστοι και μάλλον έχουν την εντύπωση ότι θα συναντήσουν σερβιτόρους με φουστανέλες να χορεύουν χασαποσέρβικο ή τον Ζορμπά για να τους διασκεδάσουν. Κατουράνε παντού, κάτι που κάνουν και στις χώρες τους βέβαια, γιατί είναι αλκοολικοί. Και φλερτάρουν όπως φαντάροι σε παραμεθόριο.

Τις γειτονιές με τα σκανδιναβικά καφέ

Ρε κούκλα μου, σοβαρά, επειδή εσύ πήγες ένα ταξιδάκι στην Κοπεγχάγη και σου άρεσε το καφέ της γειτονιάς που έμεινες, πρέπει να το φέρεις copy paste στην Καισαριανή και την Κυψέλη; Ποιος σοβαρός άνθρωπος θέλει να πίνει ένα εσπρέσο φρέντο 2,30€ επειδή εσύ έβαλες ακριβό πλακάκι; Και πόσα καφέ πιστεύετε αντέχει αυτή η πόλη και μπαρ πίσω από μπαρ για να έχουν να γράφουν τα «εναλλακτικά» περιοδικά επί πληρωμή;

Οι μοντέρνες ταβέρνες

Ήρθα για την χωριάτικη και τα μπιφτέκια. Όχι για αποδομημένη σαλάτα και πράγματα που είδες στο MasterChef και θέλεις να μας δηλητηριάσεις. Αν ήθελα πρωτοπορία, πήγαινα στου Κοντιζά τα εστιατόρια. Αν ήθελα σορμπέ τομάτας,πήγαινα στου Πέσκια, όχι στη Μάσα. Δεν θέλω να μου πεις ότι ζύμωνες το ψωμί σου χ ώρες. Δε με νοιάζει. Αν ήθελα να φάω ψωμί, πήγαινα στο φούρνο να πάρω ένα χωριάτικο να κόψω δυο τομάτες και δυο ελιές και να χορεύω σαν τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ κάτω στον Πειραιά, στα Καμίνια.

Την κίνηση

Αν πετύχεις πορεία και είσαι στην Κηφισίας, πάρε τηλέφωνο ψυχολόγο να κάνετε τη συνεδρία σας. Φτιάξε Tinder και κλείσε ραντεβού για το επόμενο τρίμηνο. Στείλε χρόνια πολλά σε όσους έχουν γενέθλια, με inbox και πιάσε τους κουβέντα. Βάλε Netflix μια σειρά με πολλούς κύκλους. Ή απλά προσπάθησε να μην κλάψεις. Βέβαια, κίνηση η Αθήνα δεν έχει μόνο στις πορείες. Έχει 11 μήνες πλέον. Ακόμη και με τόσο ακριβή βενζίνη.

Το πάρκινγκ στο Παγκράτι, Κουκάκι, Εξάρχεια, Κυψέλη

Αν είσαι από αυτούς που βγαίνουν ακόμα κέντρο, τότε έχεις αγοράσει κάποια θέση πάρκινγκ. Προφανώς. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι που βγαίνουμε κέντρο απόκεντρο είτε περπατάμε (βρέξει, χιονίσει) ή κάνουμε κύκλους μισή ώρα με το αυτοκίνητο μέχρι να πάρουμε τηλέφωνο τους φίλους μας να ακυρώσουμε την έξοδο. Ενίοτε, πληρώνουμε πάρκινγκ. Αν μένουμε σε κάποια από αυτές τις περιοχές και δεν έχει πυλωτή η πολυκατοικία μας, τότε απλά είμαστε δυστυχισμένοι.

Τους φασαίους

Κάνε μας τη χάρη. Σύνελθε.

Τα ενοίκια

Εννοείται, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν θα γίνουμε ιδιοκτήτες ποτέ. Αλλά σε λίγο θα μείνουμε στον Ασπρόπυργο για να βρούμε σπίτι με φθηνό ενοίκιο. 700-800€ για τριάρι 30 ετών χωρίς ανακαίνιση; Δεν πειράζει αν έξω από την πόρτα σου κατουράνε μεθυσμένοι τουρίστες που την άκουσαν από το πολύ το χόρτο, μένεις κοντά στην Βαλτετσίου. Κρίμα.

Τα χαλασμένα πεζοδρόμια

Αν δεν έχει γυρίσει το πόδι σου σε πεζοδρόμιο της Αθήνας, τότε μάλλον μένεις προς Γλυφάδα. Δεν μπορείς να βγάλεις βόλτα το παιδί σου με το καροτσάκι του. Δεν μπορείς να περπατήσεις με τακούνια (ποιος φοράει τακούνια το 2022 είναι ένα ερώτημα). Είναι πάντα βρώμικα, συνήθως με κακάκια σκύλων (όχι αδέσποτων, απλά που έχουν ηλίθια αφεντικά).

Τα σκουπίδια

Έχει μονίμως σκουπίδια. Τα στολίζουν με φωτάκια τα Χριστούγεννα. Αυτά πρέπει να μπουν στο ΕΜΣΤ ως χαρακτηριστικό δείγμα τέχνης στην Αθήνα. Καλοκαίρι, 40 βαθμοί, με γειτονιές να ζέχνουν από αμάζευτα σκουπίδια; Ναι, μένεις στην Αθήνα. Φυσικά θα τα μαζέψουν την ώρα που γυρνάς από το γραφείο για να κλείσουν το δρόμο και να κολλήσεις στην κίνηση. Γιατί αυτή η πόλη δεν αγαπά τα παιδιά της. Όχι. Θέλει να τα έχει με Zanax. Αν αναρωτιέσαι γιατί έχει ποντίκια, κατσαρίδες και δεν θέλω να ξέρω τι άλλα έντομα αυτή η πόλη, στα σκουπίδια θα βρεις μια απάντηση. Αλλά, έχεις Μεγάλο Περίπατο. Νομίζω δηλαδή, ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.