Σε άρθρο του στην Καθημερινή, ο κ.Στάθης Καλύβας κάτω από τον τίτλο-ομπρέλα «Θυμωμένοι Καλλιτέχνες» επιχείρησε ένα γραπτό «ψυχογράφημα» των Ελλήνων καλλιτεχνών, παρουσιάζοντάς τους ως αντιδραστικούς, πνεύματα αντιλογίας. Πλάσματα που πιθανότατα βιώνουν μια παρατεταμένη εφηβεία. Πως οι άνθρωποι αυτοί μιλούν για τα αυταπόδεικτα, την αστυνομική βία, την κρατική αυθαιρεσία χωρίς ουσιαστικό λόγο. Ή μάλλον χωρίς φόβο, με στόχο το να καταφέρουν αν είναι καλά παιδιά, να «τσιμπήσουν» καμία επιδότηση. Έφερε μάλιστα και δυο παραδείγματα. Τον Φοίβο Δεληβοριά και τον Αργύρη Ξάφη.

Ναι, προφανώς υπήρξαν αντιδράσεις. Αλίμονο. Ωστόσο μόλις διαβάσαμε την πιο εύστοχη, από μια μονίμως εύστοχη τύπισσα. Την Κλέλια Ρένεση.

Η ηθοποιός, με μια ανάρτησή της στο Instagram, βάζει τον κ.Καλύβα στη θέση του, επισημαίνοντας πως «οι θυμωμένοι καλλιτέχνες», οι «θυμωμένοι φοιτητές» ενοχλούν τους «λόγιους».

Συγκεκριμένα, έγραψε:

“Ενοχλούν οι «θυμωμένοι» καλλιτέχνες, οι «θυμωμένοι» φοιτητές , οι «θυμωμένοι» πολίτες τους διδάκτορες κ τους «λόγιους».

Εν αντιθέσει, δεν ενοχλούν καθόλου οι «φιμωμένοι», οι βολεμένοι, οι φοβισμένοι… Όλοι αυτοί οι «μορφωμένοι» μας διδάκτορες, τι μορφή έχουν δώσει στις γνώσεις τους και δεν μπορούν καν να αφουγκραστούν τον ασύλληπτο φόβο, την τεράστια πίεση και την αδιανόητη αδιαφορία μιας πολιτείας προς τους μεροκαματιάρηδες αγωνιστές; Αναρωτιέμαι ποιο το όφελος μιας κάποιας κατάρτισης επιστημονικής, όταν η έδρα κλείνεται τόσο αυτιστικά στον εαυτό της.

Κύριοι, η κατάσταση είναι σοβαρή. Μια κρίση, 10 μνημόνια, μια πανδημία και η αδιανόητη ακρίβεια έχουν γονατίσει και τον τελευταίο αγωνιστή. Τα ΜΜΕ μας έχουν πουλήσει προ πολλού και μας χλευάζουν. Οι άνθρωποι ζουν μέσα στην απελπισία , στην ανασφάλεια και στη διχόνοια.  

Έχετε ευθύνη για αυτά που λέτε και γράφετε από τους βελούδινους καναπέδες σας. Όσον αφορά τους καλλιτέχνες που δεν πιστεύουν στην «πολιτικοποίηση» της τέχνης, ένα μόνο αναρωτιέμαι. Πως είναι δυνατόν να είσαι καλλιτέχνης και να μην είσαι δίπλα στον πόνο και την αδικία; Πως είναι δυνατόν να πέρασαν όλα αυτά τα σπουδαία κείμενα από τα χέρια σου και να μην πήρες χαμπάρι τίποτα;

Οι φοιτητές ξυπνούν, ο κόσμος βρυχάται, η καταιγίδα έρχεται.
Προσοχή.

Εμείς σας πληρώνουμε. Και από το «δυσκολεύομαι» μέχρι το «δεν πληρώνω», ένα τσιγάρο δρόμος. Μη σου πω μισό…”

Αν δεν χόρτασες Κλέλια Ρένεση, δες όσα είπε και σε εμάς, ένα διάστημα πριν: