Καλεσμένος στην εκπομπή Dot βρέθηκε ο Σωτήρης Τσαφούλιας, ο σκηνοθέτης του Έτερος Εγώ και μας θύμισε γιατί δεν χορταίνουμε να τον ακούμε. Χωρίς υπερβολές. Να πούμε κάπου εδώ, πως μέσα σε ένα τηλεοπτικό σύμπαν, φτωχό σε χρήσιμη πληροφορία και πραγματική τροφή για σκέψη, ο Σωτήρης Τσαφούλιας είναι κάτι σαν όαση.
Ως “περήφανος για τις γυναίκες της γενιάς του” καλεσμένος, μίλησε μεταξύ άλλων για τις κακές κριτικές που δέχτηκε αρχικά η ταινία “Έτερος Εγώ”, διαχωρίζοντας την “κριτική” από την “αποψούλα”, για το πόσο σοκαρίστηκε το Netflix όταν στις συζητήσεις (που τελικά δεν ευδοκίμησαν) για την πρόσδεση της σειράς στο “άρμα” της, οι άνθρωποι της πλατφόρμας έμαθαν το ελάχιστο μπάτζετ με το οποίο γυρίστηκε η σειρά, αλλά και εκείνη τη δήλωση, που είχε κάνει μιλώντας στο “Πρωινό”, στις απαρχές του Me Too, που είχε γίνει viral. Μάλιστα, θέλησε να ανασκευάσει ή μάλλον να διευκρινήσει μια φράση από εκείνη τη δήλωση.
Τι εννοούσε όταν μίλησε για “οπερατέρ” και όχι “σκηνοθέτες”
“Εγώ δεν βγήκα να πάρω φαν, βγήκα για να πω αυτό που νιώθω. Και επειδή ο κόσμος αγκάλιασε πολύ εκείνες τις δηλώσεις, τώρα σε συνεντεύξεις μου κάνουν την ίδια ερώτηση, αλλά για το αν θέλω να ανασκευάσω κάτι που είπα. Και θέλω να διορθώσω κάτι που είπα εν τη ρύμη του λόγου μου, αλλά δεν είναι αυτό που με ρωτούσαν. Γιατί με ρωτούσαν αν θέλω να ανασκευάσω τη φράση «δεν μπορείς να είσαι σπουδαίος καλλιτέχνης, αν γίνεις σπουδαίος άνθρωπος». Ο Πικάσο, μου έλεγαν, δεν είναι καλλιτέχνης αν ήταν κακοποιητής; Και εξηγώ το εξής και λέω πως εγώ δεν είμαι εκλεγμένος. Όταν ανοίγω το στόμα μου και μιλάω, εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και τη σκέψη μου και την αισθητική μου. Κανέναν άλλον. Είπα για εμένα τι είναι καλλιτέχνης. Αν εγώ μάθω εγώ αύριο το πρωί πως ο Πικάσο κακοποιούσε ανθρώπους, είναι ένας σπουδαίος ζωγράφος, αλλά καλλιτέχνης για εμένα δεν είναι. Αυτή την άποψη έχω”, ανέφερε.
Συνεχίζοντας τόνισε πως:
“Αυτό που θέλω να ανασκευάσω, όμως, γιατί πολλοί άνθρωποι το πήραν λάθος και επειδή είναι ένας τομέας που τους ανθρώπους του, όχι τους εκτιμώ, τους λατρεύω, γιατί δεν μπορώ να υπάρξω χωρίς αυτούς, είναι για τους οπερατέρ. Είπα μια φράση ότι ο σκηνοθέτης που τραυματίζει ψυχικά τον ηθοποιό του, δεν είναι σκηνοθέτης, είναι οπερατέρ. Όταν το είπα αυτό, δεν είχα στο μυαλό μου τα παιδιά που είναι πίσω από τις κάμερες. Γιατί χωρίς αυτούς, εγώ δεν υπάρχω. Ήταν πάνω στην ένταση του λόγου. Είχα στο μυαλό μου ως οπαρατέρ, αυτόν που βλέπει ένα κορίτσι να το χτυπάνε, ένα ζώο να πεθαίνει, και τραβάει με το κινητό, αντί να μπει να τους χωρίσει. Όταν είπα, λοιπόν, οπερατέρ, είχα αυτό στο μυαλό μου. Αυτούς που έβλεπαν το δελφίνι να σπαρταράει και αντί να το σπρώξουν μέσα το τραβούσαν με τα κινητά και πέθανε στην παραλία, αυτούς που βλέπουν να χτυπάνε μια κοπέλα και δεν μπαίνουν να τους χωρίσουν. Αυτούς είχα στο μυαλό μου και όχι τον κλάδο. Αυτό ήθελα να διευκρινίσω.”
Σε ερώτηση των παρουσιαστών για το τι “κέρδισε” ο ίδιος μετά από αυτό το 10λεπτο τηλεοπτικό “μάθημα” απάντησε: “Εμένα πάντα μου προκαλούσε εντύπωση το να επιβραβεύεται κανείς και να εισπράττει ένσημα για το αυτονόητο”, λέγοντας πως πολλοί άνθρωποι ανακάλυψαν τη σειρά “Έτερος Εγώ”, εξαιτίας αυτών δέκα λεπτών τηλεοπτικού χρόνου.
Στα σημαντικότερα σημεία, κρατάμε το παρακάτω, στο οποίο ο σκηνοθέτης απαντά στο δύσκολο ερώτημα του πώς προετοιμάζει κανείς τα παιδιά του, και κυρίως τις κόρες του, για τη βία που τους επιφυλλάσσει η ζωή και η κοινωνία, μιας και ο ίδιος είναι πατέρας δυο κοριτσιών.
Με αφορμή αυτό, μοιράστηκε και μια συζήτηση που είχε με τις κόρες του για το revenge porn.
“Τα παιδιά μας δεν κάνουν σεξουαλική αγωγή, δεν κάνουν οδική συμπεριφορά, κάνουν τον βίο της Αγίας Αικατερίνης και γράφουν 15 σελίδες. Όταν έρθει μπροστά της ο βιαστής, ο ομοφοβικός, ο καταπιεστής, ο δυνάστης, δεν θα ξεφύγει από αυτό. Με όλο το σεβασμό και την αγάπη προς τη θρησκεία μας, ξέροντας για την Αγία Αικατερίνη”, ανέφερε έχοντας πρώτα πει πως ο μόνος τρόπος να προετοιμάσουν οι γονείς τα παιδιά τους για τη ζωή είναι να τα κάνουν να σκέφτονται και όχι να τα τρομοκρατούν, εντοπίζοντας το μεγάλο κενό στην Παιδεία. «Υπάρχει ένα κενό. Η κοινωνία αλλάζει και η Παιδεία δεν ακολουθεί. Εγώ τους έκανα προχθές μια συζήτηση, ότι μπορεί, αύριο, μεθαύριο, να πέσεις στην παγίδα, όλοι έχουμε πέσει, και ενώ βρίσκεσαι σε μια πολύ προσωπική στιγμή με το αγόρι σου, αυτός να έχει βάλει ένα κινητό κάτω από ένα μαξιλάρι ή σε μια τσάντα που έχει μια τρύπα και να το μαγνητοσκοπήσει και να το βγάλει. Κοίταξε μην πας και μου πηδήξεις από κανένα μπαλκόνι. Δεν έγινε και τίποτα. Δεν κάνεις κάτι που δεν κάνουν άλλα επτά δισεκατομμύρια άτομα σε όλο τον πλανήτη. Απλά εσένα θα το δούμε εκείνη την ώρα. Κοίτα να είσαι προσεκτική την επόμενη. Κοίτα μη μου κάνεις καμία ανοησία και με στείλεις φυλακή”.
