Σήμερα, 13 χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, νιώθουμε πως δεν έχουμε πια άλλες λέξεις να περιγράψουμε το πώς αυτή η σφαίρα δημιούργησε μια νέα σελίδα στην πολιτικοποίηση μιας ολόκληρης γενιάς. Και πάνω που ξεμείναμε και από λέξεις και από σχόλια, ήρθαν οι σούπερ σταρ των νεκροθαφτών, οι «Τελεταί Μπούκουρας» να κάνουν το καλύτερο σχόλιο για την ημέρα.
Σήμερα το σχόλιό τους προκαλεί κάτι ανάμεσα σε γέλιο και ανάγκη για κλάμα. Βλέπεις, μέσα σε επτά λέξεις, κατάφεραν και να συνδέσουν το τότε με το σήμερα και να καταδικάσουν το γεγονός που ακόμα και τώρα δεν χωνεύεται, δεν συνηθίζεται.
«Σήμερα θυμόμασθε τον Κορκονοϊό.
Που σκοτώνει παιδιά. #6Δεκέμβρη», έγραψαν οι “Τελεταί Μπούκουρας”, οι νεκροθάφτες της καρδιάς μας. Γιατί ναι, τώρα ο κορωνοϊός μας έχει βάλει στο μακάβριο μέτρημα θανάτων, αλλά τότε, όταν η πανδημία ήταν η βάση για τη συγγραφή σεναρίων επιστημονικής φαντασίας και μόνο, ο θάνατος ήταν ο Κορκονοϊός. Ένας αστυνομικός, ένας, κατά τα άλλα, άνθρωπος.
Σήμερα, λοιπόν, θυμόμαστε πως ο Κορκονοϊός, στις 6 Δεκέμβρη του 2008, στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, ένας αστυνομικός, με το όνομα Επαμεινώνδας Κορκονέας, πυροβόλησε ένα 15χρονο παιδί και ξύπνησε βάναυσα μια ολόκληρη γενιά, με το δικαίωμα να πλήττει με την πολιτική, φέρνοντάς την με σκληρές αλήθειες που οι γονείς της έμαθαν κάπως αργότερα. Σήμερα θυμόμαστε πως ο Κορκονοϊός με μια σφαίρα έδωσε τέλος στη ζωή του Αλέξη, αλλά και στα χρόνια της αθωότητας, όχι ενός, αλλά όλων των τότε εφήβων.
