Την παράτησε. Βρήκε άλλη. Η καημένη χώρισε. Πόσα κλισέ για τη διάλυση ενός γάμου, για ένα διαζύγιο που αφήνει πάντα στα πατώματα την σύζυγο έχετε πει ή ακούσει; Άπειρα. Από την αδικοχαμένη Νταϊάνα που ήταν θέμα στα πρωτοσέλιδα επειδή ο σύζυγός της ήθελε να γίνει το ταμπόν της Καμίλα μέχρι την διάλυση ενός «παραμυθένιου» σελεμπριτογάμου που κοσμούσε εξώφυλλα με παπαρατσικά στημένα από την βιομηχανία των περιοδικών κομμωτηρίου το βλέπουμε σε τίτλους και σχόλια: Μισογυνισμός και πατριαρχία αλληλοσυγχαίρονται πλέκοντας το πορτρέτο της «ζωντοχήρας».
Η Τζένιφερ Άνιστον υπήρξε επί δεκαετίες η περιφρονημένη. Εκείνη που παράτησε ο Μπραντ Πιτ για τα θέλγητρα της Αντζελίνα Τζολί. Η Ούμα Θέρμαν ήταν η γυναίκα που ο Ίθαν Χοκ παράτησε για μια νεότερη, τη νταντά. Ο Μπεν Άφλεκ γλεντούσε μετά το χωρισμό του με την Τζένιφερ Γκάρνερ στο Λας Βέγκας κι εκείνη απαθανάτιζαν οι παπαράτσι ατημέλητη, με τα παιδιά, στο σουπερμάρκετ.
Γιατί βάζουμε sad emoji όταν μας στέλνουν μήνυμα οι φίλες μας ότι χώρισαν; Γιατί αισθανόμαστε άσχημα για αυτές, χωρίς καν να τις ρωτήσουμε αν ένιωθαν εγκλωβισμένες σε σχέσεις με κακό σεξ, χάλια κοινωνική ζωή και βαρετούς συζύγους που σταματούν να τις κάνουν χαρούμενες;
Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε το αφήγημα των χωρισμένων/διαζευγμένων γυναικών; Μήπως οι 40αρες και οι 50αρες ξέρουν κάτι που αγνοούν οι μικρότερες; Μήπως ο έρωτας τελειώνει πολύ πριν το χωρισμό; Κάτι θα ξέρει η Κιμ που βγαίνει με τον Πιτ Ντέιβιντσον του SNL που στα 28 του την πηγαίνει ραντεβού στο λούνα παρκ. Κάτι θα ξέρει και η Μέγκαν Φοξ που μαζί με τον Machine Gun Kelly δεν σταματούν να αγγίζονται σε κοινή θέα επειδή είναι ερωτευμένοι. Κάτι θα ξέρει και η Ολίβια Γουάιλντ που επέλεξε ως σύντροφό της -μετά το χωρισμό της με τον Τζέισον Σουντέικις- τον Χάρι Στάιλς. Σίγουρα, ξέρει πολλά η Δέσποινα Βανδή που βγάζει τα δωδεκάποντα για τα αθλητικά της και βγαίνει Εξάρχεια με το Βασίλη Μπισμπίκη.
Δεν γλείφουν τις πληγές τους οι χωρισμένες γυναίκες. Και γιορτάζουν καθημερινά. Δεν είναι παρατημένες και δακρυσμένες. Ξαναμοιράζεται η τράπουλα των κλισέ και ευάλωτοι εμφανίζονται οι σύζυγοι, οι άντρες που φαίνεται να κουβαλούν ψυχικά τραύματα μετά το διαζύγιο. Είναι σοκαριστική στιγμή για όλους. Οι ευτυχισμένες χωρισμένες γυναίκες. Καμία κρίση μέσης ηλικίας. Είναι αφυπνισμένες. Έγιναν από τραγικές ηρωίδες, λαμπερές πρωταγωνίστριες.
Κι αν έχετε παραμείνει στο τραγικό αρχέτυπο της διαζευγμένης όπως αποτυπώθηκε στην Άννα Καρένινα πρέπει να γυρίσετε το ημερολόγιο σας 144 χρόνια μπροστά. Δεν γράφουν πλέον οι άντρες συγγραφείς τις ιστορίες των γυναικών. Οι γυναίκες πήραν στα χέρια τους την αφήγηση της ερωτικής τους ιστορίας.
Η πολιτιστική δύναμη των γυναικών τους έδωσε ορατότητα και εκπροσώπηση. Η εικόνα της ζωντοχήρας (που απανθρωποποιούσε τις γυναίκες) ανήκει στις ταινίες του Φίνου. Πλέον, κουβαλά θετικό πρόσημο. Μια μεσήλική γυναίκα δεν χάνει τον εαυτό της αν πάρει διαζύγιο. Τον ξαναβρίσκει. Κυνηγά τα όνειρά της. Κι όχι, δεν αφορά μόνο τις λευκές, πλούσιες, ετερόφυλες γυναίκες. Οι πολιτικές του γάμου διαιωνίζουν την ανδρική κυριαρχία. Ο γάμος ήταν παραδοσιακά ένα μέσο με το οποίο οι άνδρες οικειοποιούνται τη γυναικεία οικιακή και αναπαραγωγική εργασία. Ο γάμος είναι πιο ωφέλιμος για τους άνδρες παρά για τις γυναίκες (όλες οι έρευνες συγκλίνουν σε αυτό το συμπέρασμα).
Οπότε η εικόνα της χαρούμενης διαζευγμένης γυναίκας νοηματοδοτεί μια νέα διαλεκτική για τη θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία. Ακόμη κι αν αναπαράγεται από gossip sites και πρωινάδικα.
