Την παλεύετε; Όχι; Δεν είστε οι μόνοι. Αυτό δεν είναι καλοκαίρι, μια συνεχόμενη κατάβαση στην Κόλαση είναι. Καύσωνας κυρίες και κύριοι, καύσωνας, λες και δεν είχαμε με άλλα πράγματα να ασχοληθούμε, αυτό μας έλειπε. Η πλάτη μας δεν σταματά να ιδρώνει, οι μασχάλες μας μοιάζουν με τους καταρράκτες του Νιαγάρα και το εσώρουχό μας… ας το αφήσουμε στη φαντασία μας αυτό, πολλά μοιραστήκαμε ήδη.
Από την άλλη, είναι καλοκαίρι και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να περνάς το καλοκαίρι σου στην Ελλάδα αν και, αυτή τη φορά, ίσως παράγινε το κακό. Τα ερκοντίσιον δουλεύουν ασταμάτητα και η «λυπητερή» που λένε και οι άρχοντες στις ταβέρνες θα πονέσει την τσέπη μας στο τέλος του μήνα. Αλλά δεν μας νοιάζει, δηλαδή θα κάτσουμε να σκάσουμε γιατί ο λογαριασμός του ρεύματος θα έρθει φουσκωμένος; Όχι, φυσικά.
Υπάρχουν και κάποιοι, όμως, που για διάφορους λόγους δεν προτιμούν το ερκοντίσιον και επιμένουν να κάνουν τη ζωή τους δύσκολη. Έτσι γεννήθηκε και η ιδέα για το συγκεκριμένο κείμενο. Τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, σε διάφορα σημεία της χώρας χρησιμοποιούνται οι ατάκες από το Σπιρτόκουτο και μάλιστα από άτομα που δεν έχουν δει την ταινία. Τι εννοούμε:
