Ο Θοδωρής Ιακωβίδης είναι ένας ακόμα πρωταθλητής που είδε την Πολιτεία να του γυρίζει την πλάτη. Δεν είναι ο πρώτος αλλά ελπίζουμε να είναι ο τελευταίος αν και κατά βάθος, ξέρουμε πως δεν θα είναι. Ο αθλητής ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος της ελληνικής άρσης βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και λίγο μετά την ολοκλήρωση της προσπάθειάς του, δεν κατάφερε να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Ευτυχώς δηλαδή.
«Συγγνώμη για το τρέμουλο της φωνής, είναι οι τελευταίες στιγμές μου στην εθνική ομάδα. Η επίδοση δεν αντικατοπτρίζει το 100%. Αντιμετώπισα κάποια προβλήματα μετά Ευρωπαϊκό κατά το διάστημα Απριλίου-Μαΐου. Ήρθα μόνο μ’ ένα μήνα βαριά προπόνηση. Έκανα παραπάνω κιλά απ’ αυτά που έκανα τελευταία στην προπόνηση και δεν μπορώ να έχω παράπονο. Διαλέξαμε να μπούμε σε μια προσπάθεια πέρα από τις δυνατότητες μας, αλλά μείναμε από δυνάμεις».
Πώς αντιμετωπίστηκαν μερικά από αυτά τα προβλήματα που ανέφερε ο Θοδωρής Ιακωβίδης; Με τη βοήθεια του φυσιοθεραπευτή του και όχι με κάποια κρατική βοήθεια. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δήλωσε στη συνέχεια.
«Δεν κλαίω από στεναχώρια, επειδή φαινομενικά δεν πήγα καλά. Κλαίω γιατί τελείωσε όλο αυτό. Δυστυχώς δεν μπορώ να αποδώσω στο 100% και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για να κάνω προπόνηση και να μπορώ να αποδίδω αυτά που αρμόζει να αποδίδω σε αυτή τη σημαία που φοράω. Συγγνώμη αν για κάποιους το βάζω στα πόδια, αλλά έχω κουραστεί πάρα πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά γνωρίζοντας την κατάσταση σου. Και εγώ δεν το αντέχω. Θέλω να ηρεμήσω και γυρίσω στους δικούς μου, να τους αγκαλιάσω και να τους ευχαριστήσω».
Συγγνώμη θα έπρεπε να ζητήσουν άλλοι, όχι ο Θοδωρής Ιακωβίδης γιατί αυτοί οι «άλλοι», αν στο στήθος του λαμπύριζε το χρυσό μετάλλιο, θα έτρεχαν να φωτογραφηθούν δίπλα του ώστε να καπηλευτούν λίγη από την επιτυχία του. Ο αρσιβαρίστας δεν το βάζει στα πόδια, το αντίθετο. Έκλαψε μπροστά στην κάμερα από την πίεση που έχει δεχτεί και μας τόνισε με τον τρόπο του τα προβλήματα που εξακολουθούν να κάνουν τη ζωή των αθλητών δύσκολη. Αλήθεια,τι κάνουν οι αθλητές που δεν κατάφεραν για κάποιον λόγο να βρουν χορηγούς; Ντρέπονται να πάνε στον φυσιοθεραπευτή τους και τα δάκρυα του Ιακωβίδη, δυστυχώς, μας το επιβεβαίωσαν.