Στον μαγικό κόσμο του ελληνικού Instagram υπάρχει ένας λογαριασμός-ωδή στην πολυμορφία και στην αυτοέκφραση μέσα από τη μόδα. Στο @elladamoda θα βρεις στιγμιότυπα από τους δρόμους στις Ελλάδας στα οποία πρωταγωνιστούν άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που είναι γοητεύσιμα αναπολογητικά ο εαυτός τους και αυτή η άνεση περνιέται αποκλειστικά μέσω της προσωπικής, αβίαστης αισθητικής τους.
Η Σοφία αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την πηγαία τάση της να παρατηρεί τον κόσμο γύρω της, άρχισε να τον φωτογραφίσει και να τον προσφέρει σε μορφή feed. “Παρηγοριέμαι και επενδύω στην πανέμορφη μεταμορφωτική και επουλωτική δύναμη της αγάπης”, μας λέει και μάλλον η μόδα του δρόμου είναι το μέσο της. Ανάμεσα στη βασική δουλειά της, τη ζωγραφική και την ποίηση που καταναλώνουν τον χρόνο της, βρίσκει χρόνο για να μας προσφέρει ομορφιά, προσωπική αισθητική και πολυμορφία.
Πώς προέκυψε η ιδέα να δημιουργήσεις το elladamoda;
Στο δρόμο και στα ΜΜΜ παρατηρούσα ένα σωρό διαφορετικές εμφανίσεις ανθρώπων. Πολλές από αυτές με ενέπνεαν, κάποιες μου έφτιαχναν τη διάθεση, άλλες μου έδιναν ένα συγκεκριμένο μήνυμα, ή άνοιγαν ερωτηματικά. Καταλάβαινα όλο και περισσότερο οτι τα αληθινά στυλ των ανθρώπων είναι γαμάτα και πανέμορφα, και είπα να ξεκινήσω να δημιουργώ χώρο για να μπορούμε να τα χαρούμε.
Τι είναι η μόδα για εσένα;
Μόδα είναι ένα κοσνεπτ που έχε δημιουργηθεί παράλληλα με τη βιομηχανία της μόδας. Είναι μια έννοια που δε θα υπήρχε χωρίς το κυνήγι του κέρδους. Η μόδα αποτελείται από πανέμορφα στοιχεία όπως ζωγραφική, θέατρο, φωτογραφία, υψηλή ραπτική, αφηγηματική τέχνη, performance, αλλά είναι η τέχνη αυτή διοχετεύεται μέσα από το σωλήνα της αγοράς της μόδας, που εμπεριέχει ένα σορρό απαίσια στοιχεία όπως εκμετάλλευση ανθρώπων, κατάχρηση φυσικών πόρων, επιβολή αισθητικών προτύπων βίαιων απέναντι σε ανθρώπινα σώματα, κλπ.
Η μόδα μας έχει μάθει πως το στυλ μας είναι κάτι που αποτελείται από στοιχεία που αγοράζονται.
Το elladamoda σαν όνομα είναι παιχνίδι, δε μας ενδιαφέρει η μόδα, μας ενδιαφέρει το στυλ. Πιστεύω πως ο τρόπος που βλέπουμε ως κοινωνία το στυλ είναι περιορισμένος. Το στυλ του κάθε ανθρώπου είναι ο τρόπος που αυτός ο άνθρωπος υπάρχει στον κόσμο. Τα ρούχα τα βλέπω σαν κάτι που στολίζει το στυλ σου. Ποι@ είσαι, πώς νιώθεις άνετα, τί θαυμάζεις, πώς κινείσαι, τί πληγές κουβαλάς, τί διαδρομές έχεις κάνει για να φτάσεις ως εδώ, όλα αυτά είναι στοιχεία που δημιουργούν το μοναδικό και πανέμορφο στυλ σου.
Οι φωτογραφίες είναι όλες δικές σου ή δέχεσαι αρκετό υλικό σε inbox;
Όταν ξεκίνησα ήταν όλες δικές μου και είμαι καταχαρούμενη που έχουμε φτάσει σε σημείο που κάθε μέρα λαμβάνουμε πολλά μηνύματα με φωτογραφίες. Πλέον τουλάχιστον τις μισές που ανεβάζουμε μας τις έχουν στείλει.
Τι ενώνει άτυπα όλα τα πλάσματα των οποίων οι φωτογραφίες έχουν ανέβει στο account;
Οτι είναι όλοι ζωντανοί αυτή τη στιγμή, στο νότιο τμήμα μιας χερσονήσου στον πλανήτη γη.
Ψάχνεις αισθητική παντού ή τη βρίσκεις παντού;
Στις μέρες μας θέλω να μου σερβίρουνε λιγότερες αισθητικές παρακαλώ. Έχω μια δικιά μου, και εξασκούμαι στο να βλέπω και των αλλων ανθρώπων. Αισθητικές υπάρχουν όσες και άνθρωποι, αλλά με έχουν κουράσει α) οι συλλογικές αισθητικές που θέτουν κανόνες για το τί είναι ‘κανονικό’, β) οι εταιρικές αισθητικές που σου σερβίρονται για να αγοράσεις κάτι.
Απορρίπτεις φωτογραφίες; Και αν ναι, γιατί;
Ανεβάζω σχετικά μικρό ποσοστό αυτών που λαμβάνω, για πρακτικούς λόγους. Αλλά πάντα χαίρομαι να βλέπω τα στυλ που μου στέλνουνε, και κρατάω αρχείο. Τα μόνα που απορρίπτω είναι αν κάποιος στείλει κάτι κοροϊδευτικά, σε στυλ ‘χα χα κοίτα πώς είναι αυτή’. Παλιά συνέβαινε συχνά, τελευταία πολύ σπάνια και αυτό είναι πολύ θετικό! Όταν λάβω τέτοιο μήνυμα συνήθως πιάνω φιλοσοφική κουβέντα στα dms, με πολλές ερωτήσεις που ξεκινάνε με ‘γιατί’. Συχνά πάει καλά!
Υπάρχει ένα outfit/πρόσωπο που δε ξεχάσεις ποτέ;
Αυτή η γυναίκα στο λεωφορείο και η κουβέντα μας για τα νύχια, τα κοσμήματα και το πόσο σημαντική είναι για αυτήν η εμφάνιση των χεριών της. Το μανικιούρ της στη φωτογραφία είναι τόσο άπταιστο στο τέλος μιας μέρας χειρωνακτικής εργασίας!
Το hairstyle αυτού του άντρα που πέτυχα ενώ πήγαινε στη δουλειά του
Το styl του Μπέλι, τον πέτυχα να κάνει parkour στη Λαμία.
Το στυλ αυτής της γυναίκας που με άφησε να τη βγάλω φωτογραφία ενώ απολάμβανε το ταξίδι στο ferry.
Και πολλά άλλα!
Τι παίζει με το στυλ στην Ελλάδα και όλο νομίζουμε πως κάτι του λείπει;
Νομίζω πως, λόγω της κοινωνικής μας ιστορίας, μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας είναι μαγκωμένο εκφραστικά, παρατηρώ και μια ταση στην αντιγραφή αντί για τη δημιουργία.
Από την άλλη όταν άτομα πάνε να εκφραστούν ελεύθερα, δέχονται πόλεμο! Δέχονται από μικροσχόλια ως και πραγματικό σωματικό κίνδυνο. Υπάρχει και η τεράστια κουλτούρα ‘κραξίματος’, μερικες φορές μου φαίνεται πως το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας στην Ελλάδα στηρίζεται στο κράξιμο και την κοροϊδία.
Υπάρχει και συντηρητισμός που εμφανίζεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Όταν βέβαια τα ρούχα σου είναι καινούρια και ακριβά και το σώμα σου κοντά στα πρότυπα, η στυλιστική ‘τόλμη’ γίνεται πιο εύκολα αποδεχτή.
Είναι απίστευτο που για να είσαι μή απολογητικά ο εαυτός σου, πρέπει να πας κόντρα σε όλες αυτές τις δυνάμεις. Αλλά η αλήθεια είναι πως όσο πιο αληθιν@ είμαστε σε αυτό που νιώθουμε, τόσο πιο φοβερά θα είναι τα στυλ μας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το ξέρουν αυτό στην Ελλάδα, και πολλοί που έχουν ξεκινήσει αυτό το ταξίδι της αυτοανακάλυψης και αυτο αποδοχής. Ας τους βοηθήσουμε αποβάλλοντας χαζές ιδέες από μέσα μας. Θέλει δουλεια.
Επίλεξε ένα μερικά ποστ της σελίδας σου για να εκφράσεις την «ωδή στην πολυμορφία» με μια εικόνα.
Αυτός ο κύριος που μου είπε πως τα ρούχα του είναι παλιά αλλά όμορφα και έχουν το καθένα διαφορετική ιστορία.
Αυτή φωτογραφία που εκφράζει τέλεια πως τα πράγματα μπορει να είναι και ωραία και χάλια ταυτόχρονα
Αυτή η στιγμή οπου to drag show της Veronique συνδυάστηκε με το κλαρίνο αυτού του πλανόδιου κλαριντζή.
Αυτή η γυναίκα που είναι τόσο εντυπωσιακή και θεά αλλά ο σωματότυπός της ακομα δεν εχει βρει το δρόμο του στις αφηγήσεις που μας λένε ποια να είναι τα πρότυπά μας.
Και άλλα πολλά!
Πώς έχει επηρεάσει η πανδημία τη σελίδα σου; Δυσκολεύεσαι να βρεις υλικό;
Άσε ήμουν έτοιμη και ενθουσιασμένη για κάτι, και το lockdown το χάλασε τελείως. Περιμένω πως και πως να τελειώσει για να το προχωρήσω: Θέλω να δώσουμε βάρος στη φωτογραφία με μορφή πορτρέτων ανθρώπων που έχουν ληφθεί εν γνώση τους, αντί να γίνεται εν αγνοία των. Η πανδημία το έχει κάνει πλέον ξεκάθαρο οτι δε θέλω να συνεχίσω χωρίς αυτή την προσπάθεια για επικοινωνία.
Υπάρχουν επόμενα βήματα που σχεδιάζεις για το account;
Ετοιμάζουμε ένα zine! Εκεί θα έχουμε χώρο να απλωθούμε χωρίς τους περιορισμούς του instagram και να αφιερωθούμε καλύτερα στους ανθρώπους και τα στυλ τους. Ελπίζω ένα χειροπιαστό περιοδικό να βοηθήσει και όσο κόσμο προσπαθεί να περιορίσει το χρόνο του στα social media!
