Για πολλούς, ο Μπόμπι Σαντς παραμένει ένα επαναστατικό σύμβολο

Περίπου 100.000 άνθρωποι συνόδευσαν τον Μπόμπι Σαντς στην τελευταία του κατοικία. Για να φτάσει το φέρετρό του στο «Νέο Δημοκρατικό Οικόπεδο» που βρίσκεται λίγο έξω από το Μπέλφαστ, χρειάστηκαν τρεις ώρες. Όσο το πλήθος κατευθυνόταν προς τα εκεί, ένα ελικόπτερο του στρατού γύριζε από πάνω τους καλύπτοντας με τον θόρυβό που δημιουργούσε πολλές από τις εν κινήσει συζητήσεις.

Ο γιος του Μπόμπι Σαντς, Τζέραρντ, ο οποίος έφτασε από την Αγγλία δύο μέρες πριν από την κηδεία, ακολουθεί κρατώντας το χέρι των συγγενών του το φέρετρο του πατέρα του. Γύρω του, άντρες με στρατιωτικές στολές, καλυμμένα πρόσωπα και μαύρους μπερέδες, πίσω του, μια λαοθάλασσα που ακολουθεί με αργά βήματα την προσχεδιασμένη πορεία. Σε πολλές περιπτώσεις, η μουσική της γκάιντας σκεπάζει ακόμα και τον ήχο του έλικα που περιστρέφεται ασταμάτητα πάνω από τον κόσμο.

Την 1η Μαρτίου του 1981, ο Μπόμπι Σαντς, ένας 27χρονος Βορειοϊρλανδός, ξεκίνησε απεργία πείνας ενώ λίγους μήνες μετάμ στις 5 Μαΐου, έχασε τη ζωή του. Το αίτημά του ήταν να αναγνωριστεί ο ίδιος όπως και οι υπόλοιποι κρατούμενοι του IRA (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός) ως πολιτικοί κρατούμενοι και όχι ως εγκληματίες του ποινικού δικαίου. Μετά από 66 μέρες, στις 5 Μαΐου του ίδιου χρόνου, πεθαίνει. Αυτόματα, γίνεται για τους Ιρλανδούς αλλά και τους Βορειοϊρλανδούς που οραματίζονταν την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από τη Μεγάλη Βρετανία, ένας ήρωας. Λίγους μήνες μετά, πεθαίνουν 9 ακόμα απεργοί πείνας.

Η Μάργκαρετ Θάτσερ, σχολιάζοντας το γεγονός και τον θάνατο του Μπόμπι Σαντς, είπε: «Δεν υφίσταται πολιτική δολοφονία, πολιτικός βομβαρδισμός ή πολιτική βία. Υπάρχει μόνο εγκληματική δολοφονία, εγκληματικός βομβαρδισμός και εγκληματική βία». Για πολλούς, ο θάνατος των δέκα κρατούμενων είναι η πιο μελανή στιγμή της πρωθυπουργικής θητείας της.

Ακολουθούν μερικά facts για τη ζωή του Μπόμπι Σαντς:

•Σε ηλικία 18 ετών, γίνεται μέλος του δημοκρατικού κινήματος.

•Τέσσερα περίστροφα βρήκαν οι αρχές στο σπίτι που διέμενε και έτσι, το 1972, φυλακίστηκε για τρία χρόνια με την κατηγορία της οπλοκατοχής.

•Όταν αποφυλακίστηκε το 1976, συνέχισε τη δράση του στο IRA.

•Έξι μήνες μετά, οι αρχές προχωρούν εκ νέου σε σύλληψή του λόγω μιας βομβιστικής επίθεσης.

•Παραμένει στη φυλακή μέχρι τη δίκη του τον Σεπτέμβριο του 1977 και ύστερα την ανακοίνωση της ποινής του (14 χρόνια), οδηγείται στις φυλακές Maze.

•«Ήμουν μόνο ένα αγόρι της εργατικής τάξης από ένα εθνικιστικό γκέτο, αλλά είναι η καταπίεση που δημιουργεί το επαναστατικό πνεύμα της ελευθερίας. Δεν θα ηρεμήσω μέχρι να πετύχω την απελευθέρωση της χώρας μου, μέχρι η Ιρλανδία να γίνει μια ανεξάρτητη σοσιαλιστική δημοκρατία».

•Τον Απρίλιο του 1981 και σε ηλικία 27 ετών, γίνεται ο νεαρότερος βουλευτής της Βρετανίας. Από τη φυλακή!

•Την 1η Μαρτίου, μαζί με άλλα εννέα άτομα του IRA, ξεκινά απεργία πείνας και ζητά να αναγνωριστεί ο ίδιος όπως και οι υπόλοιποι κρατούμενοι του IRA ως πολιτικοί κρατούμενοι και όχι ως εγκληματίες του ποινικού δικαίου.