Το 2020 ήταν κάπως σαν αιώνας. Έχουμε δέκα μέρες περίπου μέχρι να δούμε τη χρονιά που από τη μια δεν καταλάβαμε πώς πέρασε, αλλά από την άλλη μας φάνηκε και ατελείωτη, να φτάνει επιτέλους στο τέλος της. Δε θέλουμε να είμαστε αρνητικοί, αλλά ενδέχεται να ήταν μια από τις δυσκολότερες (ίσως και χειρότερες) χρονιές για την ανθρωπότητα.
H φετινή χρονιά μας σύστησε με το concept πανδημία, άλλαξε τον τρόπου που γενικώς «κυλούσε» ως τώρα η ζωή για όλο τον πλανήτη, έβαλε τον θάνατο στις καθημερινές μας ενημερώσεις, είδαμε τις πόλεις μας να αδειάζουν και εμείς βρεθήκαμε περισσότερο εγκλωβισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους από ό,τι θα φανταζόμασταν ποτέ.
Σε όλο το πανδημικό σκηνικό, ήρθαν να προστεθούν πυρκαγιές, πόλεμοι, σεισμοί, ξυπνήματα ηφαιστείων. Για να μην πούμε πως το 2020 είναι η χρονιά που πήρε μακριά μας τον Κόμπι Μπράιαν, τον Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά και έναν Αμερικανό πολίτη, τον Τζορτζ Φλόιντ με τον πιο βίαιο τρόπο: αυτόν της αστυνομικής βίας. Κάπως έτσι ξεκίνησε μια από τις μεγαλύτερες εξεγέρσεις που είδε ποτέ η αμερικανική πραγματικότητα και το “Black Lives Matter” έγινε το σύνθημα που γέμισε τους δρόμους της χώρας, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου μέσα σε ρυθμούς διαμαρτυριών και καταστολής.
Αν έχεις τη διάθεση να δεις όλο το 2020 να περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν ταινία, πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχει ένα βίντεο που αποτυπώνει με εκπληκτικό τρόπο όλα τα γεγονότα -που δεν τα λες και ευχάριστα- που χαρακτήρισαν τη φετινή χρονιά.
Ξεκινώντας από τη Γουχάν, μια πόλη της οποίας μάθαμε όλοι μια και καλή και με τον πιο βίαιο τρόπο, φτάνει σε σκηνές από ανθρώπους να δίνουν μάχη για τη ζωής τους, με το σκηνικό των πόλεων να θυμίζει καταστροφή. Μετά δίνει μια πολύ καλή εικόνα των διαδηλώσεων, των πυρκαγιών, των πολέμων, αλλά και τις φονικής έκρηξης στον Λίβανο που στέρησε σπίτια και βασικά αγαθά από ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα πόσο πιο τραγική μπορεί να γίνει αυτή η χρονιά.
Στα καλά νέα, το βίντεο κλείνει με γροθιές υψωμένες και μια μαχητική αισιοδοξία πως τη νέα χρονιά η ανθρωπότητα θα πάρει τη ρεβάνς. Αμήν.
