Ο Κιτ Χάρινγκτον είναι τόσο μισογύνης όσο χρειάζεται σε μια σειρά που μιλά για την κουλτούρα του βιασμού

Αν δεν έχετε ήδη παρακολουθήσει το επεισόδιο, σας περιμένουν spoiler. Προχωράμε;

Προχωράμε!

Το δικό μου αποκούμπι σε δύσκολους πανδημικούς καιρούς λέγεται Netflix, τις περισσότερες φορές με απογοητεύει αλλά όταν δεν το κάνει, νιώθω συγκίνηση. Το βρετανικό “Criminal” έβγαλε δεύτερη σεζόν (σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε την προηγούμενη). Ένα μικρό recap: σε ανακριτικό δωμάτιο, δυο αστυνομικοί παίζουν τον καλό και τον κακό μπάτσο και η ομάδα τους παρακολουθεί πίσω από το τζάμι τα τεκταινόμενα. Ο πρώτος κύκλος διαδραματιζόταν σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία. Η κάθε υπόθεση ολοκληρώνεται σε ένα 45λέπτο επεισόδιο και το σασπένς δεν θα σε κάνει να βαρεθείς λεπτό.

Στον δεύτερο κύκλο λοιπόν, ξεχάστε ότι ξέρατε για τον Κιτ Χάριγκτον του “Game of Thrones”. Εδώ – μετά από οκτώ σεζόν ως ο ηρωικός, ντροπαλός πραγματικός βασιλιάς του Γουέστερος, είναι ένας αυτάρεσκος, νάρκισσος, φαντασμένος μεσίτης ακινήτων που κατηγορείται για σεξουαλική επίθεση. Οι φίλοι του και συνάδελφοι του του γράφουν στα σοσιάλ διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία του ως «πραγματικό α..» ας το αφήσουμε κωλόπαιδο.

Ο Άλεξ λοιπόν είναι αυτός ο άντρας που βλέπεις στο Instagram να φλεξάρει τη ζωάρα του, ξέρει ότι είναι ωραίος και συμπεριφέρεται κάπως μειωτικά σε γυναίκες συναδέλφους του. Είναι αυτός ο τύπος που πληρώνει ακριβά το κοστούμι του και το φοράει με το ροζ πουκάμισο,  ατσαλάκωτο πουκάμισο πάντα. Ξέρεις ότι τα καφέ δερμάτινα παπούτσια του είναι μάρκα και οι επιτηδευμένες πολύχρωμες μεταξωτές κάλτσες του θέλουν να το τονίσουν σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες. Δεν τον φθονείς ταξικά, τον φθονείς επειδή απλά είναι φαιδρός (ας το αφήσουμε έτσι). Είναι αυτό που λένε οι Άγγλοι show-off. Περπατάει γνωρίζοντας ότι κάνει θόρυβο για να τον προσέξεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένοχος βιασμού. Ή μήπως η συναίνεση δεν σημαίνει τίποτα στο σύμπαν του; Θα ήταν εύκολα ένα τύπος που θα έκανε mansplaing τις ιδέες σου σε μια σύσκεψη επειδή εσύ κοριτσάκι δεν καταλαβαίνεις.

Αυτός λοιπόν ο τύπος κατηγορείται ότι βίασε μια γυναίκα συνάδελφο του μετά από ποτά μια Παρασκευή στην παμπ κοντά στο γραφείο. Διηγείται τα γεγονότα σαν να μην συνέβη στον ίδιο κάτι τρομερό. Τα έχει σκεφτεί όλα. Ποιος πήρε το Uber, ποιος πλήρωσε τα ποτά, ποιος πήρε κι άλλα ποτά, ποιος έδωσε το πρώτο φιλί. Είναι μια κατάθεση που δίνει ένα άντρας που δεν περίμενε ποτέ να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Που δεν ξέρει τις συνέπειες της τοξικής συμπεριφοράς του. Αλλά είναι ένοχος για σεξ χωρίς συναίνεση; Ή είμαστε απλά τόσο έτοιμοι να κατηγορήσουμε τον πιο ατσαλάκωτο εξυπνάκια εκεί εξώ επειδή απλά είναι ο μάτσο εαυτός του;

Όσο προχωρά η πλοκή αρχίζει το façade του να υποχωρεί. Αρχίζει να χτυπά νευρικά το πόδι του. Σιγά σιγά χάνει την ψυχραιμία του μπροστά στους ανακριτές. Κι ακόμη κι όταν τα νέα στοιχεία είναι υπέρ της αθωότητάς του, εκείνος απαιτεί την απολογία των ανθρώπων που τον συνέλαβαν. Κι εκεί αρχίζεις να μπερδεύεσαι, γιατί ανακαλύπτεις ότι ίσως είναι αθώος αλλά ήσουν πεπεισμένη/ός για την ενοχή του. Γιατί δεν θέλεις να είναι αλήθεια ότι μια γυναίκα μπορεί να τον παγίδεψε με αυτόν τον τρόπο.

Και φυσικά δεν είναι, μόνο το 4% των καταγγελιών για βιασμό δεν είναι αληθινοί ισχυρισμοί των θυμάτων, αλλά κατασκευασμένες, παραπλανητικές,  ψευδείς δηλώσεις.  Ακόμη κι όταν μια υπόθεση δεν καταλήγει με την ενοχή του κατηγορούμενου δεν σημαίνει ότι το θύμα είπε ψέματα. Σημαίνει ότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να καταδικαστεί στο δικαστήριο. Πολλές γυναίκες ντρέπονται και δεν υποβάλλουν καν μηνύσεις, δεν το αποκαλύπτουν ούτε στους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Η  κουλτούρα του βιασμού είναι μια σεξιστική συμπεριφορά, επιθετική και στοχευμένη. Δεν είναι αποκομμένη από τη θέση που κατέχουν οι γυναίκες, στη χώρα που γίνονται οι καταγραφές. Το πιο δύσκολο μέρος για τις γυναίκες-θύματα, δεν είναι τόσο το αν φτάσει μια υπόθεση στο δικαστήριο, αλλά το κοινωνικό κομμάτι. Τα περιστατικά βιασμών που αναφέρονται στην Ελλάδα, σε αναλογία με τον πληθυσμό, είναι από τα χαμηλότερα της Ευρώπης. Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που βιώνουν οι Ελληνίδες.

Ο Αλεξ μπορεί να αφέθηκε ελεύθερος αλλά ανησυχεί για το στίγμα του βιαστή και τη ζημιά που θα προκαλέσει στο προφίλ του. Αλλά δεν του συμπεριφέρονται σαν να είναι αθώος. Του συμπεριφέρονται ως πιθανόν ένοχος χωρίς στοιχεία για να βρεθεί κατηγορούμενος. Αν είναι αθώος σίγουρα το στίγμα που κουβαλά δεν είναι το ίδιο με το στίγμα του  θύματος  βιασμού που βλέπει τον θύτη να κυκλοφορεί ελεύθερος λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Δεν κουβαλά ο Άλεξ κάποιο τραύμα στο τέλος του επεισοδίου.

Στα καλά νέα, ο Κιτ Χάρινγκτον επιτέλους ξέφυγε από το Γουέστερος.