Αν είσαι τακτικός αναγνώστης, ξέρεις τι γουστάρουμε όσο τίποτα εδώ στο Provo τα καλοκαίρια. Αν δεν είσαι, καλωσήρθες, καλώς σε βρήκαμε, κι άκου λοιπόν το μεγάλο μας μεράκι: Θερινό Σινεμά!
Σου ‘χουμε γράψει για τη μεγάλη μας αγάπη, σου ‘χουμε προτείνει ταινίες για να φτιάξεις μόνος σου θερινό στη μπαλκονάρα σου, τι μένει να κάνουμε; Ναι, σινεφίλ αναγνώστη μας. Ναι, ταινιολάγνα αναγνώστρια. Ήρθε η ώρα ν’ ανοίξουμε δικό μας Θερινό. Ήρθε η ώρα να σε καλέσουμε στις δικές μας προβολές. Στο ProvoΘερινό της Τετάρτης!
Κάθε μέση της βδομάδας του Ιούνη, που λες, θα την περνάμε παρεούλα. Δεν θα χρειαστεί να “τα σκάσεις” για εισιτήριο, γιατί είμαστε φιλαράκια και ξηγιόμαστε παρεΐστικα. Θα χρειαστεί όμως να φέρεις εσύ: το μπαλκόνι σου, τις καρεκλίτσες σου, τα τραπεζάκια σου, τα μπυρόνια, τ’ αναψυκτικά, και φυσικά την πίτσα σου! Κοινώς: αράζεις όπου σ’ αρέσει, πίνεις ο,τι σου κάνει κέφι, τρως ο,τι γουστάρεις και μπαίνει στο Facebook. Κι εμείς αρχίζουμε προβολή. Στις 21:00 νταν!
(Το νου σου, μη σου καεί η πίτσα στο φούρνο!)
Και με τι ταινία ανοίγουμε; Μ’ εκείνη που ‘χει τον κατάλληλο τίτλο για εγκαίνια Θερινού:
“Βρε, καλώς τους!”
Ποιος μας… καλωσορίζει; Ο Κριστιάν Κλαβιέ. Ναι, αν σου θυμίζει κάτι, καλά στο θυμίζει. Ο Αστερίξ! (Ο κολλητός του Γεροντόπουλου, ξέρεις…). Ε, αυτός ο τύπος λοιπόν, ανοίγει το σπίτι του και μας περιμένει, παρεούλα με την Έλσα Ζίλμπερστεν, την Ιοάνα Βισαλόν, και τον (γι’ απόψε λέγε με Σάσα Μπάρον Κοέν) Άρμεν Γκεόργκιαν. Το παρεάκι, καλό. Μπουκάρουμε!
Φυσικά κωμωδία, καθώς καλοκαίρι θες να χαλαρώσεις, να διώξεις την ένταση, να ξεχάσεις τη ζέστη, να σκάσεις χειλάκι. Κι οι Γάλλοι… ξέρεις. Δυνατοί στις κωμωδίες. Χαλαρωτικά δυνατοί. Δηλαδή, εκείνοι δεν χαλαρώνουν. Εκείνοι τσακώνονται και αγχώνονται, τρέχουν κι εκνευρίζονται, γαλατικό χωριό η φάση (εμ, ολόκληρος Αστερίξ! Θα άλλαζε στα γεράματα;). Όμως τα κάνουν όλα αυτά με χρώμα, ήλιο, σπαρταριστές καταστάσεις, πολυκοσμία, παρεξηγήσεις, ταμπεραμέντο…
Μεσόγειος είσαι αφού!
Σε τούτη την ταινία λοιπόν, ο Κλαβιέ είναι διαννοούμενος, είναι ανθρωπιστής, δεν γουστάρει απανθρωπιές. Κι όταν τον προκαλούν να το αποδείξει… δέχεται! Κι ύστερα, αρχίζει μια πολυπολιτισμική φάρσα γεμάτη ζεστή κατανόηση και ανθρωπιά. Στα βήματα του “Θεέ μου, τι σου κάναμε;” και γυρισμένη από τον ίδιο σκηνοθέτη. Ξέρεις τώρα, όπου βάζει το χεράκι του ο Φιλίπ ντε Σοβερόν, το αποτέλεσμα συνήθως εύκολα το προβλέπεις: δεν σου μένει άντερο απ’ τα γέλια, αλλά όχι με το σαχλό τρόπο μιας μπλοκμπαστεριάς. Κόβει εισιτήρια, κάνει επιτυχίες, αλλά οι ταινίες του καταπιάνονται με προβληματικές, κι αγγιζουν θέματα που δεν θα σ’ αφήσουν στο γέλιο. Μπορεί να σου προσφέρουν και μια ωραία κουβέντα με φίλους, όταν ανάψουν τα Facebookικά φώτα και τελειώσει η προβολή μας. Άσε δηλαδή που…
Και κατά τη διάρκεια, μπορείς να ρίξει το σχόλιό σου σ’ ένα comment. Έτσι, στο τέλος και μόνος σου ν’ αράζεις, μπορείς να βρεις πολλούς διαδικτυακούς φίλους για κουβέντα. Τι νόημα έχει άλλωστε το Θερινό αλλιώς; Τι νόημα έχεις αλλιώς το καλοκαίρι;
Μη φλυαρώ άλλο. Τώρα ξέρεις. Την Τετάρτη, έχεις προβολή. Η παρέα θα ‘ναι κει, με τ’ αναψυκτικά στο ένα χέρι, με την πίτσα στο άλλο, και ξέρεις: Η πίτσα Χρυσή Ζύμη, 15 λεπτάκια θέλει. Βγάζεις απ’ την κατάψυξη, πετάς στο φούρνο, 9 νταν έτοιμη! Πάρε κομμάτι κι έλα. Σε περιμένουμε!
