Μπήκε ο Ιούνης και μύρισε καλοκαιράκι πάλι! Θα ‘θελες. Όσο πέφτουν μπουμπουνητά μες στη λιακάδα τόσο αυξάνονται άνθρωποι που μοιράζονται posts σαν και το Επιτέλους ήρθε ο Ιούνιος, να δούμε λίγο χιόνι. Και πολύ καλά κάνουν αν θες τη γνώμη μας, γιατί δεν θα μας τρελάνει ο καιρός, εμείς θα τον τρελάνουμε κι αυτό είναι δέσμευση. Σε μια πρόχειρη διαδικτυακή βόλτα που ρίξαμε, είδαμε και διαβάσαμε πως σήμερα, εκτός από αρχή του καλοκαιριού, είναι κι η Παγκόσμια Ημέρα των Γονέων. Από το 2012, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, θεσπίστηκε μια μέρα φόρος τιμής στους ανθρώπους, που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν πιο πολύ στον κόσμο!
Όσοι υπήρξαν τυχεροί να ακούσουν ένα μαμαδίσιο ή μπαμπαδίσιο σ’ αγαπώ και να το επιστρέψουν στη μαμά και τον μπαμπά τους, ξέρουν άλλωστε, πως δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω να γραφτεί περί αυτού. Για αυτό και θα ασχοληθούμε σήμερα με κάτι διαφορετικό. Πάρε χαρτί και μολύβι κι αποστήθισε μαζί μας, όλες τις “όταν θα γίνεις γονιός, θα καταλάβεις” καταστάσεις που “λουστήκαμε”, χωρίς να γίνουμε καν γονείς! Ξέρεις, μιλάμε για εκείνες τις φορές που οι γονείς σου, σου έσπασαν μπάλες, τα νεύρα για να κάνεις κάτι, επαναλαμβάνοντας σαν επωδό την ίδια ατάκα, για να σου καταστρέψουν κάθε νευροφυτικό κύτταρο! “Όταν γίνεις γονιός, θα καταλάβεις”. Δεν χρειάζεται. Το καταλάβαμε και χωρίς να γίνουμε!
Δεν πήραμε ζακέτα και κρυώσαμε.
Πες την αλήθεια. Μην κρύβεσαι από εμάς. Παρότι η δόλια μάνα σε θερμοπαρακαλούσε σε ρυθμό πολυβόλου να πάρεις ζακετούλα, εσύ έκανες τον καμπόσο κι άρχισες τα κονιορδιλίκια, ότι δεν σε κολλάει καμία γρίπη. Εκείνο το μαγιάτικο βράδυ, μου βγήκες με το μπλουζάκι, κι έπιασε ένας κατακλυσμός του Νώε στο μικρότερο το θυμάσαι! Τότε που γύρισες στο σπίτι τουρτουρίζοντας σαν εφημερίδα κρεμασμένη με μανταλάκι σε περίπτερο και την επόμενη μέρα το θερμόμετρο πήρε τον ανήφορο. Σε όλους έχει συμβεί. Προχωράμε!
Δεν κάναμε ποτέ αποταμίευση.
Πάντα μας τα έλεγαν οι γονιοί μας, ότι μόνο όταν γίνουμε γονιοί θα καταλάβουμε την αξία της αποταμίευσης. Αγαπημένη μου μαμά, αγαπημένε μου μπαμπά μπορώ με μπόλικη υπερηφάνεια να σου δηλώσω, ότι την μάθαμε την χαρά της αποταμίευσης με τον κακό τρόπο, πέρσι τον Αύγουστο στα Κουφονήσια, που ξοδέψαμε 1μιση μηνιάτικο σε ποτάρες και μετά, τρώγαμε 12 μέρες μακαρόνια για να παλατζάρουμε τα σπασμένα! Άτιμε κουμπαρά γουρουνάκι, τι μας έκανες;
Δεν ξεσκονίσαμε και μας έφαγε η σκόνη.
Αν μεγάλωσες σε μια κλασική ελληνική οικογένεια, θα γνωρίζεις ότι το 80% και βάλε των καυγάδων, γινόταν συνήθως για την κατάσταση εμπόλεμης ζώνης που επικρατούσε στο δωμάτιο. Και δώσε του τσακωμοί, γιατί είχες να ξεσκονίσεις το δωμάτιο, από όταν είχαμε δραχμές και προφανώς ένα συνεχές παπαγάλισμα, στα αυτιά σου, ότι “μόνο όταν γίνεις γονιός, θα καταλάβεις”. Έλα όμως, που τα κατάλαβες όλα, όταν πήγες φοιτητής κι αμέλησες 2-3 μήνες να ξεσκονίσεις και μετά σε έπιασε το άσθμα σου και σε ταράξανε στα αντισταμινικά και στις κορτιζόνες μισό καλοκαίρι.
Δεν διαβάσαμε ποτέ όσα υπογράψαμε και την πατήσαμε.
Κι οι δυο σου γονείς σε συμβούλευαν, να προσέχεις που θα χρειαστεί να υπογράψεις και να το κάνεις μόνο, αφού διαβάσεις πολύ προσεκτικά τα έγγραφα που θα σου δώσουν. Έσενα όμως σε έπιασε ένας ωχαδερφισμός κι έβαλες το “έλα μωρέ“, κάτω από την γλώσσα κι έκανες του κεφαλιού σου! Πήρες κι ένα “όταν θα γίνεις γονιός, θα καταλάβεις” πόσο σημαντικό είναι, να είσαι υπεύθυνος άνθρωπος για καληνύχτα και στάνιαρες. Δεν χρειάστηκε όμως να γίνεις μαμά η μπαμπάς, για να καταλάβεις ότι έκανες μαλακία όταν υπέγραψες τη σύμβασή σου, χωρίς να δεις ότι δεν θα πληρωθείς ποτέ τις υπερωρίες. Ακόμη χειρότερα, τίκαρες το καταραμένο κουτάκι που έλεγε ότι συμφωνείς όρους χρήσης και προυποθέσεις, για τις ηλεκτρονικές σου αγορές, με αποτέλεσμα να σε γλεντάνε τα κούριερ για μια ζωή!
Φάγαμε σαβούρες κι οι εξετάσεις μας ήταν για κλάματα.
Όταν η σχέση σου με τα φρούτα και τα λαχανικά ήταν τόσο κακή όσο το τέλος του “Game of Thrones”, ήταν λογικό να σε πρήζουν για τη διατροφή σου κι οι δυο σου γονείς. Όταν το μόνο ψάρι που είχες αντικρύσει στην ενήλικη ζωή ήταν, το χρυσόψαρο της ξαδέρφης σου, επίσης. Όταν όλοι οι σουβλατζήδες της γειτονιάς σε ξέρουν με το μικρό σου, κάτι θα πάει στραβά! Και ναι, όταν θα πάρεις λίγο μετά τα 30 τις πρώτες εξετάσεις που θα σου πουν να χαιρετήσεις τα τηγανητά και τις βραδιές πίτσας με τους ρέμπελους φίλους σου, θα καταλάβεις τους ανθρώπους που σε μεγάλωσαν. Τότε είναι που θα ακούσουν τα ωραία ροζ αυτιά σου: “Όταν γίνεις γονιός, θα καταλάβεις” την αξία της σωστής διατροφής για τα παιδιά σου.
Μιλήσαμε με αγνώστους και όλα πήγαν κατά διαόλου!
Τα είχαμε γράψει και σε προηγούμενο, επιστημονικό άρθρο. Εκεί έξω, υπάρχει μια ομάδα, με 200 χιλιάδες μέλη που το TYN, πάει σύννεφο. Ξέρεις τι κοινό είχαν όλοι τούτοι; Δεν άκουσαν τη μαμά τους και τον μπαμπά τους όταν τους έλεγαν, να μη μιλάνε με αγνώστους. Αντίθετα και κοινωνικοί ήτανε και το φλερτ τους το κάνανε και ραντεβού βγήκανε και σχέση κάνανε κι όλα πήρανε τον δρόμο τους. Του διαόλου τον δρόμο, καθώς σύντομα βρέθηκαν να λένε ή να ακούν “Thank u, Next”. Το χειρότερο όλων, δεν έγιναν γονείς, για να καταλάβουν!
Δεν αποστηθίσαμε ότι πρέπει “να πλένουμε καλά τα χέρια μας, γιατί τόσες αρρώστιες κυκλοφορούν“!
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε παραπάνω νομίζουμε, αλλά θα το κάνουμε γιατί ΤΣΑΜΠΑ είναι! Θυμάσαι τότε, που έπαιζες 12 ώρες τη μέρα στην πλατεία του χωριού, και γινόσουν σύσκατος από τη βρώμα και την σκόνη. Τότε, που σε έσερνε στην τουαλέτα και σου έτριβε τα χέρια με σαπουνόνερο σαν να μην υπάρχει αύριο; Κι εσύ έμπηγες φωνές και κλάματα, γιατί δεν είχες γίνει γονιός να καταλάβεις; Τώρα, έμαθες γιατί!
