Όταν ήμουν πιτσιρίκι, η μόνη εποχή του χρόνου που περίμενα σαν τρελός, ήταν τα Χριστούγεννα. Για κάποιο παράξενο λόγο, τα καλά δωράκια τα τσίμπαγα τότε και ποτέ στα γενέθλια μου, τα οποία ήταν τον Αύγουστο. Έτσι, ο Δεκέμβρης του 2005 δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ένα ολοκαίνουργιο Playstation 2 με περίμενε να ταξιδέψουμε μαζί στον κόσμο του gaming. Μαζί με την κονσόλα, είχα και εξτραδάκι το Fifa ’06 το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο μέτρια παιχνίδια που υπήρξαν.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήμουν λάτρης του Pro Evolution, αλλά πρέπει να παραδεχθώ ότι εκείνη την εποχή τα αριστουργήματα της Konami ήταν 2 επίπεδα πάνω από τα παιχνίδια της EA. Μόνη εξαίρεση φυσικά, αποτελεί το Fifa ’05, το οποίο είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχω παίξει και συν τοις άλλοις αυτό που με έκανε να υποστηρίζω την Hibernian στη Σκωτία. Μέχρι και σήμερα, η κόντρα FifPro (ΟΧΙ η παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαιριστών) καλά κρατεί. Εγώ σαν τεράστιος φαν του ενός, μπορώ να πω με σιγουριά ότι από το 2016 και μετά, τα γατάκια του Pes τα έχουμε πελάτες κάθε χρόνο. Το ζήτημα στην όλη φάση, είναι ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα δυο videogames για το ποδόσφαιρο. Στο παρελθόν έχουμε δει αρκετά ακόμα διαμάντια, τα οποία δεν βγήκαν ούτε από την EA ούτε από την Κonami.
1. This Is Football
Ο μεγάλος μου έρωτας! Ο λόγος που έφτιαξα αυτή τη λίστα. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ένα μικρό αριστούργημα και δεν σηκώνω κουβέντα. Μπορεί να φαίνομαι κάπως υπερβολικός, αλλά ρε φίλε μιλάμε για το πιο αδικημένο ποδοσφαιράκι που υπήρξε. Μπορούσες να φτιάξεις τη δικιά σου ομάδα, με τους δικούς σου παίκτες. Έπαιζες σχεδόν όλες τις διοργανώσεις που υπήρχαν, ενώ αν είχες και νεύρα, έσκαγες και κάνα κλωτσίδι στον τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας και ηρεμούσες. Ξεχωριστό gameplay και σίγουρα καθόλου βαρετό. Το 2005 ήταν μια υπέροχη χρονιά, καθώς αν με ρωτήσεις ποια είναι τα καλύτερα ποδοσφαιράκια της ιστορίας, η απάντηση είναι πολύ εύκολη: To Fifa και το This Is Footbal εκείνης της σεζόν διάολε! SCEE Camden Studio, σε ευχαριστώ για αυτό το διαμάντι που μας χάρισες!
2. Ronaldo V – Football
Αυτό το παιχνίδι ήταν σκέτη μαγεία και ενδεχομένως το πιο παλιό που έχω παίξει. Κυκλοφόρησε το 2000, από την PAM Development και μπορούσες να το βρεις σε Playstation 1 και GameBoy. Είχε μόνο εθνικές ομάδες και ουσιαστικά ήταν ένας φόρος τιμής στον Ρονάλντο ( το φαινόμενο ρε όχι τον Κριστιάνο). Αρκετά διασκεδαστικό και σίγουρα πρωτότυπο. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε ποιος ήταν ο καλύτερος παίκτης του παιχνιδιού, νομίζω φαντάζεσαι. Προφανώς και δεν υπήρξε συνέχεια, ενώ η αλήθεια είναι ότι σαν gameplay ήταν αρκετά πρόχειρο, είχε όμως τη φάση του. Για να πω την αμαρτία μου, αν το έβρισκα μπροστά μου σήμερα, σίγουρα θα καιγόμουν για καμιά βδομάδα, έτσι για να θυμηθώ τα παλιά.
3. Sega Virtua Striker
Έπρεπε να σε ποτίσω με λίγη νοσταλγία, δεν γίνεται αλλιώς. Εντάξει, μπορώ να δεχθώ ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν υπήρχε σε κονσόλα, αλλά σε “ηλεκτρονικά, μέσα στα ουφάδικα”. Νιώθω ωστόσο πολύ άτυχος που δεν το πρόλαβα στα φόρτε του και η μόνη μου επαφή μαζί του, ήταν σε κάτι ξεχασμένα ΚΤΕΛ στην Κρήτη το 2008. Το πρώτο Virtua Striker κυκλοφόρησε το 1994 από την Sega και ήταν τόσο μαγικό, που μπορούσες να παίξεις κανονικό ποδόσφαιρο μόνο με 3 κουμπιά. Εκπληκτικό gameplay και γενικότερα μια ξενέρα που η συγκεκριμένη εταιρία δεν ασχολήθηκε παραπάνω με το θέμα.
4. Club Football
BONUS: Fifa Street
Ναι ξέρω, κλέβω. Το συγκεκριμένο είναι από την ΕΑ και ονομάζεται FIFA, αλλά δεν έχει καμία σχέση με το κανονικό, το ορθόδοξο. Ήταν το πρώτο ποδοσφαιράκι που ίσως ταυτιστήκαμε μαζί του. Όχι για τις ντρίπλες, αλλά γιατί παιζόταν στον δρόμο. Μπορούσες άνετα να κλοτσάς αντιπάλους χωρίς τον φόβο της κάρτας, ενώ αν έκανες πολλά κολπάκια και δεν έτρωγες γκολ ταυτόχρονα, ο αντίπαλος τερματοφύλακας προλάβαινε – δεν προλάβαινε να φωνάξει έναν συμβολαιογράφο για διαθήκη, με τη βολίδα που του έριχνες. Ναι ρε φίλε. Το Fifa Street, ήταν το μόνο μας φάρμακο στις μαλακίες χαζομάρες που έβγαζε η EA από το 2006 και μετά.
