“Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο, να κλείσουν όλοι τα μάτια τους και οι δολοφόνοι να γνωριστούν μεταξύ τους…”, αυτή είναι η ατάκα που άκουγα όλη μέρα, κάθε μέρα, το προηγούμενο καλοκαίρι μέχρι τις 6 το πρωί. Βλέπετε, ήμασταν μαζεμένοι όλοι σε ένα σπίτι και δεν είχαμε ιδέα για το τι παιχνίδι θα παίξουμε και επιλέξαμε αυτή την μπούρδα, η οποία είχε και σημαδεμένη τράπουλα.
Θα έλεγα ότι όλα είναι καλά, αν δεν υπήρχαν άλλα παιχνίδια για την παρέα και όχι δεν εννοώ το θάρρος ή αλήθεια, που πάντα θα πρότεινε ένα “μυαλό”, κάθε φορά που μαζευόμασταν. Εμένα η πρόταση μου, αλλά και η επιθυμία μου κάθε φορά, ήταν μια: να παίξουμε καραόκε. Στην όλη φάση, εκτός από το γεγονός ότι χρειάζεσαι εξοπλισμό και ηχεία, οι Boomers της πολυκατοικίας, δεν θα ήταν και απόλυτα ευχαριστημένοι αν με άκουγαν να τραγουδάω το μελαχρινάκι που με πότισε φαρμάκι, στις 4 το πρωί. Δε λέω ότι τα άλλα παιχνίδια είναι χάλια, ειδικά η παντομίμα μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά πάντα θα είμαι team καραόκε. Όχι μόνο γιατί είναι ό,τι καλύτερο, αλλά γουστάρω να πηγαίνω κόντρα σε αυτούς που το λένε παρωχημένο και για γέρους. Όχι δεν είναι για γέρους! Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι με το καραόκε υπάρχουν πολλοί λόγοι να περάσει μια παρέα καλύτερα.
1. Δεν το βαριέσαι ποτέ
Αν το καραόκε έχει κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιχνίδια, είναι ότι ποτέ δεν επαναλαμβάνεται, καθώς τα τραγούδια είναι χιλιάδες που μπορείς να πεις. Για αυτόν τον λόγο, δεν γίνεται να το βαρεθείς ποτέ, καθώς μπορεί η φάση να αρχίσει από Γιάννη Χαρούλη (αν και τον συγκεκριμένο κάποια στιγμή μπορεί να τον βαρεθείς, αφού δεν βγάζει ποτέ τραγούδι πλέον) και να καταλήξει στο να κάνεις τη Φιλιώ Πυργάκη στο πανηγύρι του Πύργου τον Δεκαπενταύγουστο. Θα γινόταν ποτέ αυτό αν έπαιζες Cluedo; Φυσικά και όχι. Για να βοηθήσω, το έκανε η δεσποινίς Φλόγα με σχοινί στο Χολ, πιάσε ένα μικρόφωνο τώρα που σε έβγαλα από τον κόπο και ξεκίνα να τραγουδάς Καρρά.
2. Μπορείς να φλερτάρεις με πολύ ωραίο τρόπο
Ήδη νιώθω παππούς που χρησιμοποιώ τη λέξη “φλερτ”, αλλά είναι μια αλήθεια. Μερικές φορές είμαι παππούς. Πραγματικά, από τα παιχνίδια της παρέας δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος για ένα άτομο να δείξει το ενδιαφέρον του σε ένα άλλο. Δεν λέω, καλός ο “αναπτήρας”, αλλά τις ερωτήσεις τις κάνουν άλλοι, επίσης το θάρρος ή αλήθεια, μετά από ένα σημείο γίνεται αισχρό παιχνίδι και σε καμία περίπτωση δεν φέρνει 2 ανθρώπους, με ωραίο τρόπο κοντά. Στο καραόκε από την άλλη, μπορείς να αλλάξεις λίγο επίτηδες τους στίχους σε κάποια τραγούδια ή ακόμα να πεις άλλα τα οποία θα “φωτογραφίζουν” κατευθείαν ένα άλλο άτομο από την παρέα. Ναι ρε φίλε, είναι γαμάτο όλο αυτό και δεν στο προσφέρει κανένα άλλο παιχνίδι.
3. Έχει το κάθε άτομο τις “σπεσιαλιτέ” του
Πείτε την αλήθεια, όταν σε αυτά τα κλάμπ που βγαίνετε (ok Boomer) ακούτε μερικά τραγούδια, ορισμένες φορές δεν κοιτάτε ένα άτομο, το οποίο γίνεται ρεζίλι με stories για το Μαράκι, που του αρέσει αυτό το έτος; Ε λοιπόν, στο καραόκε αυτό το άτομο, μπορεί να τραγουδάει κιόλας αυτά τα τραγούδια. Προσωπικά, κάθε φορά που μαζευόμαστε σαν παρέα, έχω 3 κομμάτια που θα πώ .Το πρώτο είναι το Gucci φόρεμα (ενώ φοράω γούνες και γυαλιά ηλίου), το δεύτερο είναι η πιτσιρίκα που είναι τρέλα, μα όχι γλύκα και το τρίτο είναι το καλύτερο ντουέτο που θα μπορούσα να έχω με τον φίλο μου τον Κώστα, καθώς γίνομαι Αλίκη Βουγιουκλάκη και αυτός μετατρέπεται σε Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Φαντάζεστε γέλιο; Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο παιχνίδι που να χαρίζει τέτοιες στιγμές. Ενώ βλέποντας τα παραπάνω τραγούδια, έλα παραδέξου το και εσύ σκέφτηκες άτομα από την παρέα σου που θα έκαναν το ίδιο, όχι απαραίτητα με αυτά τα κομμάτια, αλλα με διαφορετικά.
4. Παίζεται πολύ ωραία σαν επιτραπέζιο
Επειδή είμαι εδώ για να δίνω ιδέες, το παραπάνω ισχύει κατά πολύ. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι γιατί μπορεί κάποιος άνετα σε χαρτάκια να γράψει τα ονόματα της παρέας και να τα διπλώσει, ενώ σε άλλα χαρτάκια να υπάρχουν ήδη μουσικής, που θα λέει το κάθε άτομο. Κάθε φορά που θα τελειώνει κάποιος, η υπόλοιπη παρέα θα δίνει βαθμολογίες από το 1 εως το 12 και ο νικητής θα είναι αυτός με τους παραπάνω βαθμούς. Έτσι εκτός από το ότι η ώρα περνάει πολύ εύκολα, μπορείς άνετα να “στήσεις” κάποια κλήρωση, καθώς καταργείς τα χαρτάκια με τα ονόματα, βγάζεις αριθμάκια και έχεις συνεννοηθεί να είσαι εσύ το τέσσερα και κάποιο “τυχαίο” άτομο να είναι το δυο και έτοιμο το ντουέτο.
5. Έχει απίστευτο γέλιο
Μερικοί διαβάζοντας το συγκεκριμένο κείμενο, θα βγουν και θα πούνε ότι σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να περάσεις τόσο καλά με το καραόκε, καθώς είναι απλά τραγούδι. Μέγα λάθος! Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι από κάθε παρέα το πολύ ένα άτομο να έχει ωραία φωνή, συγκεκριμένα στην δικιά μου, δεν έχει κανένα. Αυτό είναι λοιπόν το αστείο στην όλη φάση, καθώς ακούς τραγούδια με την χειρότερη φωνή που θα μπορούσες να τα ακούσεις, εκτός αν τραγουδάει κάποιος Καρρά, δεν γίνεται χειρότερα. Έτσι, ακούγοντας έναν γάιδαρο να γκαρίζει ή ακόμα και να μπερδεύει τα λόγια, η φάση γίνεται όντως αστεία, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο μάλιστα.
6. Μπορείς να πιεις χωρίς να φαίνεσαι ντίρλα
Ακούγεται κάπως το παραπάνω, αλλά αν φανταστείς πολλά άτομα που βγαίνουν και γίνονται χαλκομανία στο Γκάζι, δεν περνάνε και πολύ καλά. Επίσης, δεν θα σου άρεσε ποτέ να είσαι έτσι, ενώ παράλληλα έχεις δώσει 20 ευρώ για το μπουκάλι. Έτσι, σε ένα σπίτι, μπορείτε να μαζευτείτε και να πιεις, όχι πολύ όμως, δυο ποτηράκια και θα τραγουδάς ακόμα πιο εύκολα τα κομμάτια που θες και θα είσαι και πιο χαρούμενος, ενώ δεν θα κουραστείς καθόλου. Θα περάσεις γαμάτα παίζοντας με όλη την παρέα, ενώ αν η φάση πάει λίγο παραπάνω, θα μπορείς να αρχίσεις τις αφιερώσεις γκαρίζοντας με τη γαϊδουροφωνάρα σου.
