Όταν ήμασταν μπόμπιρες, είχαμε στο μυαλό μας έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, που όλα σε αυτόν θα είναι δίκαια και αξιοκρατικά. Όσο μεγαλώναμε, καταλάβαμε ότι ακόμα και για μια καθαρή τουαλέτα, θα πρέπει να έχουμε ξάδερφο το παιδί στο ταμείο του καφέ, ώστε να μη χρειαστεί να πάμε σε αυτή για τους πελάτες. Όταν περάσαμε τα 18 μας χρόνια και εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας το φανταριλίκι, τότε είναι που καταλάβαμε για τα καλά, ότι αν δεν έχεις γνωστό μάλλον θα τραβήξεις για Έβρο μεριά.
Εγώ προσωπικά, δεν θα στήριζα τέρμα κάποιο άτομο που θα προσπαθούσε για μετάθεση στην Αθήνα, αλλά εντάξει, ίσως έκανα τα “στραβά μάτια” και δεν τον κακολογούσα. Μέχρι εκεί όμως. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι τύποι που το τερμάτισαν με το μέσον, καθώς όχι απλά βρήκαν μια δουλειά από γνωστό, αλλά πήραν ΘΕΣΑΡΕΣ, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Ας ξεκινήσουμε:
1. Λεωνίδας Γεωργιάδης:
Εντάξει, ο συγκεκριμένος δεν είχε θείο τον Θεό, αλλά αδερφό τον Άδωνι. Τις ώρες λοιπόν που ο Big Bro αγόρευε στα ελληνικά έδρανα, ο ίδιος “κουβαλούσε” μόνος του την εκπομπή Telemarketing “Eλλήνων Έγερσις”. Η αλήθεια είναι, ότι έδειξε έναν δυνατό χαρακτήρα, πουλώντας βιβλία και CD με τη μάχη του Μαραθώνα, σε περιγραφή Άδωνι. Τη συγκεκριμένη δεν τη λες και θεσάρα, αλλα τον ίδιο μπορείς να τον πεις βύσμα, καθώς από την οικογένεια Γεωργιάδη (όχι αυτή με τις ρετσίνες), αυτός που έχει ταλέντο στην αγριοφωνάρα στις πωλήσεις Νανογιλέκων, δεν είναι ο Λεωνίδας.
2. Βάλια (Το καφέ της Χαράς):
Ή αν θέλετε καλύτερα Έφη Ρασσιά, όπως είναι το πραγματικό της όνομα. Πριν λίγο καιρό, είδα κάπου στο Ίντερνετ ότι η συγκεκριμένη είναι ανιψιά του Χάρη Ρώμα και η αλήθεια είναι ότι δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση. Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω, πως η Πατατίνα είχε πιο συγκλονιστικές ερμηνίες από τη μικρή Βάλια Χάσκα. Σε αυτά που υποστηρίζω δεν είμαι καθόλου υπερβολικός, καθώς μια χαρούμενη Βάλια Χάσκα, δεν απείχε και πολύ από μια νευριασμένη Βάλια Χάσκα. Δεν ζήτησα να είναι το παιδάκι από την “Έκτη Αίσθηση” στο “Καφέ της Χαράς”, αλλά όπως και να το κάνουμε, ήταν λες και έλεγε ποιήμα την 25η Μαρτίου.
3.Ραλφ Σουμάχερ:
Και πάμε στο ΚΑΡΑΒΥΣΜΑ. Ο συγκεκριμένος, είχε όντως τον Θεό για αδερφό. Μάλλον αυτό θα σκέφτηκαν στην πιο fail ομάδα που έτρεξε ποτέ στα χρονικά της Formula 1 Jordan το 1997, όταν του έκαναν συμβόλαιο και τον έριξαν στον κόσμο της F1, δεν εξηγείται αλλιώς. Ο τύπος τράκαρε πιο συχνά και από εμένα στα συγκρουόμενα. Δεν θέλω να ξέρω πόσο μέσα “μπήκαν” οι εταιρείες από τα ανταλλακτικά που χρησιμοποιούσαν κάθε δεύτερη βδομάδα για την αφεντομουτσουνάρα του. Για να καταλάβετε τι εννοώ, μιλάμε για τον άνθρωπο που πήγε στην TOYOTA και κατάφερε να σπάσει και να χαλάσει Ιάπωνα.
4. Άκης Βαρδαλάκης:
H αλήθεια είναι ότι για τη συγκεκριμένη θέση δεν χρειάζεται να έχεις και πολλά skills, φτάνει μόνο να είσαι οπαδός του Ολυμπιακού και να μην ξέρεις να μιλάς ελληνικά και όλα πόπα! Έτσι λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Άκης είναι μια χαρά και ότι με τον Τσουκαλά δίπλα του συντάσουν ένα αχτύπητο δίδυμο. Το γεγονός ότι ο Τάκης, είναι κουμπάρος του Άκη, το προσπερνάμε όλοι δηλαδή; Τι καράβυσμα έπαιξαν οι Πειραιώτες εδώ ρε φίλε. Εφόσον έχετε 6 εκατομμύρια κόσμο ρε Τάκη (όπως λες), είχες άλλες 5.999.999 επιλογές. Τον κουμπάρο σου βρήκες; Οικογενειοκρατία και εδώ!
5. Μένιος Φουρθιώτης:
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για μένα, όταν είσαι μάνατζερ της Τζούλιας Αλεξανδράτου, ανοίγονται πολλές πόρτες μπροστά σου. Έτσι τουλάχιστον κατάλαβα από την περίπτωση του Μένιου Φουρθιώτη, ο οποίος από εκείνη τη στιγμή και έπειτα πουλούσε υαλουρονικά μέχρι και στις οθόνες της Times Square. Προσωπικά, βλέποντας τον, μπορώ να πω ότι πέρασα ευχάριστα, καθώς ο τσακωμός του με τον Καρβέλα, μπορεί να με κάνει να ξεχάσω ότι πρόκειται για βύσμα.
5+1. Θανάσης Αντετοκούνμπο:
Ακόμα και τώρα που το γράφω, δεν ξέρω αν το πιστεύω ή όχι. Πάντα μου άρεσε ο Θανάσης σαν παίκτης, καθώς σε κάθε άμυνα που έβγαζε πεταγόμουν και πανηγύριζα σαν μικρό παιδί. Τον θεωρώ ένα “πολύτιμο εργαλείο” για κάθε ομάδα, εξαιτείας του πάθους που βγάζει στο γήπεδο αλλά και της αθλητικότητας που έχει. Δεν μπορώ όμως να προσπεράσω ρε φίλε, το γεγονός ότι πήρε μεταγραφή στην ομάδα του αδερφού του, στην οποία παίζουν επίσης άλλα δυο αδέρφια. Θανασάρα μου, σε θέλω στην εθνική σαν τρελός, σε χρειάζομαι στην ομάδα μου, όμως χίλια συγγνώμη και μακάρι να κάνω λάθος, αλλά στους Bucks είσαι βύσμα.