Ντάξει έχει πολλά κακά το ιντερνέτ, που λένε και στα χωριά μας και δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος, να τα απαριθμήσουμε, αλλά έχει και τα καλά του. Ειδικά αν είσαι και σειράκιας, με ένα πάτημα κομβίου στο πληκτρολόγιο ή στο smartphone, έχεις μπροστά σου άπειρες επιλογές, για να δεις ό,τι τραβάει η όρεξή σου, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δεν είναι μία, ούτε δύο οι φορές που έχουμε ρίξει διαδικτυακό μελάνι, για να μοιραστούμε το κόλλημα μας με κάποια από αυτές. Ωστόσο για πολλούς από αυτούς, που έχουν πατήσει τα πρώτα -άντα, υπάρχει μια σειρά, που έχει μιλήσει στις παιδικές ψυχούλες μας και δεν μπαίνει σε σύγκριση με άλλη καμιά.
Εσύ που είχες ντυθείς κόκκινος Power Ranger τις απόκριες του 1997, ξέρεις. Εσύ που ντύθηκες πράσινος, γιατί είσαι και βάζελος, ξέρεις ακόμη καλύτερα. Όσο για σένα που έβαλες την μπλε στολή, γιατί στους POWER RANGERS δεν χωράνε οπαδικά, σε χειροκροτώ μιας και ήσουν ο καλύτερος του χωριού. Βλέπεις αυτή δεν ήταν σειρά, ήταν ιδέα! Oι πρώτοι, οι σωστοί, οι πρόστυχοι “Μighty Morphin Power Rangers“, βγήκαν στις τηλεοράσεις το 1993 και κατουρούσαν ότι άλλο είχε βγει μέχρι τότε. Γούσταρες ρομπότ που μεταμορφώνονται; Είχε. Γούσταρες καρατέκα μαθητές το πρωί, εκδικητές το βράδυ; Είχε. Γούσταρες σατανικούς κακούς που θα κατέστρεφαν το πλανήτη, χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Να φάνε κι οι κότες! Γούσταρες spandex στολές με κράνη ποδηλάτη; Έχεις έρθει στο σωστό μέρος.
To στόρι είναι απλό και κατανοητό. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, μεταμορφώνονται σε παντοδύναμους ήρωες φορώντας στολή και κράνος, αποκτώντας υπερφυσικές δυνάμεις και σούπερ ντούπερ ικανότητες, για διαγαλαξιακό ξυλίκι. Για εσάς που το βλέπετε πολυφορεμένο, να σας πούμε φιλαράκια πως αν δεν υπήρχαν οι “Ανατριχίλες” οι “Ιστορίες από την Κρύπτη” κι οι Power Rangers θα βλέπαμε “Disney Club“, μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Σεβασμός λοιπόν, στην 1η σειρά που έγινε μέρος της ποπ κουλτούρας, πριν ακολουθήσουν άλλες τα επόμενα χρόνια. Η Bandai ψυλλιάστηκε γρήγορα, την επιτυχία της σειράς και αγόρασε τα δικαιώματα, βγάζοντας όλους τους ήρωες και τα ρομπότ της σειράς, σε κάθε πιθανό μέγεθος.
Δώστου κλάμα λοιπόν για ένα “Megazord“, και δώστου να τραβάμε τα φουστάνια της μάνας μας, για να μας πάρει αυτή την καταράμενη φλογέρα του Tommy και δώστου να κάνουμε σαν μαλακισμένα, για μια κουκουρούκου και ένα ακόμη φακελάκι με αυτοκόλλητα. Είχαμε και λέγαμε λοιπόν 5 Rangers. Τον μάυρο, τον μπλε, τον κόκκινο, τη ροζ και την κίτρινη να μάχονται την ημίτρελη και υστερική Ρίτα, που δημιούργησε έναν άλλο Ranger πιο αλάναρο τον πράσινο, που ήταν κακός, γιατί τον μάγεψε η πλανεύτρα! Τα μάγια λύθηκαν κι ο πράσινος έγινε καλός και τη Ρίτα την πήρε ο διάολος και τη σήκωσε. Αναγκάστηκε λοιπόν κι εκείνη να παντρευτεί τον άρχοντα του σκότους και τερατομορφούλη Zedd, όσο ο πράσινος έχασε τις δυνάμεις του, για να επιστρέψει σαν λευκός καβαλάρης της αποκάλυψης.
Σαν να μη μας έφτανε αυτό οι ρέιντζερς πήγανε στον πλανήτη Ninjor (το πιάσατε το υπονοούμενο γατάκια;) και γίνανε νίντζα. Μετά η κατάσταση ξέφυγε λίγο, καθώς η σειρά γνώρισε μεγάλη επιτυχία και αδιανόητα απονενοημένες συνέχειες που περιλάμβανε, aliens, ζούγκλες και άγρια ζωή, σαμουράι, διαστημικούς και φουτουριστικούς πολέμους μαζί με δεινόσαυρους. Πριν κανά δύο χρόνια βγήκε και μια επιεικώς κακή ταινία, που ούτε καν ακούμπησε την αγνή ρετρό καλτίλα των ρομπότ, που κινούνταν σαν μαριονέτες, όσο εμείς σολάραμε το “Go Go Power Rangers“.
Εκείνα τα χρόνια που βασίλευε η ασυγχρόνιστη μεταγλώττιση, τα πιξελιασμένα εφέ που ήταν λες και το είχαν σκάσει από το Atari και το αλλοπρόσαλλο καράτε, οι Power Rangers ήταν το νέτφλιξ των φτωχών και δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Ανέβα στην καρεκλίτσα τώρα, σκαρφάλωσε στο πατάρι και ντύσου μια ακόμη φορά, μπλε κόκκινος ή πράσινος ρέιντζερ. Έτσι για την αλητεία ρε παιδί μου!
