Ένα απ’ τα πράγματα που εύκολα μας ξεχωρίζει από τα ζώα. Ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να συζητάμε μεταξύ μας (να συνεννοηθούμε, είναι άλλη κουβέντα). Αυτό το κάτι που απ’ όταν τ’ αποκτήσαμε, ξεκίνησε μαζί του κι ο ανθρώπινος πολιτισμός. Μιλάμε. Και γράφουμε!
Κι από τότε, που λες, θες γιατί τα χαλάσαμε στη Βαβέλ, θες γιατί χτίσαμε πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς σε πολλούς και διάφορους χώρους (και μπράβο μας!), άρχισαν να σκάνε μύτη γλώσσες σαν τα μανιτάρια. Πολλές γλώσσες, αλλά σήμερα θ’ ασχοληθούμε με τη δικιά μας. Ελληνικά, φίλε προβοκάτορα και φίλη προβοκατόρισσα, και σε ρωτώ: ξέρεις σίγουρα τι λέξεις χρησιμοποιείς; Για παράδειγμα, αν σου δώσω 14 “ελληνικές” λέξεις, ξέρεις να μου πεις αν είναι όντως η ρίζα τους ελληνική ή αν μας έρχονται απ’ το εξωτερικό; Ε, αφού ξέρεις, πες μου…
Υ.Γ. Το παρόν κουίζ θεωρεί τα αντιδάνεια ελληνικές λέξεις, με τον ίδιο τρόπο που θεωρεί Έλληνα το Χαράλαμπο που γύρισε απ’ την Αμερική με προφορά, με τσίχλα, με Κάντιλακ και καραμέλα “Ω, Μάμι!”. Αυτό αντιβαίνει στη λέξη “ξενόφερτη”, αλλά δώσε τόπο στην οργή…
Υ.Γ. 2 Οι ετυμολογίες βασίζονται στο λεξικό και τις δημόσιες τοποθετήσεις του καθηγητή Μπαμπινιώτη.
