Ξηγιέμαι όσο μπορώ πιο σωστά κι όσο γίνεται πιο τίμια. Είμαι τύπος Playstation. Αλλά.
Εκείνη τη μακρινή πια εποχή του “κονσόλα – ομάδα – κινούμενο σχέδιο”, εγώ παραδεχόμουν τις αλήθειες: η Nintendo είχε ελλείψεις, είχε λιγότερη ποικιλία, αλλά διάολε, είχε ψυχούλα!
Στην παρακάτω λίστα λοιπόν, θα σου αποδείξω ακριβώς αυτό: πως η καλύτερη κονσόλα των “απέναντι” έχει τουλάχιστον 10 παιχνίδια που, πώς να το κάνουμε, ήταν αγνή, χαρούμενη, αθώα και σκέτη φαντασία!
Υ.Γ. 1 Η αρίθμηση φυσικά, δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό που θα λέγαμε “καλύτερο” παιχνίδι. Η αρίθμηση γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο το πόσο άρεσαν σ’ εμένα τότε που ‘μουνα σπόρος!
Υ.Γ. 2 Τη βαθειά συγγνώμη μου στο Glover που δεν μπήκε στις 10 παρά τρίχα! Καμία συγγνώμη στο Dr. Mario που δεν μπήκε γιατί είναι σάπιο, και γιατί θυμάμαι ακόμα τι ξεφτιλίκια μου ‘κανε σ’ αυτό ο πατέρας μου!
10. Conker’s Bad Fur Day
Το πιο ενήλικο παιχνίδι του 64, έχει έναν σκίουρο που βγήκε, ήπιε, έγινε στουπί, και ψάχνει τρόπο να γυρίσει στην αγαπητικιά του. Κι ύστερα… χαμός: εγωιστές βασιλιάδες, μαφιόζοι, συμμορίες, ομάδες ναζί αρκούδων (!), κι ο σκίουρος ανάμεσα σ’ άλλα, να πίνει, να ρεύεται και να ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ διαόλους της κολάσεως! Μια δυνατή τζούρα “απαγορευμένου” σε χρώματα καρτούν. Λίγος “Fritz the cat”, λίγος Τζέιμς Τζόις και η Nintendo.
9. Mario Party 2
Λοιπόν, κοίτα: στο πλεϊστέισο το Crash Bash απέτυχε, το Crash Bash χλευάστηκε, το Crash Bash… μ’ άρεσε! Κάργα! Οπότε, πώς θα μπορούσα ν’ αφήσω έξω από τούτη δω τη λίστα, το παιχνίδι που πρώτο έδωσε ζωή στα Crash Bash όλου του κόσμου. Κανένα Fifa, κανένα Pro! Αν θες αλήθεια να μαλώσεις με φίλους, παίξε Bubmerballs στο Party!
Υ.Γ. To 2 γιατί το 1 δεν το ‘παιξα ποτέ…
8. Super Smash Bros
Άλλο ένα όνειρο της παιδικής (και την ενήλικης) αθωότητας, έγινε πραγματικότητα σε καθεστώς 64. Διάφοροι ήρωες, διάφοροι κόσμοι, πολλές μάπες! Θες να δεις τον Πίκατσου να τρώει φάπες απ’ το Λουίτζι; Θες να δεις το Λινκ να τις ρίχνει στον Κονγκ; Θες να την πεις στο φίλο σου που επιμένει ότι οι υδραυλικοί δεν πιάνουν μία μπροστά στα Pokemon; Εδώ είσαι! (Και μοιραία οι 12 ήρωες του πρώτου, έγινα χίλιοι δεκαδύο στα επόμενα…).
7. The Legend of Zelda: Ocarina of Time
H γενική ομολογία υποστηρίζει: το καλύτερο παιχνίδι της Nintendo. Η προσωπική μου αποψάρα διαφωνεί: παιχνιδάρα, αλλά όχι αγαπημένη! Μια επική περιπέτεια, η κορυφαία στιγμή ενός saga ΜΥΘΟΥ, αλλά η αφεντιά μου τότε μάλλον θα το προτιμούσε ταινία. Το δικό μου το χειριστήριο γούσταρε άλλα πράγματα, αλλά η Ocarina μπαίνει στη δεκάδα γιατί εδώ σεβόμαστε!
6. Paper Mario
Η Nintendo με το “Mario 64” έφερε επανάσταση σε τρεις διαστάσεις, η Nintendo ύστερα τις τρόλαρε ασύστολα επιστρέφοντας στις δύο. Για τύπους σαν και του λόγου μου, που λάτρεψαν τον “Ηρακλή” κι ακόμα παίζουν “Chasm” στο ίντερνετ, το Paper Mario είναι μια πανέξυπνη, απολαυστική, σπαρταριστή τρολιά. Τότε το εκτιμούσα κάμποσο, σήμερα θα το ‘βαζα και πρώτο!
5. Mario Kart 64
Δεν χρειάζεται συστάσεις. Το ξέρεις, το ξέρω, είναι το πιο γνωστό παιχνίδι της κονσόλας και το ‘χει αντιγράψει ως κι ετούτος εδώ ο κύριος. Σχολή οδηγών, Mario, παρακαλώ περάστε με τις μπανάνες σας…
4. GoldenEye 007
Ο Τζέιμς ο Μποντ. Η πρώτη (και καλύτερη!) ταινία του Πιρς του Μπρόσναν (aka ο καλύτερος Μποντ μαζί με τον Κόνερι) έγινε ένα παιχνίδι που όποιος το ‘χει παίξει, δεν το ξεπέρασε ποτέ. Τα γραφικά μπάζανε, το gameplay παραήταν ζόρικο, αλλά το GoldenEye είχε την αυθεντική “μποντίλα” που ζητούσες για να από ένα παιχνίδι 007. Αργότερα ήρθαν υπολογιστές και Nightfire αλλά ποτέ δεν έσβησαν τα “Χρυσά Μάτια” απ’ την καρδιά μας…
3. Super Mario 64
Το πιο αναγνωρίσιμο, το πιο εντυπωσιακό, το παιχνίδι που έκανε όλη τη δουλειά για το 64. Ο μεγάλος σταρ της εταιρίας, ο Ιταλιάνος μουστάκιας, τότε που δίδασκε τρεις διαστάσεις και ας έκανε να θαυμάζουμε, να ενθουσιαζόμαστε, να πιστεύουμε στο όνειρο. Ο κόσμος του Mario 64 ήταν καινούριος, διαφορετικός, μαγικός, ήταν το πιο μεγάλο “ουάου” εκείνης της παλιάς, αθώας εποχής. Κι όλα ξεκινούσαν με… “It’s me, Mario!”
2. Banjo – Kazooie
Ένας αρκούδος κι ένα πουλί! Μια κακιά μάγισσα και μια αποστολή. Το πιο αστείο κι απολαυστικό παιχνίδι της Nintendo είναι γεγονός. Κι αν το Crash Bandicoot (aka το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών!) “δανείστηκε” τις κινήσεις του απ’ το Mario, την ψυχούλα του τη χρωστάει όλη στον Banjo και στον Kazooie. Κατά τα άλλα, απήγαγες την αδελφή του; Πρασινομούρα μάγισσα, ο Banjo δεν έχει λεφτά. Αλλά θα σε κυνηγήσει, και θα σε βρει, και θα σε σκοτώσει!
1. Pokemon Stadium
Το παιχνίδι που έκανε πραγματικότητα το όνειρο της παιδικής ψυχούλας μας: Pokemon που πετάνε φωτιές, νερά, ηλεκτρισμούς, ΜΠΡΟΣΤΑ στα μάτια μας! Όλη η φαντασμαγορία που σ’ έκανε να γουστάρεις τα “τερατάκια τσέπης” ήταν εκεί, αρκούσε να βάλεις την κασέτα. Τα Pokemon ήταν “ζωντανά”, πολύχρωμα, τρισδιάστατα, κι επιτέλους μπορούσες να χαρείς μια μάχη με περισσότερες εικόνες από γράμματα. Κι αν όλα τ’ άλλα δεν υπήρχαν, Nintendo 64, θα σ’ αγαπούσαμε γι’ αυτό και μόνο: Τσάρμαντερ, διαλέγω εσένα!
Εσένα το αγαπημένο σου;
