Iggy θέλω να γίνω ο σκύλος σου!

Αγαπητέ αναγνώστη, ό τι διαβάσεις δεν είναι ένα ακόμη άρθρο να σου απαριθμήσει λόγους για να πας στο Release Festival και να καμαρώσεις κατά σειρά τους The Dark Rags, The Noise Figures, Shame (ρίξτε μια αυτιά και δύο αν χρειαστεί) και James, λίγο πριν ο νονός της πανκ και αγαπημένος θείος της rock n roll σκάσει μύτη στην Πλατεία Νερού, έτοιμος να δώσει το τελευταίο show της ζωής του! Μην αγχώνεσαι και μην συνοφρυώνεις, ο Iggy έτσι την βλέπει τη δουλειά και κάθε live show το αντιμετωπίζει σαν να είναι το τελευταίο του!

Ο Ιggy βλέπεις, είναι αυτή η ζωντανή αγιογραφία, που σκουπίζει τα αίματα από το πρόσωπο του και φωνάζει: “You can’t stop me Motherfuckers” το 1996, στην Δραπετσώνα και το Rock of Gods. Ο τύπος που γδύνεται επί σκηνής και αλείφεται με βούτυρο, που σπάει τη μέση λες και είναι πάλι 20 χρονών, που περνάει το μικρόφωνο θηλιά στο λαιμό του, μα πιο πολύ είναι η αίσθηση που έχεις όταν τον δεις μια φορά επί σκηνής. Θες δηλαδή να φτιάξεις μια μπάντα και να αλλάξεις με τη μουσική σου όλο τον κόσμο. Να τον κάνεις λίγο καλύτερο ρε παιδί μου, πιο ανεπιτήδευτα κουλ, σίγουρα πιο punk και βάλε και λίγο rock n roll ακόμη.

Μαζί με τον Mick Jagger, τον Keith Richards, την Patti Smith και έναν δυο ακόμη, είναι τα τελευταία rock icons, που πατούν τον πλανήτη που κάποιοι ονόμασαν γη! Όχι ότι ο Morrison, ο Hendrix, ο Bowie, o Cobain, o Lemmy, η Joplin πέθαναν ποτέ, απλώς μετοίκησαν σε έναν άλλο κόσμο, μη ορατό και αισθητό από μας. Όμως οι παραπάνω ζώντες λατρεύονται ως επί γης θεοί, επειδή κρύβουν στο δέρμα τους την αγάπη όσων μεγάλωσαν μαζί τους και προσπάθησαν κάποια στιγμή να αλλάξουν τον εαυτό τους, πριν αλλάξουν τον κόσμο.