Aφού γύρισα όλο τον κόσμο και γνώρισα απάτητες περίοχες με το ταξί, είπα να κάνω στροφή στην καριέρα μου, και να εμβαθύνω στον ψυχισμό των ανθρώπων, και ιδιαίτερα στους τύπους πελατών ενός περιπτέρου.

Έχουμε και λέμε. 

1. Ο ιδανικός πελάτης

Ο τύπος που θα χαιρετήσει, θα πει τι θέλει, θα πάρει τα ρέστα και θα πει και ευχαριστώ. Η στυχομιθια “-Γεια σας. -Γεια σας. -Ένα Davidoff gold. -Ορίστε. -Ευχαριστώ. -Παρακαλώ.“. Συγκρίνεται μόνο με ένα-δύο Μέσσι-Σουάρεζ σε άμυνα που δεν σπάει. Το όνειρο κάθε περιπτερά.

2. Ο “νομίζω ότι βγήκα στο Μοναστηράκι”

“Πόσο έχει αυτό;” “Αυτό;” “Τι είναι αυτό;” “Τι γεύση έχει αυτό;” “Πόσο έχει αυτό;” και η ουρά πίσω του να συγκρίνεται με φιδάκι 3310 μετά από μισή ώρα παιχνιδιού. Το μ@#$% της #$%^&* σου έχει. Στο περίπτερο πας για τσιγαροεφημερίδες ή επειδή το σούπερ είναι κλειστό και σε έχει πιάσει λόρδα για σκατολοίδια. Αν θες βόλτα για ψώνια, τράβα στην Ερμού να δεις και τους τσολιάδες. Βλαχοτουρίστα μπινέκλα.

3. Ο δράκος της Καλίσι (όχι αυτός που πέθανε)

Ο τύπος που έχει φάει τόσο τζατζίκι που όπου περπατάει όλα δίπλα του μαραίνονται και με μια αναπνοή ΝΤΡΑΓΚΑΡΙΣ που σκοτώνει όλο το Λαννιστιρέικο μαζί (μου λείπει το GOT τι να κάνω;). Σκληροί καριόληδες οι τύποι που σκάνε με το σουβλάκι στο χέρι, συνήθως για να πάρουν κοακόλα και να γλιτώσουν τα 0.10 λεπτά διαφορά που θα είχε στο σουβλατζιδικο.

4. Ο τσοντάκιας

Ο μερακλής που θα κάτσει ένα μισάωρο να διαλέξει τσοντοπεριοδικό. Πάρε αγόρι μου ένα Τίβι Ζάπινγκ να κανείς τη δουλειά σου, που θα πληρώσεις 7€ για να δεις τσόντα ιταλική επί εποχής Κοστακούρτα-Μαλντίνι στην άμυνα, που οι κοπέλες τότε είχαν αφάνα στο γατάκι τους σαν το μαλλί του Φελαϊνί. Συνήθως φορτηγατζήδες και άτομα που δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν “αυτό το διάολο το κομπιούτερ”.

5. Ο Ντάισελμπλουμ

Ο τύπος που θα πάρει ένα νεράκι και θα ζητήσει απόδειξη. Μην ζημιώσουμε το κράτος. Που παίζει το κράτος να χρωστάει και στον Παναθηναϊκό, θα κατάστραφει από το ΦΠΑ που δεν ζήτησε ο Κυρ Μανώλης ο μαλάκας;. Ο μαλάκας. “Άαχ γι αυτό καταντήσαμε έτσι που γιατί όλοι κλεβαμε το κράτος.” Α στα διάλα ρε.

6. Ο φιλελές

Ο τύπος που παίρνει ένα αναψυκτικό και θέλει να πληρώσει με κάρτα. Που και να είχα μηχάνημα, το αναψυκτικό δε θα στο πέρναγα ρε κερατά. Και όταν του λες ότι δεν έχεις, στραβομουτσουνιαζει κιόλας ο βλάχος και συνήθως δεν έχει ούτε ευρώ πάνω του να πληρώσει. Πού ‘πα ρε κακομοίρη χωρίς μετρητά; Ένας χριστιανός να θέλει να σε ψυρρίσει θα πρέπει να έχει μηχανάκι για κάρτες; Μαλάκα Ευρωπαίε.

7. Ο Μπαμ – Κουρασάν

Δικό μου όνομα, το κατοχυρώνω, το κολλάω και δεν το ξεκολλάω. Ο τύπος που αγοράζει ένα κουρασάν (ναι, έτσι λέγεται), και αντί να το ανοίξει σαν άνθρωπος, μπροστά στο ταμείο, με έκδηλη ευχαρίστηση 5χρονου που πήρε για δώρο το πειρατικό της Φίσερ Πράις απ’ τον Άη Βασίλη, σφίγγει τα χειλάκια του, και το πιέζει με τις δύο παλάμες, για να κάνει το εκκωφαντικό ΜΠΑΜ. Τι υπάρχει ΘΕΕ μου μέσα στο μυαλό κάποιων ανθρώπων;

8. Ο τσίπης

Ο τύπος που για να μην χαλάσει 5€ (λες και θα το κάνει εικόνισμα στο χωλ του), θα ψάξει δέκα ώρες στο μίζερο πορτοφολάκι του που είναι σαν πουγκί για να βρει τα ψιλά. Κι άμα τυχόν δεν του βγαίνουν για λίγο, παίρνει τέτοια στεναχώρια που καλύτερα να έχανε συγγενή.

9. Ο ψυχαναγκαστικός

Ο τύπος που παίρνει τα ίδια κάθε μέρα, αλλά πάντα θα σε ρωτήσει “πόσο έχουν;”. Όσο είχανε πάντα γ@#$ τη ζωή μου. Και ΝΑΙ, το νεράκι έχει 50 λεπτά. Είχε, έχει και θα έχει. Και όταν είχαμε δραχμές, 0.50€ ευρώ είχε. Και στην ανταλλακτική οικονομία που πληρώναμε με σανό και ατσάλι, 0.50€ ευρώ είχε. Πάντα και παντού. Και στον κέρβερο του Πλούτωνα να πας, τόσο θα ‘χει. Δεν αλλάζει.

10. Το μοσχάρι

Ο τύπος που θα σκάσει με ύφος Τσακωνα “έπρεπε να είναι ήδη έτοιμα” με φωνή Βελεσιωτου (ή και πιο βαριά) και συνήθως προστακτική θα πει “δώσε μου ένα Marlboro”, θα πλερώσει και θα φύγει. Πες ένα ευχαριστώ ρε κ@#%^&, τσάμπα είναι.

*Κείμενο του θεούλη αναγνώστη Camilo Trece.