Οι Startups ή αλλιώς νεοφυείς επιχειρήσεις είναι μόδα; Είναι μία φούσκα; Είναι ένα φαινόμενο της εποχής της κρίσης; Ό,τι και όπως και να τις χαρακτηρίζουμε, είναι κομμάτι τις καθημερινότητας μας και πολλές από τις υπηρεσίες που προσφέρουν μας έχουν λύσει τα χέρια. Σκέψου το πιο απλό, η Google και το Facebook, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα Startup εταιριών.
Φυσικά, το θέμα είναι ότι τώρα κοστίζουν δισεκατομμύρια και το ξέρουμε όλοι, όμως στις αρχές τους, δεν τις ήξερε ΚΑΝΕΙΣ κι έψαχναν κάποιον να τους δώσει χρήματα.
Πέρα από τα ιδρυτικά μέλη μιας startup, οι υπόλοιποι που θα πάνε να δουλέψουν εκεί, έχουν μερικές επιλογές για τον τρόπο που θα πληρωθούν. Μπορούν να πάρουν έναν μισθό ή να πληρωθούν σε μετοχές, παίρνοντας το ρίσκο αν η εταιρία δεν πάει καλά, να μην πάρουν ποτέ τα λεφτά τους. Βέβαια, με αυτή την επιλογή ο εργοδότης δίνει ακόμα ένα κίνητρο στον εργαζόμενο να δουλέψει καλύτερα.
Φαντάσου λοιπόν την έκπληξη του David Choe, όταν το 2005 γνώρισε τον νεαρό Mark Zuckerberg και του ζήτησε να του βάψει τα γραφεία του Facebook. O Choe, σε αυτή τη συνάντηση ήταν ο διάσημος καλλιτέχνης και το Facebook ακόμα δεν το ήξεραν και πολλοί χρήστες.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για το πόσο θα κοστίσει το βάψιμο των γραφείων του Facebook. Για να βάψει/ζωγραφίσει, όλο το κτίριο ο David Choe ζήτησε 60.000 δολάρια από τους υπεύθυνους του Facebook. Το ποσό αυτό ήταν αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα του Facebook κι έτσι ο Sean Parker πετάχτηκε και είπε ότι θα μπορούσε αν ήθελε να πληρωθεί σε μετοχές.
Ο Choe μετά από λίγη σκέψη δέχτηκε την πρόταση και πήρε ένα πολύ μικρό ποσοστό από το Facebook, παίρνοντας παράλληλα κι ένα ρίσκο να μην πληρωθεί ποτέ αν τελικά το Facebook δεν πήγαινε όπως φανταζόταν ο Mark.
Τέτοια εποχή πριν περίπου 6 χρόνια, θυμάμαι που έγραφα για το Facebook που κατέθετε τα χαρτιά του για να μπει στο χρηματιστήριο. Τα πράγματα πήγαν βάση σχεδίου όπως φαίνεται και όσοι είχαν πιστέψει στα λόγια και το όνειρο του Mark Zuckerberg και των συμβούλων του, έγιναν λίγους μήνες αργότερα, εκατομμυριούχοι.
Στην παρέα αυτή ήταν και ο David Choe που πλέον, είναι σίγουρα ο πιο ακριβοπληρωμένος μπογιατζής, γκραφιτάς ή όπως αλλιώς θες να τον πεις. Τα 60.000 δολάρια σε μετοχές, που πληρώθηκε το 2005 για τη δουλειά του, πλέον αξίζουν πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια. ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΣΧΗΜΑ θα έλεγα.
Φυσικά αυτό, είναι ένα από τα καλά και λίγα παραδείγματα. Έχω ακούσει και οι ιστορίες για καθαρίστριες, μάγειρες ακόμα και μασέζ που είχαν δουλέψει στα πρώτα βήματα της Google που πληρωνόντουσαν κι εκείνοι σε μετοχές της εταιρίας και πλέον είναι και αυτοί εκατομμυριούχοι.
Φαντάζει πολύ απλό και εύκολο όμως αν το καλοσκεφτείς δεν είναι και τόσο. Πολύ λίγες είναι οι Startups που μπορούν να τα καταφέρουν και να φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα και ακόμα πιο δύσκολο να πιστέψεις σε αυτές, όταν κανείς άλλος δεν πιστεύει. Η συνταγή για να πετύχει μία startup δεν είναι καθόλου απλή. Χρειάζεται πολύ καλή ομάδα, μία πολύ καλή ιδέα, καλό timing, καλό πλάνο και πολλά ακόμα πράγματα προκειμένου να μπορέσει να πετύχει.
Οπότε σκέψου κατά πόσο θα πίστευες έναν πιτσιρικά που θα σου έλεγε να δουλέψεις δωρεάν για την εταιρία που στήνει και σκοπεύει με το προϊόν ή την υπηρεσία του να αλλάξει τον κόσμο. Θα δούλευες για ένα ποσοστό της εταιρίας που ακόμα δεν έχει δημιουργήσει ή θα ήσουν κι εσύ της λογικής “κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει”.
Είναι ένα ρίσκο. Ένα μεγάλο ρίσκο θα έλεγα που πολλοί λίγοι και τολμηροί θα το έπαιρναν. Σίγουρα θέλει πολύ σκέψη και μελέτη. Α, μην ξεχνάμε ότι αν αποφασίσεις να το πάρεις τελικά ότι θα σου αποδώσει αρκετά χρόνια αργότερα, ΑΝ ΣΟΥ ΑΠΟΔΩΣΕΙ.
